ŷ������

در روابط بین عاشق و معشوق همواره رسم بر این بوده که همه عشاق حتی آن ها که دلشان به کوچکی دل یک گنجشک بود و از عشق فقط عاشق شدن را بلد بودند، معشوق را فقط و فقط برای خود می خواسته اند.

همه معشوق را و نیز تمام دل او را؛ تصور این که در دل معشوق به قدر سر سوزنی جا برای کس دیگری باشد برای عاشق پذیرفتنی نیست.

فاصله و شکاف بین عشق و نفرت هم انگار از همین نقطه آغاز می شود.کافی است کسی که دوستش می داری و عاشقش هستی ذره ای از دلش را پیش کس دیگری جا گذاشته باشد. و این به معنای شروع دوری و نفرت در عالم انسانی خواهد بود.

بلکه در عوالم دیگر هم

گنجشکی ناز همسر می کشید و هر چه از ابراز عشق و عاطفه بلد بود به کار می بست، گنجشک خانم بیشتر از او دور می شد. کار تا آنجا پیش رفت که گنجشک عاشق وعده حمل کاخ سلیمان را با نوکش و انداختن آن در میان دریا به همسرش داد.

و حضرت سلیمان شاهد این ناز و عشوه بود. سلیمان از گنجشک علت دوری اش را پرسید و این که چرا از عاشقش دوری می کند! گنجشک خانم گفت: اى پیامبر خدا! او عاشق من نیست و صرفاً ادّعاى عاشقی مى كند، چون غیر از من دیگرى را هم دوست دارد.

این واقعه گذشت و چهل روز حضرت سلیمان را ندیدند. در این مدت متاثر و گریان بود و عاجزانه از خداوند تقاضا می کرد كه دلش را پر از مهر خود كند و مهر دیگران را از دلش بیرون نماید.

ارمغان عزیز اولا بابت دید منطقی که به قضیه "انحصار عشق" داری بهت تبریک میگم
و اما فکر نمیکنی که توی یه رابطه عشقی این لازمه تداوم عشقه که دو طرف صاحب دل همدیگه باشن؟ البته فقط در زمینه رابطه عاشقانه شون
به عبارت دیگه میخوام بدونم تو خودت موافق انحصار طلبی در عشقی یا مخالف؟