احمد شاملو discussion
آه آرزو آرزو
date
newest »
newest »
تو نمي داني غريو يك عظمتوقتي كه در شكنجة يك شكست نمي نالد
چه كوهي ست!
تو نمي داني نگاه بي مژة محكوم يك اطمينان
وقتي كه در چشم حاكم يك هراس خيره مي شود
چه دريائي ست!
تو نمي داني مردن
وقتي كه انسان مرگ را شكست داده است
چه زندگي ست
همچون گلوگاه ِ پرنده یی،
هیچ کجا دیواری فرو ریخته بر جای نمی ماند.
سالیان ِ بسیار نمی بایست دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیاب ِ انسانی ست
که حضور ِ انسان
آبادانی است.
همچون زخمی
همه عُمر
خونابه چکنده
همچون زخمی
همه عُمر
به دردی خشک تپنده،
به نعره یی
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی
از خود شونده،-
غیاب ِ بزرگ چنین بود
سرگذشت ِ ویرانه چنین بود.
آه اگر آزادی سرودی می خواند
کوچک
کوچک تر حتا
از گلوگاه ِ یک پرنده!