ŷ

عکاس خونه discussion

23 views
معرفی عکاسان > عباس عطار

Comments Showing 1-7 of 7 (7 new)    post a comment »
dateDown arrow    newest »

message 1: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 2: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 3: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 4: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 5: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 6: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]
عباس عطار


message 7: by Mina (new)

Mina (hooman) | 25 comments [image error]

تولد: ۱۳۲۴ در خاش
به غیر از نزدیکی فیزیکی به سوژه، باید ارتباط
نزديكتر رااز لحاظ روحی با آن برقرار کرد و هر عکاسی در ابتدای راه باید بداند که برای عکاس‌شد� به معنای واقعی، ابتدا باید خود را جزئی از سوژه و آدم‌ها� آن‌سو� لنز خود بداند؛ نه چیزی جدا از آنها� / عباس عطار



عباس عطار، فتوژورنالیست ایرانی، متولد سال ۱۳۲۳ خاش و دانش آموخته رشته مطبوعات و ارتباطات در انگلستان است.

۲۶ساله بود که عکس‌های� در مجلات جهان به چاپ رسید؛ عکس‌های� با قالب سیاسی و اجتماعی. از جنگ‌ه� و انقلاب “بیافرا� در آفریقا تا بنگلادش و ویتنام و خاورمیانه و شیلی و آفریقای جنوبی، همراه با روایتی از آپارتاید.
بین سال‌ها� ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ “عباس� از پشت دوربین عکاسی‌ا� به انقلاب اسلامی ایران نگریست و لحظات به‌یادماندن� ایرانی‌ه� را روی کاغذهای عکاسی ماندگار کرد و همان‌طو� که خودش می‌گوید� برای تاریخ عکس گرفت.



بعد از یک دهه چاپ عکس های خبری در نشریات معروف و معتبر جهان، عباس در سال۱۹۸۱ عضو مهمترین آژانس عکس خبری جهان (مگنوم) می شود. آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی “هنر� کارتیه برسون� به همراه “رابر� کاپا� و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد که برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی دنیا دور یکدیگر جمع شده بودند؛ زمانی که عباس، ۳سال بیشتر نداشت.



آژانسی که ورود به آن بسیار سخت تر و پیچیده تر از ورود به آکادمی های آن سوی آب است و همین را، پیش از هر چیزی، اعضای برگزیده و دست چین شده آن به ما می گوید. کسانی چون «جوزف کودلکا»، «ژیل پرس»، «مارتین فرانک»، «دیوید سیمور»، «فیلیپ هالسمن» و� که هر کدام یادآور گوشه ای از فوتوژورنالیسم معاصر دنیا هستند.



جالب آنکه این موفقیت عباس، بعدها جلوه دیگری نیز به خود می گیرد و او در انتخابات داخلی مگنوم (بزرگترین آرشیو عکسهای مستند قرن بیستم)، در فاصله بین سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ پرزیدنت (رئیس دوره ای) این آژانس می شود و همین امتیاز و افتخار دیگری برای او به حساب می آید.



یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره‌ا� آژانس شود، بعد از ۱۷سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام “روزشما� ایران ۲۰۰۲-۱۹۷۱� که علاوه بر عکس‌ها� شامل یادداشت‌ها� روزانه عباس نیز هست و این یادداشت‌ها� روزانه در ایام سفر کمک می‌کن� تا زیبایی‌شناس� شخصی عکس‌های� برای بیننده شناسانده و معنی شود.



۱۴سال پژوهش تصویری درموضوع مذهب و درکشورهای مختلف مسلمان و مسیحی و برگزاری نمایشگاههای متعدد عکاسی درخارج از ایران و شرکت در چند نمایشگاه داخلی (“میرا� معنوی ملل� و “هن� و نیایش� و�) . همینطور انتشار یازده مجموعه عکس مستند و خبری (“الل� اکبر”� “چهر� های مسیحیت”� “بازگش� به مکزیک”� “ایران”� “روزشما� ایران� و�) از مهمترین فعالیتهای عباس به شمار می‌آی�.



۱۴ سال فعالیت در زمینه ثبت مظاهر و نشانه های مذهبی و نشان دادن تردیدها، تقابل ها، تفاهم ها و تضادهای دینی در کشورهای مسیحی و مسلمان و رسیدن به یک سری جمع بندی ها از جمله مصداق های این نوع جست وجوگری وی به شمار می آید، که بخشی از آن را در یازده کتاب منتشر شده او می توان به وضوح دید. ایران، اتیوپی، مکزیک، شیلی، کوبا، بنگلادش، افغانستان، پاکستان، ترکیه، آفریقای جنوبی، لبنان، ایرلندشمالی و� از جمله کشورهایی هستند که عباس با دوربین «لایکا»ی خود در آنها به عکاسی پرداخته است.



back to top