ŷ������

“Arina Prohorovna'nın ellerinde, ilk esintiyle uçup yok olacak bir tüy gibi insanın yüreğini paramparça eden bir güçlük ve çaresizlik içinde minicik kollarıyla bacaklarını oynatıp duran, ama bir yandan da avazı çıktığı kadar kendisinin de herkes kadar yaşamaya hakkı olduğunu haykıran minnacık, kırmızı, buruşuk bir şey vardı...”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Ama zayıf, uzun boylu, kıvırcık saçlı, yüzü gözü kurumla sıvanmış gibi kapkara, daha sonra çilingir olduğunu öğrendiğim gençten birini özellikle anımsıyorum. Sarhoş değildi ama suskun, asık yüzlü kalabalığın tersine durduğu yerde duramıyor, el kol hareketleri de yaparak insanlara sürekli bir şeyler anlatıyordu. Neler dediğini anımsayamıyorum, ama anlamlı diyebileceğim sözleri şu cümleden daha uzun değildi: "Kardeşler, neler oluyor? İşler hep böyle mi gidecek?”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Ayrıca şimdiden belirtmek isterim ki sistemim henüz tamamlanmış değildir. (Yeniden gülüşmeler.) Öte yandan, topladığım veriler arasında şaşırıp kalmış durumdayım: Ulaştığım sonuç, başlangıçtaki düşüncemin tam tersi. Sınırsız özgürlük deyip yola çıktım, sınırsız despotizme vardım.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Hadi akıllı insanlar inanmıyor diyelim, çünkü onlarda akıl var: peki sende ne var ey sabun köpüğü? Sen Tanrı'dan ne anlarsın?”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Dokuzuncu ve onuncu bölümler hep aşk üzerine, benim hiç anlamadığım bir iş!”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Bir elma resmi yapın, onun yanına bir de gerçek elma koyun: Hangisini alırsınız?”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Bacağını kıracak olursa", yani atla gezinti yaparken. Bir fantezi Nikolay Vsevolodoviç, sayıklama ya da... ama ozan sayıklaması: Atıyla gezmeye çıkmış bir binici hanıma rastladığım bir gün çok şaşırdım ve kendime maddi bir soru sordum: "Ne olur o zaman?" dedim, yani bir şey olacak olursa? Yanıt çok açık: Bütün hayranlar, bütün talipler yüz çevirirlerdi. Bir tek yaralı yüreğiyle ozan kalırdı ortada. Bir bit bile Nikolay Vsevolodoviç, bir bit bile âşık olabilir, bunu yasaklayan bir yasa yoktur”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“- Demek "Neden?" sorunuza yanıt vermedim, -dedi.- Demek ısrarla "Neden?"inize yanıt bekliyorsunuz benden, öyle mi? Bu küçücük "neden" kelimesi hanımefendi, daha dünyanın yaratıldığı ilk günden bütün evrene yayılmış bir kelimedir; bütün doğa her an yaratıcısına haykırır durur, "Neden?" diye ve yedi bin yıldan bu yana da tek bir yanıt alabilmiş değildir.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Hayatımda yüzü onunki kadar iç karartıcı, mahzun ve tasalı olan birini daha görmedim. Dünyanın sonunu bekler gibi bir ifade vardı bakışlarında; ama kehanetlere göre, herhangi bir zaman olması beklenen ve belki de hiç gerçekleşmeyecek olan bir sonu değil de, örneğin yarın sabah onu yirmi beş geçe gibi zamanı tam saptamış bir sonu.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Ah dostum, evlilik bütün onurlu, gururlu varlıkların, bütün bağımsızlıkların manevi ölümü demektir.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Hayattayken neredeyse bir deha olarak görülen bütün bu vasat yetenekli baylar, ölümleriyle birlikte hiçbir iz bırakmadan kaybolur, insanların belleklerinden bir anda silinip giderler, hatta kimi kez yaşarken bile, yerlerini alacak yeni kuşağın orada burada uç vermeye başlamasıyla akıl sır ermez bir şekilde unutulur, küçümsenirler. Hele bizde, tiyatroda dekorun değişmesi kadar hızlı olur bu iş.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Esenliği dağınıklıkta buluyor, pislikten haz duyuyorsunuz!”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Sana kendini asacağını söyleyecektir, gözdağı verecektir; inanma sakın, hepsi palavradır. İnanma ama yine de bir kulağın kirişte olsun, saati saatine uymaz bunların, bakarsın asıverir kendini: Güçlü oldukları için değil, zayıf oldukları için yaparlar bunu.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Geçen yüzyılda yazılmış bir İngiliz yergi romanının Gulliver adlı kahramanı, boyları iki parmak anca gelen cüceler ülkesinden döner, ancak kendini cüceler arasında dev görmeye öyle alışmıştır ki Londra sokaklarında dolaşırken de elinde olmadan yoldaki insanlara, arabalara bağırır, kendini hâlâ dev, çevredeki herkesi cüce görerek; onları ezmemesi için yana çekilmelerini, kendilerini korumalarını ister. Bu yüzden alaylara, sövgülere uğrar, hatta kimi arabacılar kamçılarıyla bile vururlar deve.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“You are too free in your language, Stepan Trofimovitch.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Scoundrels."
"Yes, scoundrels, maybe. You know these are only words."
"All my life I did not want it to be only words. This is why I lived, because I kept not wanting it. And now, too, every day I want it not to be words.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“The one essential condition of human existence is that man should always be able to bow down before something infinitely great. If men are deprived of the infinitely great they will not go on living and will die of despair. The Infinite and the Eternal are as essential for man as the little planet on which he dwells. My friends, all, all: hail to the Great Idea! The Eternal, Infinite Idea! It is essential to every man, whoever he may be, to bow down before what is the Great Idea. Even the stupidest man needs something great.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“No, better simply the high road, better simply to set off for it, and walk along it and to think of nothing so long as he could put off thinking. The high road is something very very long, of which one cannot see the end - like human life, like human dreams.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“stilted. I have taken him from my heart.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“I've never doubted that I should meet you somewhere on some high adventure....”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

&�����ܴ�;праздничное,&�����ܴ�;
― Fyodor Dostoevsky, Бесы

“Stavrogin, why am I condemned to believe in you for all eternity? Could I really have spoken as I did with anyone else? I am a chaste man, but I was not afraid of my nakedness, because I was speaking with Stavrogin. I was not afraid to caricature a great idea with my touch, because Stavrogin was listening to me. Do you think I won’t kiss your footprints when you’ve left? I can’t tear you out of my heart, Nikolay Stavrogin!”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“This tiny little word “why�� has been spread throughout the entire universe from the very first day of creation, madam, and all of nature at every moment cries out to its creator: “Why?�� And for seven thousand years now it has received no answer.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Stavrogin, why am I condemned to believe in you for all eternity? Could I really have spoken as I did with anyone else? I am a chaste man, but I was not afraid of my nakedness, because I was speaking with Stavrogin. I was not afraid to caricature a great idea with my touch, because Stavrogin was listening to me. Do you think I won’t kiss your footprints when you’ve left?”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Yes, I couldn’t immediately tear myself away from everything to which I had become attached since childhood �� it would have been too bloody �� and on which I had lavished all the ecstasies of my hopes and all the tears of my hatred�� It’s hard to change gods.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Why libel French cleverness? It's simply Russian indolence, our degrading impotence to produce ideas, our revolting parasitism in the rank of nations.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“Real genuine sorrow will sometimes make even a phenomenally frivolous, unstable man solid and stoical; for a short time at any rate; what's more, even fools are by genuine sorrow turned into wise men, also only for a short time of course; it is characteristic of sorrow.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“vórtice de coincidentes circunstancias��.”
― Fyodor Dostoevsky, Los endemoniados

“A great many ideas are coming to me now: you see, it’s just like our Russia. These demons who come out of the sick man and enter the swine �� these are all the sores, all the contagions, all the uncleanness, all the demons, large and small, who have accumulated in our great and beloved sick man, our Russia, over the course of centuries, centuries! Oui, cette Russie, que j’aimais toujours. But she will be protected by a great idea and a great will from on high, just like that madman possessed by demons, and all these demons, all the uncleanness, all this filth that has festered on the surface�� all this will beg to enter the swine. And perhaps they have already entered them! That’s us, us and them, and my son Petrusha�� et les autres avec lui, and I perhaps am the first, standing at the very head; and we shall throw ourselves, the madmen and the possessed, from a rock into the sea and we shall all drown, and that’s no more than we deserve, because that’s precisely what we’re fit for.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons

“My desires are far too weak; they cannot guide.”
― Fyodor Dostoevsky, Demons