ŷ������

“Ein af furðulegri mótsögnum lífsins er sú tilhögun mála að hver einasta manneskja sé dæmd til þess að upplifa sjálfa sig bókstaflega sem miðpunkt alheimsins alla sína ævi, en vera jafnframt fyllilega meðvituð um að þessum alheimi er nákvæmlega sama um hana. Þannig eru það örlög manna að upplifa sig öllum stundum sem algjörlega berskjaldaða og áhrifalausa þungamiðju veraldarinnar.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Skorri heldur því fram að ein af ástæðum þess að tíminn er okkur svona mikil ráðgáta sé að við hugsum um hann út frá þrám okkar annars vegar og minningum hins vegar. Þaðan komi aðgreining okkar í fortíð og framtíð. Hins vegar séu minningar og þrár sama fyrirbærið. Þú manst það sem þú þráir, þú þráir það sem þú manst. Nei, lífið er svo sannarlega ekki einföld saga fram á við.
Fortíðin bíður fyrir framan okkur.
Lífið er hreyfing í áttina til hennar.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Hvers vegna óttaðist hann sannleikann svona? Hvers vegna er svona erfitt að segja upphátt það sem er satt? Vegna þess að mikilvægur sannleikur breytir ekki bara framtíðinni heldur fortíðinni um leið.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Sársauki Skarphéðins Skorra var norræni sársaukinn, sem sagt sársauki manns sem þjáist af því að þjást ekki nóg. Það er heimspekilegur sársauki sem er ekki grundvallaður á neinu nema eigin fjarveru. Örvænting áhyggjuleysisins! Samviskubitið yfir því að vera ekki í lífshættu allan liðlangan daginn. Þegar allt er að einmitt vegna þess að ekkert er að. Þess vegna hafði hann skapað sína eigin árekstra, hann hafði þröngvað sjálfum sér út úr aðstæðum sem hann vildi ekki vera í til að byrja með, og að vissu leyti var það til marks um andlegan styrk.
Norræni sársaukinn: Að vilja kála sér einmitt vegna þess að maður hefur enga ástæðu til þess.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Okkar stærsta verkefni er trúarstökkið. Í myrkri óvissunnar verðum við fyrst mikilfengleg.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Manns innsta sannfæring ríkir handan orðanna. Tilraunin ein til að meitla hana í vitræna setningu spillir henni. Þögnin er rotvarnarefni trúarinnar.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Að vera skotin í annarri manneskju er að leggja á hana kross. Það er ofbeldi í því fólgið að klyfja einhvern svona óumbeðið af aðdáun manns. Þess vegna er tærasta ofbeldi sem þú beitir aðra manneskju að elska hana, dýrka hana eins og draum, sjá ekki sólina fyrir henni, breyta henni í þína persónulegu útópíu. Skyndilega er hún von heimsins og ber ábyrgð á velferð þinni og hamingju, óháð því hvort hún kærir sig um það. Hún er aldrei spurð, hefur ekkert val, enga rödd.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Reykjavík er uppfull af gömlum vinum sem búa í tíu mínútna fjarlægð hver frá öðrum en hittast aldrei.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Hlustaðu nú á mig. Þetta er stóra leyndarmálið sem ég vil að þú skiljir. Það breytir öllu að vita þetta. Þú ræður því hver þú ert. Þú ákveður það. Það hvað aðrir hugsa og segja tengist því ekki neitt, hefur engin áhrif á það. Hér, einmitt hér er mikilfengleiki okkar falinn, þetta eru töfrarnir, við getum öll orðið ný, við getum ýtt á delete takkann og strokað út setningarnar, breyst í eitthvað annað og meira, sáldrað nýjum stjörnum yfir nóttina. Það er ekkert meitlað í steininn, þú mátt breyta handritinu, skipta um hlutverk, ef þú heyrir sönginn gerðu þá byltinguna í hjarta þínu. Svona erum við eins og listaverk í fjörunni, sem hverfa undir næstu öldu og verða ný.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Svona erum við eins og listaverk í fjörunni, sem hverfa undir næstu öldu og verða ný.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Fortíðin raðast upp eins og draumur í huganum. Hún er lifandi ímyndun sem við þræðum saman úr ólíkum minningum, eins og bútasaum, já, endurminningin um okkar eigið líf er eins og mósaík sem breytist dag frá degi.”
― Halldór Armand, ����óð����

“Sjálfur var hann markmið, hún var draumur. Hver er munurinn á markmiði og draumi? Markmiðið er löngunin í möguleikann, draumur er þráin eftir ómöguleikanum.”
― Halldór Armand, ����óð����