ŷ������

“«Τι περίεργοι που είναι εδώ οι άνθρωποι, αν μπορεί να μιλήσει κανείς για ανθρώπους!» αναφώνησε η Αλίκη. «Και μιας και μιλάμε για παραξενιές, γιατί η Βασίλισσα έχει τέτοια λύσσα με τους κακόμοιρους τους πρώτους αριθμούς;»
«Γιατί δεν ακολουθούν κανένα κανόνα, και η Βασίλισσα είναι μια μανιακή των νόμων και της τάξης.»
«Τι πάει να πει αυτό, ότι δεν ακολουθούν κανένα κανόνα;»
«Τα πολλαπλάσια του 2 (που συμπίπτουν με τους ζυγούς αριθμούς) πάνε ανά δύο, τα πολλαπλάσια του 3 πάνε ανά τρία, κι αυτό γίνεται με όλους τους σύνθετους αριθμούς, δηλαδή όσους έχουν διαιρέτες. Αλλά οι π��ώτοι α��ιθμοί δεν εμφανίζονται στη λίστα των αριθμών με κάποια τάξη: άλλοτε βρίσκουμε δύο πολύ κοντά τον έναν στον άλλο, όπως το 11 και το 13 για παράδειγμα, ή το 71 και το 73, κι άλλοτε δύο συνεχόμενοι π��ώτοι α��ιθμοί απέχουν πάρα πολύ (πράγματι, όπως το εξήγησε πιο πριν η Βασίλισσα, μπορούμε να βρούμε πρώτους αριθμούς, όσο απομακρυσμένους μας κάνει κέφι). Άρα δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε εκ των προτέρων πότε εμφανίζονται οι π��ώτοι. Μ' άλλα λόγια δεν υπάρχει κάποια συνταγή που να μας επιτρέπει να ξετρυπώσουμε όλους τους πρώτους αριθμούς, ενώ για τους υπόλοιπους αριθμούς υπάρχει.»
[...]
«Κι αν δεν υπάρχει κανένας κανόνας για τους πρώτους αριθμούς, πώς μπορούμε να κάνουμε τον κατάλογό τους;», ρώτησε η Αλίκη.
«Αποκλείοντας όσους δεν είναι π��ώτοι.»
«Με ποιον τρόπο;»
«Με τον ίδιο τρόπο που ξεχωρίζουμε την ήρα από το στάρι, το αλεύρι από το πίτουρο ή την άμμο από το χαλίκι: με ένα κόσκινο.»”
― Carlo Frabetti, Malditas matemáticas: Alicia en el país de los números