What do you think?
Rate this book
Зверски нощи
Разтърсваща с искреността си предсмъртна изповед, в която цяло едно поколение разпознава себе си. Напълно освободен секс, наркотици, СПИН, липса на определена перспектива � това са условията, в които днешните млади хора търсят себе си и своето място в живота. Зверски нощи е предизвикателство срещу живота и смъртта, опит да се изкаже всичко, едновременно с изживяването, страстно търсене на любовта.
210 pages, Paperback
First published January 1, 1989
16 people are currently reading
369 people want to read
About the author
Cyril Collard
3books7followersCyril Collard (19 December 1957, Paris - 5 March 1993) was a French author, filmmaker, composer, and actor. He is known for his unapologetic portrayals of bisexuality and HIV in art, particularly his autobiographical novel and film Les Nuits Fauves (Savage Nights). Openly bisexual, Collard was also one of the first French artists to speak openly about his HIV-positive status.
Collard was born into a liberal, middle-class family in France. He attended Catholic school in Versailles, and pursued an engineering degree at Institut Industriel du Nord in Villeneuve d'Ascq, later known as École centrale de Lille before deciding to drop out.
From Wikipedia
Collard was born into a liberal, middle-class family in France. He attended Catholic school in Versailles, and pursued an engineering degree at Institut Industriel du Nord in Villeneuve d'Ascq, later known as École centrale de Lille before deciding to drop out.
From Wikipedia
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 36 reviews
December 20, 2024
Първи сблъсък, макар и индиректен с парижкия ъндърграунд и ужасяващата, нова за онова време и много смъртоносна болест - СПИН.
Бях много впечатлен и прочетеното ме накара да се замисля, колко важен всъщност е безопасния секс за мен и за партньорките ми.
За Сирил Колар е било твърде късно, но с тази своя искренна изповед навярно е успял да спаси доста младежки животи.
R.I.P.
P.S. Моето издание е от 1993 година, пак на издателство "Рива".
Бях много впечатлен и прочетеното ме накара да се замисля, колко важен всъщност е безопасния секс за мен и за партньорките ми.
За Сирил Колар е било твърде късно, но с тази своя искренна изповед навярно е успял да спаси доста младежки животи.
R.I.P.
P.S. Моето издание е от 1993 година, пак на издателство "Рива".
October 21, 2017
Le livre n'est pas un superbe accomplissement littéraire, mais on s'en fou. Cette histoire n'est pas comme les autres parce que Cyril en est mort de cette histoire. J'ai lu chaque mot comme on regarde une empreinte de quelque chose qu'on poursuit et dans ce cas je ne suis pas certaine si c'est la mort ou la vie.
Voilà le thème du livre pour moi.
Les Nuits Fauves. Entre chien et loup. Ce temps du jour ou l'oeil ne distingue pas le chien du loup.
Cyril ou le narrateur, ne sait plus faire la différence entre la vie et la mort, le sex et l'amour, le désir et la douleur... Il ne reconnaît plus ses limites ni celles des autres.
Dans les bras d'un loup, il rêve aux chiens. Allongé près d'un chien, il fantasme sur les loups.
Oui, le film est peut être plus percutant, mais c'est en lisant le livre, les mots souvent banals puis soudainement d'une beauté lancinante, que j'ai finalement entendu la souffrance de vivre et mourir en même temps et à 30 ans.
Alors voilà. J'aime Cyril pour toujours.
****
Voilà le thème du livre pour moi.
Les Nuits Fauves. Entre chien et loup. Ce temps du jour ou l'oeil ne distingue pas le chien du loup.
Cyril ou le narrateur, ne sait plus faire la différence entre la vie et la mort, le sex et l'amour, le désir et la douleur... Il ne reconnaît plus ses limites ni celles des autres.
Dans les bras d'un loup, il rêve aux chiens. Allongé près d'un chien, il fantasme sur les loups.
Oui, le film est peut être plus percutant, mais c'est en lisant le livre, les mots souvent banals puis soudainement d'une beauté lancinante, que j'ai finalement entendu la souffrance de vivre et mourir en même temps et à 30 ans.
Alors voilà. J'aime Cyril pour toujours.
****
July 8, 2021
Al di là di gusti e giudizi, un romanzo che rappresenta un unicum. Quanti autori hanno avuto occasione di esprimersi così liberamente su argomenti tabù e sul mondo in generale sapendo di essere ad un passo dalla fine? Cyril Collard scrisse questo romanzo autobiografico dopo aver scoperto di avere l'AIDS, che negli anni '80 ancora era un argomento molto scabroso e polarizzante, trattato unicamente (quando capitava) con toni moralistici. Collard ne parla liberamente, raccontando della sua vita prima e dopo la scoperta della malattia, evitando qualsiasi tipo di giudizio e di autoriflessione in merito al contagio, di pentimento per ciò che è avvenuto in passato. Nel 1992, l'anno precedente alla sua morte realizzò anche una pellicola basata su questo romanzo, meno cupa e brutale, ma ugualmente potente e raffinata, mostrando un grande talento poliedrico svanito troppo presto.
Impossibile da leggere senza sospendere del tutto la morale, visto che molti comportamenti del protagonista-autore non lo sono affatto e potrebbero shockare più di qualche lettore. Si estetizza una situazione marginale ai limiti di un maledettismo ricercato? Sì e no, sarebbe sbagliato definirlo così, come spesso certa critica bolla romanzo e film: lo stile è spesso lirico, ricercato, delicato rispetto a ciò che viene narrato (in stile Genet per intenderci, citato esplicitamente nel romanzo) ma più che per una voglia di scandalizzare e di farsi notare, è semplicemente il racconto della vita di una persona che non ha più nulla da perdere e da tenersi per sè, ormai del tutto libero davanti alla morte.
Impossibile da leggere senza sospendere del tutto la morale, visto che molti comportamenti del protagonista-autore non lo sono affatto e potrebbero shockare più di qualche lettore. Si estetizza una situazione marginale ai limiti di un maledettismo ricercato? Sì e no, sarebbe sbagliato definirlo così, come spesso certa critica bolla romanzo e film: lo stile è spesso lirico, ricercato, delicato rispetto a ciò che viene narrato (in stile Genet per intenderci, citato esplicitamente nel romanzo) ma più che per una voglia di scandalizzare e di farsi notare, è semplicemente il racconto della vita di una persona che non ha più nulla da perdere e da tenersi per sè, ormai del tutto libero davanti alla morte.
March 29, 2022
Es puro sexo y decadencia. No puedo definirlo de otro modo. Un libro sin división. No hay partes, no hay capítulos ni subcapítulos. De vez en cuando, sin razón aparente, un asterisco separa un párrafo del siguiente pero todo continúa exactamente igual. Decadencia y sexo. El protagonista con un hombre, otro, otro y mi sensación es de vacío. No hay hombre que lo llene. Son él y la enfermedad. El sexo es su olvido momentáneo y su forma de vida al mismo tiempo. Vive para el sexo y sexualiza a todo hombre que se cruza en su camino. Incluso a sí mismo con una frecuencia pavorosa.
La inconsciencia y la toxicidad también reinan en la novela. Un caos de libertinaje y búsqueda del amor propio y la auto-aceptación mezclado con drogas, alcohol, juventud, enfermedad y decadencia. La última, palpable en toda la narración.
La inconsciencia y la toxicidad también reinan en la novela. Un caos de libertinaje y búsqueda del amor propio y la auto-aceptación mezclado con drogas, alcohol, juventud, enfermedad y decadencia. La última, palpable en toda la narración.
April 6, 2024
This book cut me up. I found it very badly wriiten. I was upset by the guideline in it, namely that given how unfair and short life is, then you can indulge wildly in all manner of reckless fun and frolic.
When you know that you are about to die a horrible death, does it give you the right to mess around?
Of course I sympathize with the author and I find a lot of extenuating circumstances for him, a feeling of alleviation I can sum up by his being born at the wrong time and growing to be a man when AIDS was sending thousands upon thousands to an early grave, with no hope in sight of any cure whatsoever. But this is not the song of the swan I would want for myself, should a similar ordeal befall me, especially if people around could be put in jeopardy as a consequence of my losing it.
When it is my time for the last curtain, I shall like it to be very quiet and very private and I will keep my resentment, if any, all to myself.
When you know that you are about to die a horrible death, does it give you the right to mess around?
Of course I sympathize with the author and I find a lot of extenuating circumstances for him, a feeling of alleviation I can sum up by his being born at the wrong time and growing to be a man when AIDS was sending thousands upon thousands to an early grave, with no hope in sight of any cure whatsoever. But this is not the song of the swan I would want for myself, should a similar ordeal befall me, especially if people around could be put in jeopardy as a consequence of my losing it.
When it is my time for the last curtain, I shall like it to be very quiet and very private and I will keep my resentment, if any, all to myself.
March 5, 2025
I haven't seen the film, only read the book, and I thought it was wonderful, powerful and moving in a challenging way that I find only in literature of non non English origin. If you want something new and unique then this is for you.
Unfortunately I read this during COVID lockdown and couldn't review it the time so a more detailed review must wait for reread.
Unfortunately I read this during COVID lockdown and couldn't review it the time so a more detailed review must wait for reread.
January 21, 2025
...
Je sais pas si j'ai envi de pleurer ou de rire, ou de mourrir. Je sais pas si j'ai compris le livre, je pense avoir compris le message mais j'ai jamais lu un livre comme ça de ma vie. C'est écrit bizarrement, tout part en couille, c'est perturbant... J'avais du mal à le lire le soir, j'en faisais des cauchemars.
Je pourrais mettre 4 étoiles, 1 étoiles, peu importe, j'ai besoin d'aide. Lisez le et venez m'en parler svp.
Je me suis quand même un peu senti concerné en le lisant c'est trop louche parceque y'a rien qui me concerne pourtant.
En même temps quand je le lisais j'avais l'impression d'être immortel, d'être intouchable et capable de tout c'était super motivant. Bref c'est vraiment trop bizarre, jsp comment expliquer et je sais même pas si ça va vous faire la même chose en le lisant...
Je sais plus quoi dire j'suis perturbé...
Bonne journée.
Je sais pas si j'ai envi de pleurer ou de rire, ou de mourrir. Je sais pas si j'ai compris le livre, je pense avoir compris le message mais j'ai jamais lu un livre comme ça de ma vie. C'est écrit bizarrement, tout part en couille, c'est perturbant... J'avais du mal à le lire le soir, j'en faisais des cauchemars.
Je pourrais mettre 4 étoiles, 1 étoiles, peu importe, j'ai besoin d'aide. Lisez le et venez m'en parler svp.
Je me suis quand même un peu senti concerné en le lisant c'est trop louche parceque y'a rien qui me concerne pourtant.
En même temps quand je le lisais j'avais l'impression d'être immortel, d'être intouchable et capable de tout c'était super motivant. Bref c'est vraiment trop bizarre, jsp comment expliquer et je sais même pas si ça va vous faire la même chose en le lisant...
Je sais plus quoi dire j'suis perturbé...
Bonne journée.
September 4, 2023
“This addiction to motion, which for me was an instinct for self-preservation, was freezing me in total immobility: where do you go when you think you’ve already been everywhere?�
February 5, 2018
çözümleme, tespit, bakış açısı yok...
duygular, ruhun ayrıntıları yok...
sırayla anlatılan olaylar dizisi, böyle yaptım, şöyle yaptım, böyle oldu, şöyle oldu şeklinde;
edebi bir metinden çok bir kronik;
sadece arada kırıntılar halinde AIDS, cinsel tercihler, ırkçılık hakkında birkaç tespit...
okurken yoruldum
duygular, ruhun ayrıntıları yok...
sırayla anlatılan olaylar dizisi, böyle yaptım, şöyle yaptım, böyle oldu, şöyle oldu şeklinde;
edebi bir metinden çok bir kronik;
sadece arada kırıntılar halinde AIDS, cinsel tercihler, ırkçılık hakkında birkaç tespit...
okurken yoruldum
October 4, 2016
Un personnage principal bisexuel dans les années SIDA. Le bouquin avait a priori de bons arguments pour me plaire, tant j'aime me plonger dans l'histoire de celles et ceux qui m'ont précédée, la partager et faire en sorte de ne jamais oublier.
Malheureusement, cette histoire est parfaitement oubliable ; c'est celle d'un n-ième trentenaire bi blanc parisien du milieu du cinéma, de son triste fétichisme post-colonial sur les jeunes garçons mahgrébins, et de son histoire prétendument "passionnelle" avec une jeune mineure.
Les brefs aperçus de ses pratiques sexuelles au cours de ses nuits fauves sont censées nous choquer ; je l'ai bien plus été par la magnification assumée du racisme et de la pédophilie. Ah oui, et des relations abusives également. Mention spéciale pour le seul personnage féminin important, représenté par une hystérique mythomane.
Néanmoins deux points positifs m'ont fait apprécier la lecture. Comme souvent, le fond discutable est caché par une écriture de qualité, et j'ai été entraînée par les errances du héros (anonyme, bien vu) tourmenté par la prophétie de sa propre mort.
Bref, Virginie Despentes a fait bien mieux après.
Malheureusement, cette histoire est parfaitement oubliable ; c'est celle d'un n-ième trentenaire bi blanc parisien du milieu du cinéma, de son triste fétichisme post-colonial sur les jeunes garçons mahgrébins, et de son histoire prétendument "passionnelle" avec une jeune mineure.
Les brefs aperçus de ses pratiques sexuelles au cours de ses nuits fauves sont censées nous choquer ; je l'ai bien plus été par la magnification assumée du racisme et de la pédophilie. Ah oui, et des relations abusives également. Mention spéciale pour le seul personnage féminin important, représenté par une hystérique mythomane.
Néanmoins deux points positifs m'ont fait apprécier la lecture. Comme souvent, le fond discutable est caché par une écriture de qualité, et j'ai été entraînée par les errances du héros (anonyme, bien vu) tourmenté par la prophétie de sa propre mort.
Bref, Virginie Despentes a fait bien mieux après.
February 14, 2020
Брутално откровена книга, един живот оголен до нерв. Колар пише ярко, живо, хищно, като за последно. Една умираща младост, един изгубен път. Редуват се като в омагьосан пасианс страх, липса на нежност, болка, смърт. Зверските нощи като илюзия,спасение, сън, потъване, изплуване...
Докосна ме тази книга.
Докосна ме тази книга.
June 10, 2013
a must read
September 11, 2024
Άγριες νύχτες. Συρίλ Κολάρ.
📖📖📖
“Τ� Χριστούγεννα ο τοίχος της σιωπής, την Πρωτοχρονιά η μοναξιά. Το τέλος του Δεκέμβρη είναι ένα λάθος στο ημερολόγιο, μια τρύπα στη διάσταση του χρόνου!�
Όταν διαβάζω περί πορνογραφικού λόγου, ωμής γραφής, γροθιές στο στομάχι και τα συναφή συνήθως φεύγω μακριά. Δεν είναι ακριβώς πως δε μου ταιριάζουν όσο πως δεν ενστερνίζομαι την καθαρότητα της πρόθεσής τους.
Κι ενώ στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσα να ισχυριστώ τα ίδια δε θα το κάνω γιατί απλούστα ο Κολάρ διαφέρει εντελώς απόλυτα και κατηγορηματικά. Διαφέρει γιατί η αυθεντικότητα του τύπου είναι αυταπόδεικτη και δε χρειάζεσαι παρά μερικές μόνο σελίδες για να τη νιώσεις. Ακόμα κι αν ο λόγος του επικαλείται την ωμότητα που πολλοί θεωρούν προτέρημα όπως παρατηρώ τώρα τελευταία, έχει την ιδια στιγμή ένα περίβλημα κομψότητας που τον προστατεύει από τη σκόπιμη χρήση του στοιχείου του σοκ.
Για μένα ο Συρίλ Κολάρ υπήρξε ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Έζησε έντονα, πέθανε νωρίς, άφησε μικρό, αναλογικά του ταλέντου του, υλικό για μας τους κατοπινούς θαυμαστές της δουλειάς του και έμεινε στην ιστορία σα�� μια καλτ φιγούρα, καταγράφοντας ένα περιθώριο που γνώρισε όχι τυχαία αλλά από επιλογή και έμεινε πιστός σ� αυτό μέχρι το τέλος του.
Δε θα αναλάβω την ευθύνη να μιλήσω για το έργο του συνολικά, θα μείνω στις “άγριε� νύχτες� του που στοίχειωσαν τη δική μου εφηβεία και άνοιξαν πορτοπαράθυρα σε έναν κόσμο που λόγω συνθηκών και ιδιοσυγκρασίας δε θα γνώριζα ποτέ μου.
Η γραφή του, που δεν ακολουθεί φόρμες, δεν υποτάσσεται σε κατευθύνσεις αισθητικού χαρακτήρα, είναι ωμή, αυθεντική και κατεξοχήν προφορική με υπέροχα ξεσπάσματα γνήσιας λογοτεχνικότητας ενός πηγαίου ταλέντου που ίσως από επιλογή,ίσως λόγω έλλειψης χρόνου, έμεινε σαν κάπως ακαλλιέργητο. Ο λόγος του είναι τρομερά αισθησιακός ακόμα κι όταν παταπαίει στα άκρα, εκτινάσσεται πότε στη μία και πότε στην άλλη πλευρά χωρίς να γνωρίζει κέντρο, κι ας σε βρίσκει στο δικό σου κέντρο, ταράσσοντας τις υποτιθέμενες ισορροπίες σου, ενώ σπαράσσεται από τις αδυναμίες, την έπαρση, την παραίτηση, το φόβο, τη λύσσα, τη μανία, την αγάπη, την ευαισθησία.
Μπορεί να τον απορρίψεις, μπορεί να τον αγαπήσεις σίγουρα όμως δε θα τον ξεχασεις πότε.
📖📖📖
“Τ� Χριστούγεννα ο τοίχος της σιωπής, την Πρωτοχρονιά η μοναξιά. Το τέλος του Δεκέμβρη είναι ένα λάθος στο ημερολόγιο, μια τρύπα στη διάσταση του χρόνου!�
Όταν διαβάζω περί πορνογραφικού λόγου, ωμής γραφής, γροθιές στο στομάχι και τα συναφή συνήθως φεύγω μακριά. Δεν είναι ακριβώς πως δε μου ταιριάζουν όσο πως δεν ενστερνίζομαι την καθαρότητα της πρόθεσής τους.
Κι ενώ στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσα να ισχυριστώ τα ίδια δε θα το κάνω γιατί απλούστα ο Κολάρ διαφέρει εντελώς απόλυτα και κατηγορηματικά. Διαφέρει γιατί η αυθεντικότητα του τύπου είναι αυταπόδεικτη και δε χρειάζεσαι παρά μερικές μόνο σελίδες για να τη νιώσεις. Ακόμα κι αν ο λόγος του επικαλείται την ωμότητα που πολλοί θεωρούν προτέρημα όπως παρατηρώ τώρα τελευταία, έχει την ιδια στιγμή ένα περίβλημα κομψότητας που τον προστατεύει από τη σκόπιμη χρήση του στοιχείου του σοκ.
Για μένα ο Συρίλ Κολάρ υπήρξε ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Έζησε έντονα, πέθανε νωρίς, άφησε μικρό, αναλογικά του ταλέντου του, υλικό για μας τους κατοπινούς θαυμαστές της δουλειάς του και έμεινε στην ιστορία σα�� μια καλτ φιγούρα, καταγράφοντας ένα περιθώριο που γνώρισε όχι τυχαία αλλά από επιλογή και έμεινε πιστός σ� αυτό μέχρι το τέλος του.
Δε θα αναλάβω την ευθύνη να μιλήσω για το έργο του συνολικά, θα μείνω στις “άγριε� νύχτες� του που στοίχειωσαν τη δική μου εφηβεία και άνοιξαν πορτοπαράθυρα σε έναν κόσμο που λόγω συνθηκών και ιδιοσυγκρασίας δε θα γνώριζα ποτέ μου.
Η γραφή του, που δεν ακολουθεί φόρμες, δεν υποτάσσεται σε κατευθύνσεις αισθητικού χαρακτήρα, είναι ωμή, αυθεντική και κατεξοχήν προφορική με υπέροχα ξεσπάσματα γνήσιας λογοτεχνικότητας ενός πηγαίου ταλέντου που ίσως από επιλογή,ίσως λόγω έλλειψης χρόνου, έμεινε σαν κάπως ακαλλιέργητο. Ο λόγος του είναι τρομερά αισθησιακός ακόμα κι όταν παταπαίει στα άκρα, εκτινάσσεται πότε στη μία και πότε στην άλλη πλευρά χωρίς να γνωρίζει κέντρο, κι ας σε βρίσκει στο δικό σου κέντρο, ταράσσοντας τις υποτιθέμενες ισορροπίες σου, ενώ σπαράσσεται από τις αδυναμίες, την έπαρση, την παραίτηση, το φόβο, τη λύσσα, τη μανία, την αγάπη, την ευαισθησία.
Μπορεί να τον απορρίψεις, μπορεί να τον αγαπήσεις σίγουρα όμως δε θα τον ξεχασεις πότε.
February 17, 2022
Non sono riuscita a trovarlo un capolavoro...è duro, diretto, spesso fastidioso, una continua sequenza di avventure pietose, alla ricerca di affetto o di qualcosa che permetta di andare avanti a un uomo che ha prospettive decisamente poco rosee. Lo stile è frenetico e caotico, il che a volte disorienta un po'. La traduzione non aiuta, ma in generale non sono riuscita a lasciarmi coinvolgere, a provare qualcosa che non fosse, appunto, fastidio, specialmente nei confronti di Laura.
Dò due stelle solo perché alcuni brani hanno saputo emozionarmi, ma sono una parte troppo piccola per ricevere un voto più alto.
Dò due stelle solo perché alcuni brani hanno saputo emozionarmi, ma sono una parte troppo piccola per ricevere un voto più alto.
December 1, 2023
je suis assez divisée par cette lecture,
d’un côté, la force des mots quand ils disent la violence, la mort, les nuits. la beauté de certains passages quand ils disent la vie avec le sida.
mais de l’autre, le profond malaise ressentie à la lecture de cette «histoire d’amour». je n’ai pas réussi à apprécier la soi-disant beauté de cette passion dévastatrice. parce que présenter justement cette relation comme une histoire d’amour me dérange énormément. j’ai détesté la romantisation qui fait de cette relation une belle histoire, détesté l’absence de critique dans l’écriture même de cette histoire.
bref, je retiendrai quelques extraits forts et touchants, mais le malaise ne part pas
d’un côté, la force des mots quand ils disent la violence, la mort, les nuits. la beauté de certains passages quand ils disent la vie avec le sida.
mais de l’autre, le profond malaise ressentie à la lecture de cette «histoire d’amour». je n’ai pas réussi à apprécier la soi-disant beauté de cette passion dévastatrice. parce que présenter justement cette relation comme une histoire d’amour me dérange énormément. j’ai détesté la romantisation qui fait de cette relation une belle histoire, détesté l’absence de critique dans l’écriture même de cette histoire.
bref, je retiendrai quelques extraits forts et touchants, mais le malaise ne part pas
May 26, 2018
Up until the middle it was an interesting read, especially when it was showing the postcolonial ethnic tensions and because of the contrast between the poetic language and the brutal themes, but it all went downhill with the endless voice messages from the jealous girlfriend. I finished the book, yet I must say that the toxic affair between two egotistic, immature and plainly nasty people didn't give to me as a reader anything but frustration.
October 1, 2021
Bon souvenir d un film culte à l époque... il faudrait que je le revois pour savoir si il était vraiment meilleur que le livre, ou si j ai changé... Littéralement ça n a rien d exceptionnel, on est plus dans quelque chose de l ordre du journal intime.. la violence est partout, les mots sont juste là pour choquer...
February 24, 2024
Ce livre a certainement beaucoup de défauts, mais j'ai été transporté par son écriture violente qui, par certains aspects, me rappelle l'univers de Genet, transposé quelques décennies plus tard. Fascination morbide certainement, mais qui montre que le domaine de la littérature s'étend encore au-delà de la morale.
May 3, 2024
Las noches salvajes es la más conocida de los cuatro novelas de Cyril Collard, que el mismo llevó al cine en 1992, escribió el guión, la dirigió y la interpretó. La película fue un éxito en Francia llevándose numerosos premios, poco después, con solo 35 años, falleció. Hoy en día tanto la novela como la película se consideran "de culto".
Cuento todo esto porque leyendo la novela me ha dado la impresión que está bastante sobrevalorada por todo lo que rodeó al autor y porque, obviamente, tiene mucho valor hablar abiertamente de su sexualidad y su condición de seropositivo a principios de los 90. Pero la novela, sin quitarle mérito a lo valiente que fue en su momento, me ha parecido pretenciosa y no me ha gustado demasiado.
Cuento todo esto porque leyendo la novela me ha dado la impresión que está bastante sobrevalorada por todo lo que rodeó al autor y porque, obviamente, tiene mucho valor hablar abiertamente de su sexualidad y su condición de seropositivo a principios de los 90. Pero la novela, sin quitarle mérito a lo valiente que fue en su momento, me ha parecido pretenciosa y no me ha gustado demasiado.
Read
March 17, 2025Hm I actually really liked this book - i think the poor writing really helped capture the mundane realities of falling into madness, of living with aids, of affirming the erotic body. The undercurrent of colonial fetish really enriched the story that - although poor in the plot department - was wondrous in the feel.
April 14, 2022
"Sou feito de pedaços de mim próprio separados e depois colados, não interessa como, porque interessa apenas que eu mantenha a aparência de um corpo. Sou apenas uma amalgama de células aterrorizadas" (pp.91)
June 26, 2022
Un libro dal sapore un po� beat, ma negli anni 90.
Mi è piaciuto il contrasto di eventi crudi e scioccanti raccontati con un tono quasi lirico e delicato.
La vicenda può piacere o no, ma è un buon libro.
Mi è piaciuto il contrasto di eventi crudi e scioccanti raccontati con un tono quasi lirico e delicato.
La vicenda può piacere o no, ma è un buon libro.
August 15, 2023
Ce livre m'a énormément captivé lors de mon adolescence. Mon père m'avait parlé de ce livre et le jour où je l'ai lu, j'ai compris. Cyril Collard décrit à quel point l'amour obsessionnel est dur, mais aussi les maladies lié à l'époque. J'ai tant aimé.
June 23, 2024
L’histoire est touchante, mais la fétichisation constante des hommes arabes, sans compter la façon dont Cyril fait passer Laura pour une folle hystérique tout le long du livre m’a pas beaucoup plus (quel choc).
Read
June 6, 2018So, uh. Yeah. That would make for an interesting book club discussion. Can't wait until the group gets to talk about gold showers.
February 18, 2019
Not a bad book, but boring... comparing to others from same area it had nothing inovative and nothing “shocking�... luck was in small amount of pages and expected story line...
January 25, 2023
ils m’ont perdu quand ils ont commencé à mélanger crac crac et pipi
February 18, 2025
"Des beaux souvenirs de môme déchu." 🥹🥹
Displaying 1 - 30 of 36 reviews
Can't find what you're looking for?
Get help and learn more about the design.