Într-o capsulă a timpului pe care, cu zece ani în urmă, au îngropat-o niște elevi în curtea școlii lor, e descoperită o scrisoare înfiorătoare ce prezice moartea a șase persoane, menționate doar cu inițialele numelor. Dar, dacă așa cum pare la prima vedere, a fost scrisă de o elevă de treisprezece ani, nu se poate să fie o amenințare reală�
Pentru a înțelege motivațiile fetei care a scris mesajul, detectivul Huldar apelează la psihologul Freyja, dar, în scurtă vreme, cei doi se trezesc în mijlocul unui nou caz șocant.
Găsirea scrisorii coincide cu un șir de evenimente macabre: în grădina unei case sunt descoperite bucăți dintr-un cadavru, iar apoi proprietarul casei este ucis. Inițialele acestuia � BT � se regăsesc în lista celor șase persoane din scrisoare. Huldar și Freyja trebuie să identifice cât mai repede cine a scris mesajul din capsula timpului și cine este criminalul înainte ca următoarele ținte să fie omorâte.
Yrsa Sigurðardóttir is an Icelandic writer, of both crime-novels and children's fiction. She has been writing since 1998. Her début crime-novel "Last Rituals" published in the US in 2007, and the UK in January 2008 was translated into English by Bernard Scudder, and is book 1 of the Thóra Gudmundsdóttir series.
Yrsa Sigurðardóttir graduated from high-school in 1983, finished a B.Sc. in civil engineering from the University of Iceland in 1988 and M.Sc in the same field from Concordia University in Montreal in 1997.
Yrsa now works as a civil engineer for the company Fjarhitun, as well as being a writer.
In 2000 the Icelandic department of IBBY (International Board on Books for Young People) awarded Yrsa for her book Við viljum jólin í júlí (We Want Christmas in July).
Yrsa lives in the Reykjavík suburb of Seltjarnarnes. She is married with two children.
This was my first novel by this author. It is book two in the series, but worked as a stand-alone. Although, I do feel like I missed out on some of the backstory in book one.
Detective Huldar and a child psychologist named Freyja are trying to solve a case that involves a note that was found in a school’s time capsule. It is an interesting premise and a much darker plot than I usually read. A few cringe-worthy scenes to be sure. I wasn't able to predict what would happen in the end.
I think fans of Scandinavian crime fiction would enjoy it.
Thanks to NG for my review copy. Out on Feb 12,2019
4.5/5 stars for this outstanding Nordic crime novel! Iceland’s Queen of Crime returns in 2019 with the second installment in her superb Children’s House series: THE RECKONING. Picking up where her 2018 release THE LEGACY left off, Sigurdardottir’s newest crime novel delivers a gritty, layered procedural exploring the longstanding implications of childhood trauma. In a story both gruesome and heart-wrenching, Sigurdardottir weaves a masterful mystery that belongs on the bookshelf of every Scandinavian crime fiction reader.
Μου είχαν πει ότι δεν ήταν καλό και ήμουν έτοιμη να μην το ξεκινήσω, αλλά τελικά εμένα μου άρεσε λίγο περισσότερο από το πρώτο! Συμπέρασμα: Πρώτα να διαβάζω και μετά να κρίνω! Ωραία πλοκή και ευτυχώς χωρίς τόσες περιττές λεπτομέρειες όπως στο πρώτο βιβλίο της σειράς!
A solid entry in the genre of Nordic Noir police procedurals. Not as broody as Henning Mankell or Arnoldur Indriason (my two faves), but it combines a bit of Mankell’s social conscience with Indriason’s unique take on Iceland.
A series of bizarre murders appears to be linked to a list of initials of people selected to be killed that was left in a high school time capsule 10 years earlier. It is all clearly tied to the family of a man who was convicted of the sexual abuse and murder of a little girl some time before the time capsule was buried.
So that is our link between the two protagonists, police detective Huldar and child psychologist Freyja, who evidently have a history in the first book of the series (which I haven’t read). I really don’t look for romance in my crime fiction, and although the relationship between these two never really gets off the ground, I could have done without it.
Still, it was an entertaining read. I’m not tempted to read more in the series (TMB, TLT) but I don’t feel my time was wasted. And the narrator, Lucy Patterson, was brilliant. Her nuanced, ironic voice really added to my appreciation of the story.
This book was a big disappointment for me, being a devoted fan of Yrsa Sigurdardottir's novels and Icelandic crime fiction in general. While the first book in this new series (Freya and Huldar), titled ''DNA'', was aligned with the previous dark, suspenseful and gory novels of the so-called ''Queen of Icelandic Noir'', the ''Reckoning'' fell short to my expectations as it is a rather conventional police procedural crime novel which focuses more on the whodunit part rather than the horrendous atmosphere which is a trademark of the writer herself. That being said, I would like to underline the fact that this is not a bad novel, you still want to turn the pages but it lacks the graphic horror descriptions which bring goosebumps to the reader and keep you on the edge of your seat the whole time you spend reading it. I would like to think that the ''Reckoning'' is only a mediocre parenthesis to the truly talented Icelandic author's work. I am eagerly expecting the English edition of the third book in the series, hoping for the best! RATING:2,5/5.
Μετά το «DNA», η Yrsa Sigurdardóttir επιστρέφει με τη δεύτερη περιπέτεια του αστυνόμου Χούλνταρ και της παιδοψυχολόγου Φρέιγια, με τίτλο «Το μήνυμα».
Μέσα σε μια μαθητική χρονοκάψουλα, που ανοίχτηκε δέκα χρόνια μετά από τη σφράγισή της, ανακαλύπτεται μια περίεργη επιστολή. Ένας από τους μαθητές έχει γράψει ένα ανατριχιαστικό μήνυμα που προβλέπει τον θάνατο έξι ανθρώπων το 2016. Στην επιστολή είναι γραμμένα μόνο τα αρχικά τους. Μπορεί όμως η αστυνομία να λάβει σοβαρά υπ� όψιν της ένα γράμμα που γράφτηκε από έναν μαθητή δέκα χρόνια πριν; Ο αστυνόμος Χούλνταρ -γνωστός μας από το προηγούμενο βιβλίο της σειράς- νομίζει πως του ανέθεσαν τη συγκεκριμένη υπόθεση επειδή τη θεωρούν ήσσονος σημασίας. Θέλοντας να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας με την παιδοψυχολόγο Φρέιγια, αλλά και επειδή τον ενδιαφέρει πραγματικά η άποψή της για την υπόθεση και για τον έφηβο που έγραψε το συγκεκριμένο γράμμα, ζητά τη βοήθειά της. Απρόθυμα, εκείνη δέχεται κι έτσι οι δυο τους συνεργάζονται ξανά. Όμως η υπόθεση φαίνεται τελικά να είναι πιο περίπλοκη και επικίνδυνη απ� ό,τι έμοιαζε αρχικά, όταν μερικά παράξενα γεγονότα τραβούν την προσοχή τους. Ένα ζευγάρι κομμένα ανθρώπινα μέλη εμφανίζονται στον κήπο ενός σπιτιού, ο ιδιοκτήτης του οποίου μοιάζει να κρύβει ένα μυστικό. Και όταν ο Χούλνταρ παρατηρήσει ότι τα αρχικά του ονόματός του βρίσκονται στην περιβόητη επιστολή, αρχίζει να βλέπει τα πράγματα αλλιώς. Μια ομάδα ανθρώπων, που τα αρχικά των ονομάτων τους ταιριάζει με εκείνα της λίστας, έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Οι εξελίξεις δεν θα αργήσουν τα επιβεβαιώσουν τις υποψίες του Χούλνταρ και μαζί με τη Φρέιγια θα επιδοθούν σε ένα κυνήγι με τον χρόνο, προκειμένου να ανακαλύψουν τον δολοφόνο προτού εκείνος σκοτώσει όλους όσοι βρίσκονται στην περιβόητη λίστα. Αυτή είναι η ευκαιρία για τον Χούλνταρ να δει την καριέρα του να επανακάμπτει, αλλά και να ξαναέρθει κοντά με τη Φρέιγια. Είναι πιθανό η υπόθεση αυτή να σχετίζεται με μια παλιά υπόθεση κακοποίησης και θανάτου ενός μικρού κοριτσιού. Ο Χούλνταρ θα πρέπει να ενώσει με προσοχή και συνέπεια όλα τα κομμάτια του γρίφου αυτού, προκειμένου να φτάσει στον ένοχο αλλά και να έρθει στο φως ολόκληρη η αλήθεια�
Η συγγραφέας έχει στήσει μια πλοκή που συνδυάζει αρμονικά την «καθαρή» αστυνομική λογοτεχνία με τον τρόμο, μιας και τα εγκλήματα του άγνωστου δράστη είναι ιδιαίτερα μακάβρια. Άλλωστε, η συγκεκριμένη έχει αποδείξει πως δεν διστάζει να περιγράφει ανατριχιαστικά ή φρικαλέα γεγονότα στα βιβλία της � ιδιαίτερα όταν ξέρει τόσο καλά να χρησιμοποιεί την πένα της για να τα δημιουργήσει αριστοτεχνικά. Ο αναγνώστης λοιπόν από τη μία νιώθει αποτροπιασμό κι από την άλλη μια ιδιότυπη σαγήνη, που τον ωθεί να θέλει να διαβάσει περισσότερα, να μάθει επιπλέον στοιχεία για την υπόθεση. Το έγκλημα που διαπράττεται στην αρχή του βιβλίου είναι εξίσου τρομακτικό και αποτρόπαιο με την ανακάλυψη των κομμένων ανθρώπινων μελών. Ένα κοριτσάκι που κακοποιείται και βρίσκει φριχτό θάνατο πάντα στοιχειώνει τη «λογοτεχνική» του οικογένεια, αλλά και τον αναγνώστη � που αυτόματα μπαίνει στη θέση των γονιών, ακόμα και αν δεν έχει ο ίδιος παιδιά. Το αν συνδέεται αυτή η υπόθεση με εκείνη της χρονοκάψουλας και με ποιο τρόπο μένει να αποκαλυφθεί ενώ η αφήγηση προχωράει. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιοι από τους ήρωες έχουν επηρεαστεί από τον θάνατο της μικρής με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και σε τέτοιο βαθμό που, ακόμα και δέκα χρόνια μετά, πολλές από τις πράξεις τους έχουν υποκινηθεί απ� αυτόν. Το στοίχημα για τον Χούλνταρ -να ανακαλύψει τι ακριβώς συνδέει τους μεν και τους δε- είναι μεγάλο και σίγουρα ιντριγκαδόρικο. Σε ό,τι αφορά τους χαρακτήρες, όλοι τους θυμίζουν τον τρόπο που συνηθίζει να τους σκιαγραφεί η Sigurdardóttir, «τιμώντας» ταυτόχρονα τα τυπικά σκανδιναβικά χαρακτηριστικά τους. Στην πλειοψηφία τους είναι κλειστοί, λιγομίλητοι, σοβαροί και εσωστρεφείς. Κρατούν για τους εαυτούς τους τα προβλήματά τους και εκδηλώνουν δύσκολα τα αισθήματά τους. Αυτό προσδίδει επιπλέον ίντριγκα και σασπένς στην πλοκή, μιας και τίποτα δεν αποκαλύπτεται αγόγγυστα και εύκολα � είτε μιλάμε για αποκαλύψεις που αφορούν ανθρώπους είτε για στοιχεία που αφορούν την υπόθεση. Τη σκοτεινή, ζοφερή αστυνομική ατμόσφαιρα έρχεται να αποφορτίσει κατά διαστήματα η προσωπική σχέση ανάμεσα στον Χούλνταρ και την Φρέιγια. Εκτός από τα πολλά μέτωπα που παραμένουν ανοιχτά μεταξύ τους, η παρουσία της Έρλα, προϊσταμένης του Χούλνταρ και τσιμπημένης μαζί του, πυροδοτεί περισσότερο μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με ισλανδικό ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Τα συναισθήματα είναι συνεχώς έντονα και απρόβλεπτα, μιας και οι ανατροπές δεν επιτρέπουν κανενός είδους ηρεμία σε οποιοδήποτε επίπεδο, ενώ η ισορροπία ανάμεσα στις επαγγελματικές υποχρεώσεις και την προσωπική ζωή δίνει έναν πιο ανθρώπινο τόνο στην αφήγηση, αλλά και στους χαρακτήρες. Εκτός από αστυνομικοί είναι επίσης και άνθρωποι, με καθημερινά προβλήματα και διλήμματα. Οι δύο πρωταγωνιστές, δε, είναι αμφότεροι περίπλοκοι κι απρόβλεπτοι ως χαρακτήρες, επομένως αποδεικνύεται δύσκολο να τους ψυχολογήσεις. Αποτελεί όμως και αυτό μέρος της γοητείας τους.
Σκοτεινό, ρ��αλιστικό, εθιστικό, με αιχμές για σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα -όπως π.χ. η διαφθορά στη δικαιοσύνη-, μια αστυνομική υπόθεση που αφυπνίζει το αναγνωστικό ενδιαφέρον και γραμμένο με το ιδιαίτερο ύφος ��ου έχουμε συνηθίσει από τη μετρ του σκανδιναβικού νουάρ, το «Μήνυμα» της Yrsa Sigurdardóttir θα βρει σίγουρα πολλούς αποδέκτες.
Cum poate un copil să prevadă șase crime ce se vor petrece peste zece ani? Scrisoarea lui este o amenințare sau un semnal de alarmă dat adulților? Când tatăl tău este cel mai cunoscut pedofil al Islandei, tu ești victimă sau martorul ce refuză să denunțe?
Yrsa Sigurðardóttir nu dă semne că în acest al doilea volum al seriei Freyja și Huldar încetinește ritmul sau îmbânzește crimele, ci dimpotrivă. Crimele sunt brutale, detaliile înfiorătoare și incursiunile psihologice mai profunde. Continuă tema familiei, complicând relațiile și discută despre traumele profunde ale copilăriei și efectele sale asupra adulților.
Freyja și Huldar au căzut în dizgrație după sfârșitul primului roman. Deși se afla în legitimă apărare, Freyja folosește o armă de foc în Casa Copiilor. Problema cea mai mare este că nu poate justifica de unde avea arma, așa că este retrogradată la simplu psiholog în cadrul centrului. Deși Huldar fusese cel care rezolvase cazul, în timp ce colegii săi erau perfect mulțumiși să îl considere pe Karl vinovat, fiind proaspăt avansat, acestuia i se ia înapoi poziția, care îi este dată Erlei și el cade în dizgrație, atât cu superiorii săi, cât și printre colegii săi. Așadar amândoi sunt nevoiți să o ia de la zero în privința carierelor, iar relațiile dintre ei nu sunt cu nimic mai bune ca înainte.
In reality, Iceland has virtually no violent crime. It’s worth some quick research to discover why. But this is a work of fiction, and the detectives in Reykjavik are busy.
One afternoon, Vaka’s father is late picking her up from school with tragic results. A decade later, a series of murders appear connected to the girl’s violent death.
It’s impossible to compete with Tana French, but The Reckoning will appeal to her fans. Just as French brings Ireland to life, Yrsa does the same for Iceland. The exotic location is intoxicating, and thank God for the character pronunciation guide in the beginning. I was a bit worried to see the text was translated from its original Icelandic, but the author’s way with words was preserved.
The protagonist is flawed, the murders are grisly, and the mystery will keep you turning pages after your bedtime. Read to the end. There’s a surprise on the last page or two.
Thank you to the author, publisher, and Net Galley for providing a copy of this book in exchange for a fair review. My thoughts on this book can also be found on my blog, Cheap Thrill Book Reviews.
2/5 στα 5 Δεν ξέρω αλήθεια τι να γραψω. Το έσερνα από την αρχη ως το τελος μονο για να δω που το πάει. Εφτασα στην 400 σελίδα για να νιωσω ενα τσικ αγωνιας. Το βιβλίο είναι γεματο περιγραφες, διαλογους που κάποιες φορές είναι εξαιρετικά βαρετοι και αρκετά ονόματα. Κατα την ανάγνωση δεν ένιωσα αυτο το κατι που θα με εκανε να μην θέλω να το αφησω απο το χέρια μου. Ειχε καποια καλα στοιχεία όπως η ανατροπή προς το τελος αλλα σε καμία περίπτωση δε με έκανε να πω ουαου. Το βρήκα ελαφρώς επίπεδο και ανευρο. Ενω η κεντρικη ιδέα σχετικά με το πως ηταν σχεδιασμένοι οι φονοι ειναι αρκετα πρωτότυπη σε κάποια σημεία ήταν τραβηγμένο απο τα μαλλια. Ενιωθα πως κάποια κομμάτια γραφτηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να εντυπωσιασουν τον αναγνώστη. Οχι μονο δεν εντυπωσιαστηκα αλλα βαρεθηκα κιολας λίγο. Μεσα μου έλεγα αντε να τελειωσει να δουμε τι θέλει να μας πει. Κριμα γιατί το πρώτο της σειράς ( DNA) ηταν λιγο καλύτερο.
I find I am really liking this series. Well translated with a complicated plot. It begins in 2004 when eight year old Vaka goes missing while waiting for her dad to pick her up after school. It turns out she has gone to the nearby home of a classmate. Sigrun, to call him � not knowing the classmate’s father is home, drunk, and not anyone you really want to meet. Fast forward to 2016 � a series of bizarre, gruesome killings has begun � but only after Sigrun’s father Jon Jonsson has been released from prison. Police detective Huldar and child psychologist Freyja are once again thrown together. Huldar no longer heads up any investigations having been demoted after the last case he worked on. He’s now been relegated to investigating a letter in a time capsule written by school children in 2006 saying six people will be killed in ten years � listed by initials only. Freyja is no longer held in high esteem either. Her last work with the police department didn’t turn out well.
Once we’re brought up to speed as to why Huldar and Freyja are in their current positions doing what they’re doing, the author sucks you into the stories of the time capsule, two families destroyed by Jon Jonsson’s actions � his own and Vaka’s, bizarre killings, children falling through the cracks � no actually they’re intentionally pushed into them, bribing people in high places to look the other way, and then tying everything together so neatly in the end. Once again, Huldar and Freyja make a great team. Huldar has some amazing powers of perception in putting all the clues together. I didn’t give this author enough credit with her first book. She covers a lot of ground, comes up with a complicated plot, complicated people, and forces the reader to think. I think I have a soft spot for books written by Icelandic writers and set in Iceland � having been there a couple of times. I definitely plan on continuing with this series.
Η τελευταία υπόθεση που ανέλαβε ο ντετέκτιβ Χούλνταρ οδήγησε στον υποβιβασμό του με αποτέλεσμα να ασχολείται με υποθέσεις όπως ένα σημείωμα που προβλέπει έξι θανάτους που θα γίνουν μέσα στη χρονιά, κρυμμένο στη χρονοκάψουλα ενός σχολείου εδώ και δέκα χρόνια. Φυσικά κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τις απειλές ενός δεκάχρονου.
Κι ενώ ο Χούλνταρ στρέφεται στην ψυχολόγο Φρέγια για να κατανοήσει το παιδί που έγραψε το σημείωμα, η ανακάλυψη κομμένων μελών και η δολοφονία ενός ατόμου, που φαίνεται να σχετίζεται με τη λίστα του παιδιού, δείχνουν ότι τα πράγματα είναι πιο σοβαρά απ' ότι φανταζόταν η αστυνομία του Ρέικιαβικ.
Ένα αργό αστυνομικό μυθιστόρημα χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις που όμως με έβαλε σε σκέψεις.
Το Μήνυμα,ήταν ένα ωραίο αστυνομικό από άποψη δομής,είχε μια πολύ ωραία εξέλιξη, παρόλο που το κυρίαρχο θέμα ήταν αναμενόμενο λόγω του ότι γυρίζει γύρω από το Σπίτι του Παιδιού,αλλά δεν είχε τη "δυναμική" του DNA.Μου έλειψε κάπωςη δράση μέχρι τη μέση,όπου αναλώθηκε στα χαζά ερωτικά του Χούλνταρ,ενώ υπήρχε υλικό να απογειώσει την ιστορία.Από τη μέση και κάτω βελτιώθηκε πολύ με αποκορύφωμα το τέλος,όπου δόθηκαν απαντήσεις και λύθηκαν αρκετές απορίες.4�. •Στ� παράπονα της ημέρας,αγαπώ την Yrsa και τη γραφή της,όμως η επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης ήταν κάκιστη,δεδομένου του εκδοτικού οίκου και της τιμής του.Πολλά μεταφραστικά και εννοιολογικά λάθη διάσπαρτα,με ενδεικτικά το "παρενέβης τους κανόνες" και το "ξαπλωμένος μπρούμυτα κοίταζε το ταβάνι".
Έχοντας διαβάσει την "Εκδίκηση" μάλλον περίμενα κάτι αντίστοιχο. Αυτό όμως το βιβλίο ήταν αστυνομικό και όχι θρίλερ. Δεν μου άρεσε, στο μεγαλύτερο μέρος του η πλοκή σερνόταν. Οι τελευταίες 60 περίπου σελίδες ήταν πολύ καλές, αλλά μέχρι εκεί, όλο το υπόλοιπο το λες μάλλον βαρετό.
Διαβάζοντας το νέο βιβλίο της Ισλανδής Yrsa Sigurdardóttir, δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τον Arne Dahl όταν λέει «Η Yrsa έχει φέρει την Ισλανδική αστυνομική λογοτεχνία στην πρώτη γραμμή».
Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ που γνωρίσαμε στο DNA, συνεχίζει να δουλεύει στην υπηρεσία μετά τον υποβιβασμό του, όμως τώρα ασχολείται με πολύ πιο ασήμαντες υποθέσεις και χωρίς τον σεβασμό που τύχαινε κάποια χρόνια πριν από τους συναδέλφους του. Αυτή τη φορά αναλαμβάνει να ελέγξει πόσο ευσταθούν οι απειλές που βρέθηκαν μέσα σε μία σχολική χρονοκάψουλα. Φαίνεται πως δέκα χρόνια πριν, ένα παιδί είχε φτιάξει μια λίστα θανάτου έξι ατόμων, γράφοντας μόνο τα αρχικά τους. Κανείς δεν πιστεύει σθεναρά πως η λίστα παρουσιάζει πραγματική απειλή, αν όμως ήταν έστω και για λίγο αληθινή, τότε οι επιπτώσεις θα ήταν δραματικές.
Ο Χούλνταρ ζητάει τη βοήθεια της Φρέιγια, της ψυχολόγου από το Σπίτι του Παιδιού. Θέλει να τον βοηθήσει να καταλάβει κατά πόσο αυτές οι απειλές ευσταθούν και αν είναι δυνατόν, δέκα χρόνια μετά να συνεχίσουν να ισχύουν. Η Φρέιγια, που έχει κι αυτή χάσει τη θέση της και δουλεύει απομονωμένη πλέον σε κάποιο μικρό γραφεία, δεν θέλει να δουλέψει με τον Χούλνταρ, αλλά δεν μπορεί να μη βοηθήσει την αστυνομία. Έτσι θα πά��ει μέρος σε αυτή την αναζήτηση της αλήθειας που όσο και να μη θέλει να το παραδεχτεί την ιντριγκάρει.
Όταν ξαφνικά ανακαλύπτονται κομμένα ανθρώπινα μέλη στο σπίτι ενός ανθρώπου που φαινομενικά είναι υπεράνω υποψίας, τα πράγματα αγριεύουν. Όταν λίγο αργότερα ο ίδιος αυτός άνθρωπος βρίσκεται νεκρός και ακολουθούν κάποια ακόμα μακάβρια γεγονότα, η αστυνομία δεν μπορεί παρά να μην ελέγξει τη σύνδεση αυτών των υποθέσεων με το μήνυμα στη χρονοκάψουλα. Τα αρχικά του ανθρώπου που βρίσκεται νεκρός, ταιριάζουν με αυτά στη λίστα. Θα μπορούσε να είναι πραγμα��ικότητα;
«Το μήνυμα» ξεκινάει με έναν πρόλογο που αφήνει το σκοτάδι να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα για αυτό που θα ακολουθήσει.
Η ιστορία είναι περίπλοκη αν και θα μπορούσε να φαίνεται ξεκάθαρη σε κάποιους από την αρχή. Το τραγικό συμβάν στον πρόλογο του βιβλίου, οδηγεί αρκετές από τις πράξεις στη συνέχειά του, μιας και είναι πολύ δυνατό και αποτρόπαιο. Η κακοποίηση και ο θάνατος ενός ανηλίκου ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι κάτι που περνάει στα ψιλά γράμματα. Ο αναγνώστης επηρεάζεται από αυτό το γεγονός, όπως και πολλοί από τους χαρακτήρες του βιβλίου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Είναι ξεκάθαρο πως μια τέτοια πράξη δεν μπορεί παρά να εγείρει πολλά ερωτήματα αλλά και δυνατά συναισθήματα., όπως η οργή και το μίσος ή το πάθος για εκδίκηση. Αλλά ποιος θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να κάνει τα απεχθή εγκλήματα που περιγράφονται στη συνέχεια;
Η συγγραφέας φαίνεται να έχει μια ευκολία στο να δημιουργεί ιστορίες που ταράζουν μια μεγάλη γκάμα αναγνωστών. Η κακοποίηση ή η εγκληματικότητα σε βάρος ανηλίκου δεν είναι ένα θέμα για το οποίο μπορεί κανείς να μιλήσει με ευκολία, η Sigurdardóttir όμως φαίνεται πως έχει τον τρόπο της να γράψει ολόκληρο βιβλίο με βάση αυτό και να το παρουσιάσει με τρόπο που θα αφυπνίσει τον αναγνώστη και θα τον κάνει μέρος του, χωρίς όμως να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Δεν θα περιγράψει αυτή καθ� εαυτή την εγκληματική ενέργεια, όμως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φτάνει και με το παραπάνω να δώσει αυτά που θέλει. Γι αυτό και μόνο της αξίζουν συγχαρητήρια. Κανείς δεν αισθάνεται άνετα να διαβάζει πως ακριβώς κακοποιήθηκε ένα παιδί, πόσο μάλλον να το περιγράφει.
Οι χαρακτήρες της Sigurdardóttir είναι τυπικοί βόρειοι άνθρωποι, όπως τους έχουμε γνωρίσει και σε άλλα Ισλανδικά βιβλία. Ψυχροί, απόμακροι, κλειστοί. Κρατούν τα μυστικά και τις σκέψεις τους για τον εαυτό τους, πίνουν πολύ για να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη που περιβάλλει ή όχι τη ζωή τους και τη μαυρίλα του Βορρά. Και όταν πίνουν κάνουν λάθη που μετά είτε δεν θυμούνται είτε τα μετανιώνουν, όπως όλοι οι άνθρωποι, όπου και να βρίσκονται. Είναι γνωστό άλλωστε πως το ποτό ποτέ δεν ήταν καλός σύμβουλος για κανέναν�
Μέσα σε όλα τα άλλα έρχεται να προστεθεί ένα ερωτικό τρίγωνο που περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση και κάνει τον πρωταγωνιστή να περπατά σε λεπτό πάγο. Η αμηχανία που δημιουργείται κάποιες φορές λόγω αυτού είναι ορατή, όμως διαλύεται γρήγορα στο μυαλό του αναγνώστη αφού οι εξελίξεις οδηγούν τη σκέψη σε άλλα μονοπάτια. Το μόνο που μένει τελικά είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θέλουν ή δεν ξέρουν πιο είναι το σωστό βήμα για να έχουν αυτό που θέλουν και καταφεύγουν σε λάθος κινήσεις.
Κάτι που εντόπισα όχι όταν διάβασα την Εκδίκηση, αλλά μόλις διάβασα το Μήνυμα είναι τα σήματα κατατεθέν της συγγραφέως και αυτά είναι ο τόνος αποστασιοποιημένης οργής σε οτιδήποτε αφορά παιδιά που παραμελούνται ή που οι γονείς τους ακολουθούν κοινής αποδοχής μοντέλα, μη προσωποποιημένα και η σκιαγράφηση της ιδιοσυγκρασίας και των αντιδράσεων κάποιου σκύλου που υπάρχει και στα δυο βιβλία, το οποίο εκτός από αληθοφάνεια, βοηθάει στην ατμόσφαιρα και δίνει την ιδέα της σκυλομαμάς.
Εντύπωση μου προκάλεσε το λεξιλογικό επίπεδο του μεταφραστή και συγκεκριμένα στην εμφάνιση κάποιων κομητών λέξεων που φαίνονται να ξεφεύγουν αν μπορώ να το θέσω έτσι απ� τη συνηθισμένη χρήση που κάνει, σα να τις διαχειρίζεται δισταχτικά μη μπορώντας να εντοπίσει το ακριβές αποτύπωμα τους.
Ούτε ο Χούλνταρ, ούτε η Φρέιγια ανήκουν στο συνηθισμένο μοτίβο ερευνητών. Είναι κρεάτινοι, περίπλοκοι, με τα συν και τα πλην που κρατούν καθέναν από ‘μα� σε κάποιο βαθμό, στις εξαιρέσεις των κανόνων. Η ζωή με το καθήκον ισομοιράζονται. Όλα αυτά κάνουν τη χημεία τους περισσότερο δύσκολη, δυσκίνητη και τελικά περισσότερο απτή και γοητευτική.
<< έδειχνε να είναι υπόδειγμα πολίτη και ζούσε μια μάλλον πληκτική ζωή, χωρίς να παίρνει ρίσκα ή να κάνει λάθος κινήσεις. Ήταν ένας απ� αυτούς τους ανθρώπους που διάβαζαν την εφημερίδα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα κάθε πρωί, και εγγυημένα θα σκανδαλίζονταν από τουλάχιστον μία είδηση. Όμως θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να σχολιάσουν ένα άρθρο στο διαδίκτυο ή να σηκώσουν το κεφάλι τους πάνω από το παραπέτο για οποιονδήποτε λόγο. Έπινε τσάι, αλλά λαχταρούσε τον καφέ, ήταν σίγουρα γεμάτος προκαταλήψεις ενάντια στις μειονότητες αλλά δεν θα έλεγε ποτέ ανοιχτά αυτές τις απόψεις σε μια παρέα >>
Στην τύχη δεν αφήνεται καμία αλληλέπιδραση και καμία χαρακτηροδομή. Όλα είναι καθηλωτικά ιχνογραφημένα, χωρίς ρευστότητες ή λιπαρά περιγράμματα. Έξυπνο, διεισδυτικό, με αρκετές κοινωνικές ενστάσεις άλλοτε να λέγονται κι άλλοτε να φωτίζονται, επειδή παραλείπονται. Ένα πολύ τίμιο και ρεαλιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα που η χαμηλή βαθμολογία εξηγείται μόνο γιατί δεν είναι σαν την Εκδίκηση. Ήθελα ρε παιδί μου λίγο υπερφυσικό τρόμο, να περνάω στα δωμάτια ανάβοντας όλα τα φώτα ακόμα και όταν έπιανε να βραδιάζει! Αλλά σε αυτά που προσφέρει έχει το αλατάκι και το πιπεράκι του.
<< Πως το περιέγραψε σε ‘σεν�; Αυτή η περιγραφή μπορεί να μην ταυτίζεται απόλυτα με αυτήν που μου είπε. Μερικές φορές μπορείς να διαβάσεις πάρα πολλά από τις ασυμφωνίες, κανένας ψεύτης δεν έχει προμελετήσει όλες τις λεπτομέρειες όταν αρχίζει να επινοεί >>
Τέλος, το ερωτικό τρίγωνο Χούλνταρ � Έρλα � Φρέιγια είναι εκρηκτικά γοητευτικό, χωρίς να κρύβει τίποτα απ� τα παιδιαρίσματα που καταφεύγουμε συχνά οι περισσότεροι, ακόμη κι αν έξυνα εκείνη την ώρα το κεφάλι και μονολογούσα ‘’εγ� ποτέ’�. Και στην Εκδίκηση υπήρξε κάποιο ερωτικό τρίγωνο παρεπιπτόντως. Γενικά υπάρχει αυτή η ματιά της συγγραφέως στους ανθρώπους που φαίνονται να προσελκύονται μεταξύ τους, ακόμα και όταν είναι δεσμευμένοι με άλλους, ή ενώ ενδιαφέρονται θεωρητικά μόνο για άλλους. Αλλά εδώ υπάρχει μια μεγαλύτερης πυκνότητας ελευθεροστομία, τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες. Μια αποκάλυψη του τι είναι φυσιολογικό και που βέβαια ανατρέπει τους καθωσπρεπισμούς που ακόμη και τώρα υποτίθεται ότι έχουμε ξεπεράσει, αλλά μας ξενίζει όταν βλέπουμε να μην τηρούνται.
Το βιβλίο ξεκινάει με τον αστυνόμο Χούλνταρ, ο οποίος μετά την υποβίβαση του στην αστυνομία, τον έχουν βάλει να ξεσκαρτάρει, ουσιαστικά, μικρές υποθέσεις που έχει το αστυνομικό τμήμα της περιοχής του. Μια χρονοκάψουλα που ξεθάφτηκε μετά από δέκα χρόνια, σε ένα σχολείο είχε μέσα ένα μακάβριο μήνυμα και ήταν γραμμένο από το χέρι ενός μαθητή. Μέσα σε αυτό το μήνυμα, το παιδί προέβλεπε το θάνατο έξι ανθρώπων όμως ήταν γραμμένα μόνο με τα αρχικά τους. Ο Χούλνταρ αποφασίζει, για άλλη μια φορά να ζητήσει της βοήθεια της παιδοψυχολόγου Φρέιγια σε μια προσπάθεια να καταλάβει το λόγο που ένα παιδί θα έγραφε ένα τέτοιο μήνυμα. Όμως από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει μια σειρά από ανατριχιαστικά και μακάβρια γεγονότα καθώς ανακαλύπτονται κομμένα ανθρώπινα μέλη σε ένα κήπο του οποίου ο ιδιοκτήτης τα αρχικά του ταιριάζουν με ένα από τα ονόματα του μηνύματος.
Ένα βιβλίο αρκετά σκληρό και ωμό, καθώς από την αρχή βλέπουμε ένα ιδιαίτερα απεχθές έγλημα. Η μικρή Βάκα κακοποιήται σεξουαλικά και στραγγαλίζεται από ένα ανθώπινο κτήνος. Μετά από δέκα χρόνια όμως, ακόμα βλέπουμε τις επιπτώσεις που έχει στη ζωή των υπόλοιπων χαρακτήρων. Η Sigurðardóttir έχει μια μαεστρία στο να χρησιμοποιεί στις ιστορίες της τα παιδιά, που για πολλούς είναι ταμπού καθώς είναι κάτι αθώο. Για αυτό και οι ιστορίες της ξεχωρίζουν. Αυτό το βιβλίο και με τρόμαξε αλλά και με αφύπνισε. Μπήκα και είδα την ιστορία μέσα από τα μάτια πολλών χαρακτήρων που είχαν σχέση με τη μικρή Βάκα και τις φρικτές διαστάσεις που πήρε στη ζωή τους η δολοφονία της και όπως το διάβαζα πονούσα. Η συγγραφέας όμως εξισσοροπούσε την ιστορία με μικρές πινελιές χιούμορ και με τη γρήγορη πλοκή του.
Σασπένς, αγωνία και πολύ μυστήριο αριστοτεχνικά πλεγμένα σε μια ιστορία για γερά στομάχια. Πλούσια πλοκή και κινηματογραφικές σκηνές, άπλετη συγκίνηση, πολύ έντονα συναισθήματα και ένα συγκλονιστικό τέλος.
"O Abismo" foi uma leitura espetacular. Se já tinha gostado de Huldar e Freyja em "O Legado", aqui então gostei muito mais. Diverti-me muito com eles, ri-me e o caso policial era tão intrigante que manteve a atenção desde o início.
Alguns eventos bizarros, mais bizarros mesmo, acontecem; mas como é que se ligam uns aos outros? Não consegui adivinhar nada, deixem que vos diga.
No final, fiquei satisfeita, por um lado; mas por outro, achei pouco convincente um pequeno aspeto:
Aguardo ansiosamente pelo próximo livro desta série que se está a tornar viciante.
Am impresia că despre țările nordice scandinave s-a creat o imagine idilică complet falsă, aceea de oameni fericiți, cu venituri mult peste medie, care nu merg decât vreo câteva ore la muncă, apoi le rămâne o grămadă de timp pe care să-l petreacă acasă, cu familia, ori în concedii în țări exotice, cu climă caldă, ori pe mare, cu iahtul personal, la pescuit, la vânătoare și așa mai departe. Însă autorii care scriu literatură încadrată în genul „nordic-noir� se străduiesc din răsputeri să ne deschidă ochii la problemele lor. Care sunt multe, urâte, morbide, grețoase de multe ori. Da, la noi poate că lipsa banilor, absența părinților, traiul greu, concepțiile învechite, guvernanții hoți și incompetenți sunt principalele cauze ale depresiei și problemelor cu care ne confruntăm zi de zi. La ei... nu știu ce să zic. Nu toți au iahturi sau măcar o șalupă în garaj, pe care s-o agațe de mașina scumpă în weekend, pentru o plimbare pe mare sau o ședință de pescuit. Unii sunt nevoiți să îndeplinească slujbe mizere și prost plătite, chiar dacă noi ne imaginăm cu totul altceva. Iar pe unii banii i-au transformat în monștri grețoși, care cred că li se cuvine totul, inclusiv dreptul de viață și de moarte asupra semenilor mai puțin norocoși. Yrsa Sigurdardottir este, alături de Arnaldur Indridasson (și, mai nou, de noua senzație Lilja Sigurdardottir), cel mai de seamă exponent al literaturii nordic-noir islandeze. Și se străduiește din răsputeri să deschidă ochii lumii asupra problemelor de zi cu zi cu care se confruntă mica societate islandeză, a cărei populații se poate compara cu cea a unui oraș ceva mai măricel de la noi: bețivi, șomaj, crime, violuri, pedofilie, molestări, copii agresați, violență domestică, politicieni corupți, polițiști blazați, țărani ce-și violează fiicele, mame ce-și ucid pruncii, escroci ce fraieresc băncile și așa mai departe. Volumul de față este probabil cel mai trist, mai întunecat și mai revoltător roman pe care l-am tradus până acum. O intrigă extrem de complicată, personaje oribile (din cauza faptelor lor, nu insinuez că ar fi prost construite), crime la fel de oribile, criminali pe care ajungi să-i înțelegi la un moment dat și un sistem judiciar care lasă în libertate un criminal pedofil după doar zece ani și jumătate.
Sigurdardottir is very good at this, in many ways this is a right on the money procedural. I particularly love how instead of giving our male and female leads sexual chemistry it is just nonstop sexual awkwardness, it's a great touch. Like the previous in the series it's very brutal, awfully gory, and filled with horrific stories. (Big content warnings for sexual assault of a child, more than once, on the page in some cases.) The ruthlessness of Karin Slaughter but going for procedural pacing instead of thriller.
The start to this one is a bit bumpy, it takes it a while to feel like there's an actual mystery. And like any Icelandic crime novel where there are these wild, complicated crimes it's kind of ridiculous especially since characters often note how rare violent crime is in Iceland. Except for this string of absolutely off the wall murders every so often, I guess.
I have a lot less patience for police procedurals these days and while Sigurdardottir does acknowledge that not all cops are good cops and that they make mistakes and are prone to corruption, there's still too much of a "don't worry the good guys will fix this" happening for my liking.
This time, after the events from the first book (DNA), Fuldar and Freyja are on the new case.
The prologue of the novel is very scary. Two little schoolgirls go to the house of one of them where something terrible will happen.
After digging up the time capsule from school, in one of them there was threat that certain people will die very soon. Detectives are trying to find the student who wrote the message, while on the other hand, two hands of a dead man were found in another man's backyard.
How are these events connected? Readers will find out in this interesting thriller with many twists til the very end.
3.5 STARS. � I finally finished book two in the Children’s House series and while I didn’t enjoy it as much as the first book, I can definitely say that this is a solid series so far and I can’t wait to read the next book 👌🏼� � What I enjoyed the most about this book was that it was full of rich character development. I will admit that I had a hard time connecting with Huldar’s character in the first book, but I actually really enjoyed his character in this book. I also really enjoyed how Yrsa definitely doesn’t cut back on the gory details 😬🔪 The crimes that are described in this book are pretty horrific, but I loved how there was the perfect amount of detail and it was never overdone. � � While I did enjoy several aspects of this book, I ultimately just didn’t find the plot as compelling as I did with the first book. This is honestly just personal preference, but I was way more invested in The Legacy’s plot than I was with this one. I just didn’t find the killings as intriguing and I wasn’t as eager to find out how it ended. However, I actually found the ending to be very satisfying and it wrapped up the book extremely well 🙌🏼� � TRIGGERS: Rape, Child Sexual Abuse, Suicide (very brief mention)� � Overall, I would definitely recommend this book and series to you guys! Note: because there is a ton of character development and background information provided in the first book, it’s definitely best to read the books in order 🤓�
Yrsa Sigurdardóttir is one of my favorite Nordic Noir authors. The Reckoning is book 2 in the Children’s House series featuring Detective Huldar and child psychologist Freyja. A note is found in a time capsule at a school threatening to kill 6 people identified only initials. Since the note was written by a child, Huldar brings Freyja in to help. This novel has everything I love about good crime fiction. It is multi-layered with many interesting characters and I did not guess the killer. I am looking forward to seeing Huldar and Freyja’s characters develop more throughout this series.