欧宝娱乐

“Omhoog schieten ze, langs de pui van ons relatief jonge stadhuis, omhoog langs de fa莽ade van onze eeuwenoude cipierage 鈥� een gewezen gevangenis die in je jeugd nog heeft gediend als, oh symbool, bibliotheek, en waarvan ze binnenkort, oh teken des tijds, lofts willen maken, zoals ze tegenwoordig van alles lofts willen maken, zelfs van gewezen bibliotheken waarin jij ooit nog je ogen kapot hebt mogen lezen, zonder daar ooit een moment spijt van te krijgen, en waar op een bepaald ogenblik niet 茅茅n boek meer overbleef dat je, volgens jouw leeftijdscategorie, mocht lezen, en waar vervolgens de bibliothecaris 鈥� zijn nagedachtenis weze in ere gehouden, zijn naam geprezen, zijn bloedlijn gezegend 鈥� jou de toestemming verleende om te beginnen aan de boeken van de volgende categorie, op voorwaarde dat je er met niemand over sprak, en zo geschiedde.”
― Tom Lanoye, Sprakeloos