欧宝娱乐

“膶ovek se svaki dan za pone拧to kaje 拧to je u膷inio, 拧to naj膷e拧膰e zna膷i da 膷ovek u izvesnom momentu bio nesposoban da savlada uro膽eno ludilo, i uradi ono 拧to je najmanje 啪eleo da uradi. Od stotinu stvari koje 膷ovek uradi, on ih je najvi拧e uradio u ludilu, ili u bunilu, ili bar slu膷ajno, ali svakako najmanje promi拧ljeno.”
― Jovan Du膷i膰, Jutra sa Leutara

“- Po co tu przyszed艂em? Przyszed艂em, 偶eby straszy膰. Jestem potworem, powiadacie! Nie, ja jestem ludem. Jestem wyj膮tkiem? Nie. Jestem og贸艂em. Wyj膮tek - to wy. Wy jeste艣cie urojeniem, ja jestem rzeczywisto艣ci膮. Jestem Cz艂owiekiem. Jestem przera偶aj膮cym Cz艂owiekiem 艢miechu. Z czego si臋 艣miej臋? Z ciebie! Z niego! Z wszystkich! Czym jest m贸j 艣尘颈别肠丑? Wasz膮 zbrodni膮, moj膮 katorg膮. I w twarz wam rzucam t臋 zbrodni臋; i t膮 katorg膮 plwam wam w oczy. 艢miej臋 si臋, a znaczy to, 偶e p艂acz臋.
(...)
- Ten 艣尘颈别肠丑 po艂o偶y艂 na moim czole kr贸l. Ten 艣尘颈别肠丑 wyra偶a nieszcz臋艣cie powszechne. Ten 艣尘颈别肠丑 - to tyle co nienawi艣膰, milczenie z musu, w艣ciek艂o艣膰, rozpacz. Ten 艣尘颈别肠丑 jest produktem tortur. Ten 艣尘颈别肠丑 jest wymuszony przez przemoc. Gdyby szatan 艣mia艂 si臋 takim 艣尘颈别肠丑em, to ten 艣尘颈别肠丑 jego skazywa艂by Boga na pot臋pienie. Ale wieczno艣膰 w niczym nie jest podobna do doczesno艣ci; absolut - to 蝉辫谤补飞颈别诲濒颈飞辞艣膰; i B贸g nienawidzi tego, co czyni膮 kr贸lowie. Wy uwa偶acie mnie za wyj膮tek! Ja jestem symbol. O wszechpot臋偶ni 艣lepi g艂upcy - otw贸rzcie oczy! Jestem wcieleniem og贸艂u. Przedstawiam sob膮 ludzko艣膰 ca艂膮, tak膮, jak膮 ona uczyniona zosta艂a przez w艂adc贸w swoich. Cz艂owiek jest kalek膮. Ca艂emu rodzajowi ludzkiemu zrobiono t臋 sam膮 co i mnie krzywd臋. Zniekszta艂cono mu prawo, 蝉辫谤补飞颈别诲濒颈飞辞艣膰, prawd臋, umys艂, rozum, jak mnie oczy, nozdrza i uszy; jak i mnie, wlano mu do serca cuchn膮ce b艂oto z艂o艣ci i b贸lu, a na twarzy po艂o偶ono mu mask臋 zadowolenia. Tam gdzie leg艂 palec bo偶y, wbi艂 si臋 pazur kr贸la. Monstrualna kolejno艣膰 dotkni臋膰. Biskupi, parowie i ksi膮偶臋ta! Lud - to cierpi膮cy we wn臋trzu swoim, co si臋 na zewn膮trz 艣mieje. M贸wi臋 wam, milordowie, lud - to ja. Dzi艣 go uciskacie, dzi艣 mnie wy艣miewacie. Lecz przysz艂o艣膰 jest pos臋pnym ruszeniem lod贸w. Co by艂o kamieniem - fal膮 si臋 stanie. Pozorna twardo艣膰 w zalew si臋 przemieni. Nag艂y trzask, i oto sta艂o si臋 ju偶. Nadejdzie godzina, w kt贸rej wstrz膮s skruszy ucisk wasz, w kt贸rej ryk gniewu odpowie na wasze szydercze wrzaski.”
― Cz艂owiek 艣尘颈别肠丑u - Victor Hugo