Å·±¦ÓéÀÖ

“...Bu ²õ²¹²Ôılarım o zaman ²õ²¹²Ôı deÄŸil bilgi idi.Yalan ya da hayal öyle olmadığı ortaya çıkana kadar bilgi,gerçek idi.Sonra gerçeklikten ve geçerlilikten emekli ediliyor ve yerine daha genç ve sathi,hiç in²õ²¹²Ôın benliÄŸinde sallanıp yürek kabartmamış yeni ²õ²¹²Ôılar zanlar geliyor, yerleÅŸiyordu.Bunlar da yeni hayaller, oyalanmalardı,insan onları da kendinden emekli ediyordu.Ä°nsan zanların,oyalanmaların ve zehhapların devletiydi.Onları yaÅŸatıp,iÅŸletip mevki sahibi yapıyor emekli ediyor,kendisi gün günden köhneleÅŸiyor eski sarı bir binaya dönüyordu.EÄŸer ufuk sahibi ise elinden geçenlerin durdukları ve geçtikleri ve ÅŸimdi gittikleri yerde ne olduklarını biliyordu...”
― Åžule Gürbüz, Öyle miymiÅŸ?