Å·±¦ÓéÀÖ

“Vronskiy'de güzel olmayan bir ÅŸey arıyor ve hiçbir ÅŸey bulamıyordu. Onun karşısında kendisinin bir hiç olduÄŸunu Vronskiy'e göstermeye cesaret edemiyordu. Vronskiy bunu bilirse onu sevmekten vazgeçebilirmiÅŸ gibi geliyordu; böyle düşünecek bir nedeni olmadığı halde ÅŸimdi hiçbir ÅŸeyden onun sevgisini kaybetmek kadar korkmuyordu. Ancak kendisine karşı davranışı için ona minnet duymaktan ve ne kadar deÄŸer verdiÄŸini göstermekten kendini alamıyordu. Anna'ya göre, önemli rol oynayabileceÄŸi bir devlet görevi için belli bir yeteneÄŸe sahip olan Vronskiy, yükselme isteÄŸinden asla en küçük bir piÅŸmanlık göstermeksizin onun için vazgeçmiÅŸti. Anna'ya karşı eskisinden daha fazla sevgi ve saygı doluydu, ona durumundan hiçbir zaman rahatsızlık hissettirmeme düşüncesi bir an bile aklından çıkmıyordu. Son derece erkek tabiatlı olan Vronskiy Anna'ya hiç karşı çıkmadığı gibi, kendi iradesi yokmuÅŸ gibi davranıyor ve Anna'nın isteklerini daha o söylemeden tahmin etmeye çalışıyormuÅŸ gibi görünüyordu. Vronskiy'in bütün dikkatini ona çevirmesi, onu içine hapsettiÄŸi bu ilgi ortamı zaman zaman Anna'yı rahatsız etse de, bunları takdir etmekten kendini alamıyordu.”
― Leo Tolstoy, Anna Karenina