"Αλλά και το καλό μπορεί κάποια στιγμή κακό να προκαλέσει από λάθος χρήση � εάν από τη φύση του ξεπέσει. Η αρετή γίνεται αμαρτία όταν κακά εφαρμόζεται,"Αλλά και το καλό μπορεί κάποια στιγμή κακό να προκαλέσει από λάθος χρήση � εάν από τη φύση του ξεπέσει. Η αρετή γίνεται αμαρτία όταν κακά εφαρμόζεται, όπως και η αμαρτία από τη μία πράξη εξαγνίζεται. Μέσα στον άνθρωπο, όπως και στα φυτά, είναι κλεισμένοι δύο βασιλιάδες ίσοι, μα εχθροί ορκισμένοι: η Θεία Χάρη και η αχαλίνωτη επιθυμία � κι ίδιο ισοδύναμες, πιο δυνατή καμία."
"Η δικαιοσύνη ως θεσμός μετριάζει την εκδικητική μανία. Αν δίνει την εντύπωση της ψυχρότητας, είναι επειδή αποτελεί τον ψύχραιμο τρίτο που διασφαλίζει"Η δικαιοσύνη ως θεσμός μετριάζει την εκδικητική μανία. Αν δίνει την εντύπωση της ψυχρότητας, είναι επειδή αποτελεί τον ψύχραιμο τρίτο που διασφαλίζει την απαραίτητη απόσταση από τα γεγονότα. Ο νόμος υπάρχει ακριβώς για να μην αφήνει το συναίσθημα να επικρατήσει. Ο δικαστής είναι η ενσάρκωση του δικαίου, επειδή ουσιαστικά διαμεσολαβεί. Ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά, εξετάζει τα επιχειρήματα. Η δικαιοσύνη εναντιώνεται, δικαιολογημένα, στην επιθυμία μας να τιμωρήσουμε· καλείται να εξετάσει εξονυχιστικά πρώτου καταδικάσει."
"Η ιδέα της μόδας είναι ότι για όλα όσα μας πάνε στραβά φταίει ο καπιταλισμός, η πατριαρχία, ο ρατσισμός, η ομοφοβία, η ισλαμοφοβία και άλλες «φοβίες»"Η ιδέα της μόδας είναι ότι για όλα όσα μας πάνε στραβά φταίει ο καπιταλισμός, η πατριαρχία, ο ρατσισμός, η ομοφοβία, η ισλαμοφοβία και άλλες «φοβίες» ενσωματωμένες στις δυτικές κοινωνίες. Ενώ στις ανατολικές�; Δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά τέτοιου είδους κοσμοθεωρήσεις: ο κακομαθημένος Γάλλος και ο Έλληνας ομόλογός του ταλαιπωρούνται από την απέχθεια του εαυτού, που δεν είναι παρά η άλλη όψη της αυτοϊκανοποίησης. Η κατάθλιψή τους δεν είναι αποτέλεσμα βαθύτερου στοχασμού και ενσυναίθησης: οφείλεται σε σύγκρουση συναισθημάτων· σε αίσθημα παντοδυναμίας και ανημπόριας, επιθετικότητας και ηττοπάθειας θύματος, καταστροφικής μανίας και αυτοκαταστροφικότητας."...more
"Παραδοσιακά, οι άνθρωποι φοβούνται και υποπτεύονται τον «άλλο», τον ξένο, τον διαφορετικό. Στις ρίζες του ρατσισμού υπάρχει ακριβώς αυτός ο φόβος, αυ"Παραδοσιακά, οι άνθρωποι φοβούνται και υποπτεύονται τον «άλλο», τον ξένο, τον διαφορετικό. Στις ρίζες του ρατσισμού υπάρχει ακριβώς αυτός ο φόβος, αυτή η δυσπιστία. Κι όμως οι άνθρωποι κάποτε ξεπέρασαν αυτή την άρνηση και ήρθαν κοντύτερα σε αυτό τον άγνωστο της άλλης όχθης. Τι τους έφερε κοντά; Περισσότερο από τις θρησκείες (που συχνά χωρίζουν), περισσότερο από τις ιδεολογίες, αυτό που από την αρχή ανάγκασε τους ανθρώπους να υπερβούν τα σύνορα τους ήταν το εμπόριο. Χάρη σ’αυτ� γνώρισαν νέους κόσμους και καινούργιες φίλες. Ονομάζω τους επιχειρηματίες «ήρωες της ειρήνης», όχι μόνο γιατί τα έργα τους είναι ειρηνικά, αλλά γιατί, περισσότερο από πολλούς που εμφανίζονται σαν ειρηνιστές, συμβάλλουν στην διατήρηση της ειρήνης και στην προσέγγιση των λαών. Οι επιχειρηματίες έχουν συμβάλει στην πρόοδο και την ευτυχία της ανθρωπότητας σίγουρα περισσότερο από τους πολιτικούς. Οι επιχειρηματίες χαράζουν το δρόμο και οι πολιτικοί τους ακολουθούν. Τον κόσμο του μέλλοντος, που ελπίζουμε να είναι χωρίς σύνορα και χωρίς πολέμους, δεν θα τον οικοδομήσουν πολιτικοί ούτε ιεραπόστολοι. Επιχειρηματίες και επιστήμονες θα το φτιάξουν -και ήδη τώρα που μιλάμε τον χτίζουν."...more
"Εκεί όπου η εξουσία είναι στα χέρια ενός μόνο πολιτικού κινήματος, βρισκόμαστε αυτομάτως στο βασίλειο του απολυταρχικού κιτς. Ό,τι βλάπτει το κιτς, ε"Εκεί όπου η εξουσία είναι στα χέρια ενός μόνο πολιτικού κινήματος, βρισκόμαστε αυτομάτως στο βασίλειο του απολυταρχικού κιτς. Ό,τι βλάπτει το κιτς, εξορίζεται από τη ζωή: Κάθε εκδήλωση ατομικισμού [...] κάθε σκεπτικισμός [...] η ειρωνεία (γιατί στο βασίλειο του κιτς πρέπει να τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά), ακόμα και η μάνα που εγκατέλειψε την οικογένειά της, ή ο άντρας που προτιμάει τους άντρες από τις γυναίκες και απειλεί έτσι το ιερό και απαραβίαστο αυξάνεσθε και πληθύνεσθε. Στο βασίλειο του κιτς ασκείται η δικτατορία της καρδιάς. Εννοείται πως τα συναισθήματά που γεννιούνται από το κιτς πρέπει να μπορούν να τα συμμερίζονται όσο περισσότεροι γίνεται. Γι� αυτό και το κιτς δεν έχει καμία δουλειά με το ασυνήθιστο· ανακαλεί βασικές εικόνες, χαραγμένες βαθιά στην μνήμη των ανθρώπων [...] Στο βασίλειο του απολυταρχικού κιτς οι απαντήσεις δίνονται προκαταβολικά και αποκλείουν κάθε καινούρια ερώτηση. Κατά συνέπεια, ο πραγματικός αντίπαλος του απολυταρχικού κιτς είναι ο άνθρωπος που θέτει ερωτήσεις. Η αδελφοσύνη όλων των ανθρώπων μόνο στο κιτς μπορεί να θεμελιωθεί."