The book really satisfied my need of a good horror story. The protagoni
Once they’re in, they never leave�
This was super creepy. Well done!
The book really satisfied my need of a good horror story. The protagonist is kind of unstable, yet you can identify with her. Mostly. She has an extremely low self-confidence. And some weird thoughts in her head. But her much more stable partner seems to love her and be able to ground her.
Some extra thoughts: 1. The author must really like the word meandering 2. This could have easily taken a way worse turn early on. 3. I heard it’s going to be a netflix movie or something. I believe it would be an amazing one....more
στον οίκο του στο Ρ’λγιέ� νεκρός ο Κθούλχου περιμένει και ονειρεύεται...
Ήταν Halloween χθες βράδυ και σκέφτηκα να τιμήσω το γεγονός διαβάζοντας το δ
στον οίκο του στο Ρ’λγιέ� νεκρός ο Κθούλχου περιμένει και ονειρεύεται...
Ήταν Halloween χθες βράδυ και σκέφτηκα να τιμήσω το γεγονός διαβάζοντας το διάσημο έργο του Lovecraft. Που γράφτηκε τη δεκαετία του �20 παιδιά. Το 1928 συγκεκριμένα για να μην υπάρξουν παρανοήσεις επειδή και τώρα διανύουμε την δεκαετία του �20 από μία άποψη και δεν ξέρω αν είναι πιο τρομακτικό το βιβλίο ή το γεγονός αυτό.
Κλασσικό πλέον, από τα κλασσικά που διαβάζονται εύκολα όμως. Οι λίγες σελίδες βοηθούν και εντάξει, ίσως να μην είναι τόσο ευκολοδιάβαστο όπως τα σύγχρονα, αλλά μου άρεσε!...more
Καμια 10αριά άτομα ξυπνάνε μέσα σε μία πτήση και αντιλαμβάνονται πως όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες έχουν εξαφανισθεί... Και αυτό ίσως Αρκετά ενδιαφέρον!
Καμια 10αριά άτομα ξυπνάνε μέσα σε μία πτήση και αντιλαμβάνονται πως όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες έχουν εξαφανισθεί... Και αυτό ίσως να μην είναι καν το χειρότερο...
Έκανε κοιλιά κατά τη γνώμη μου. Η φλυαρία του Κινγκ θέλησε να κάνει την εμφάνισή της, όσο κι αν προσπαθούσε να την μετριάσει.
Δυνατό και γρήγορο horror. Δίχως περιστροφές, ένα εφιαλτικό σενάριο γραμμένο με τρομερή μαεστρία. Το 10ο μόλις έργο που έκδωσε ο βασιλιάς, σίγουρα το Δυνατό και γρήγορο horror. Δίχως περιστροφές, ένα εφιαλτικό σενάριο γραμμένο με τρομερή μαεστρία. Το 10ο μόλις έργο που έκδωσε ο βασιλιάς, σίγουρα το προτείνω για μια σύντομη δόση τρόμου. Σοβαρά σας το λέω, ανατρίχιασα σε κάποια φάση και δεν ήταν από το κρύο.
Με ενόχλησε λιγάκι η αποτύπωση της γυναίκας σε όλες τις περιπτώσεις είναι αβοήθητο στοιχείο που χρήζει προστασίας. Είναι για να μαγειρεύει και για να προσέχει τα παιδιά όσο οι “άντρες� μας προφυλάσσουν και παίζουν ξύλο μεταξύ τους. Πολλά σεξιστικά σχόλια όπως: "μετά από μία καταστροφή η γυναίκα γίνεται άπληστη". Φυσικά δείχνουν και την εποχή που γράφτηκε αλλά είναι επίσης στοιχείο του κεντρικού χαρακτήρα που σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση μας εξιστορεί όσα συνέβησαν.
Ο τρόμος είναι η διερεύνηση της προοπτικής και της αντίληψης. Η φρίκη ήταν πως καταλάβαινα ότι είχα καταδυθεί σε χώρους που οι περισσότεροι από μας εγκαταλείπουν μόλις βγουν από τις πάνες και μπουν στα σχολικά παντελονάκια.
ΥΓ. Το βιβλίο διαθέτει μία από τις καλύτερες εισαγωγές που έχω διαβάσει καθώς ο Κινγκ μας μιλάει για τον φόβο! ...more
Δεν υπάρχουν ομάδες θεραπείας ή ψυχιατρικές υπηρεσίες για το παιδί που πρέπει να αντιμετωπίσει το πλάσμα κάτω από το κρεβάτι ή στο υπόγειο κάθ
Δεν υπάρχουν ομάδες θεραπείας ή ψυχιατρικές υπηρεσίες για το παιδί που πρέπει να αντιμετωπίσει το πλάσμα κάτω από το κρεβάτι ή στο υπόγειο κάθε νύχτα, το πλάσμα που λοξοκιτάζει και κοροϊδεύει και απειλεί. Η ίδια μοναχική μάχη πρέπει να δίνεται νύχτα με τη νύχτα και η μοναδική θεραπεία είναι το χάσιμο του χαρίσματος της φαντασίας η οποία αποκαλείται ενηλικίωση.
Ατμοσφαιρικό και ωραίο βιβλίο του Κινγκ. Μου άρεσε όντως, αν και αδυνατούσα να τρομάξω με βρικόλακες. Διαβάζεται γρήγορα και η γραφή γενικά είναι καλή. Με ενόχλησε πως ουσιαστικά όλη την δουλειά φαίνεται πως και πάλι την κάνουν οι άντρες. Οι γυναίκες είναι περισσότερο διακοσμητικά στοιχεία. Πεθαίνουν πρώτες ενώ και πριν πεθάνουν, έχουμε trigger warning για ξυλοδαρμό γυναίκας αλλά και αναφορά σε βιασμό ως μέσω “τιμωρίας�.
Τελικά παίρνει από ‘μέν� 3.5 αστεράκια γιατί αν και μόλις το δεύτερο από τα μυθιστορήματα του (που έγραψε, όχι που διαβάζω), μεταξύ άλλων δεν έλειψε η φλυαρία, αναλύοντας πολλές λεπτομέρειες για αρκετούς χαρακτήρες που τους εμφάνιζε και μετά τους ανέσυρε για μία μόνο σκηνή παρακάτω....more
Με όλον το σεβασμό προς τον κύριο Walt Disney, ο Χριστούγεννότόπος είναι αληθινά το πιο χαρούμενο μέρος στον κόσμο. Αν και, από μία άλλη άποψη
Με όλον το σεβασμό προς τον κύριο Walt Disney, ο Χριστούγεννότόπος είναι αληθινά το πιο χαρούμενο μέρος στον κόσμο. Αν και, από μία άλλη άποψη, υποθέτω πως θα μπορούσες να πεις ότι είναι το πιο χαρούμενο μέρος εκτός του κόσμου τούτου. Στον Χριστουγέννότόπο κάθε μέρα είναι Χριστούγεννα και τα παιδιά που ζουν εκεί δεν αισθάνονται ποτέ τίποτα που να θυμίζει δυστυχία.
Καθαρό horror! Tο απόλαυσα κι ας μην προτιμώ συχνά το είδος.
Οι χαρακτήρες στέκουν σαν αληθινοί και η ιστορία ρέει αβίαστα. Παρά τις 700 σελίδες του, δεν ένιωσα στιγμή να βαριέμαι. Οπότε ναι, το προτείνω. Ήταν το πρώτο βιβλίο του Χιλ που διαβάζω και θεωρώ πως πήρε καλές ρίζες από τον πατέρα του. Μάλιστα, ίσως κάπου το έκανε καλύτερα. Στο τέλος ειδικά, στο πως το έκλεισε όλο.
Υπήρχαν όμως και ορισμένα πράγματα που απλώς ΔΕΝ! Και δεν εννοώ πως δεν κολλούσαν στην ιστορία, αυτό εντάξει, paranormal fantasy διαβάζεις, δεν αναζητάς τον ρεαλισμό.
Εννοώ πως φαίνεται πως το έχει γράψει άντρας. Και πως όλοι οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα δύο φύλα. Εννοώ πως διάβασα συχνά για τις γυναίκες που ξεμυαλίζουν τους άντρες και αυτό όχι μόνο από τους πιο ακραίους “κακούς� χαρακτήρες. Ευτυχώς η κεντρική ηρωίδα σώζει την κατάσταση με τις πράξεις της.
Ένα ακόμα πολύ αρνητικό ήταν η ελληνική μετάφραση. Όταν μία πρόταση δεν βγάζει πολύ νόημα αλλά αν τη μεταφράσεις αυτολεξεί στα αγγλικά καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο συγγραφέας, κάτι έχει πάει λάθος. Επίσης, δεν νοείται να μεταφράζεις το wheelchair ως αναπηρικό “καροτσάκι�! Και μάλιστα να το κάνεις αυτό 3 φορές μέσα στο βιβλίο (ναι, τα σημείωνα). Υπήρχε και μία τέταρτη ως αναπηρική πολυθρόνα που είναι λίιιιγο καλύτερα αλλά αγαπημένοι μεταφραστές και λοιποί, είναι ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΑΜΑΞΙΔΙΟ το σωστό - έτσι δεν αναφέρθηκε ποτέ.
Εντάξει, τώρα που έφυγαν αυτά από τη μέση, το βιβλίο ήταν όντως πολύ καλό και θα διαβάσω σίγουρα κι άλλα του συγγραφέα.
Είναι ιδανικό για Χριστούγεννα ή ίσως και για Ιούλιο μήνα μιας που τότε διαδραματίζεται το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Θεωρώ πως αν το διάβαζα Δεκέμβριο, και ακουγόταν κανα Χριστουγεννιάτικο στο άκυρο, θα τρόμαζα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ οπότε σίγουρα ναι, αυτό να κάνετε ...more
Η πραγματικότητα είναι προσάναμμα, η ποίηση είναι φλόγα, κι εκείνες έχουν ανακαλύψει πώς ν� ανάβουν φωτιά
4ο βιβλίο του Σόμοθα που διαβάζω,
Η πραγματικότητα είναι προσάναμμα, η ποίηση είναι φλόγα, κι εκείνες έχουν ανακαλύψει πώς ν� ανάβουν φωτιά
4ο βιβλίο του Σόμοθα που διαβάζω, πάλι ενδιαφέρον ως θέμα, η ποίηση και το πως μας επηρεάζει. Ένας Σόμοθα που καταπιάνεται εδώ με το horror. Το κάνει αρκετά καλά αν και κάπου με έχανε καθώς διάβαζα, κάπου χανόμουν, σε σημεία βαριόμουν.
Μάλιστα, η λέξη ποίηση στα ελληνικά σημαίνει «δημιουργία». Δε θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι αόριστες μεταφορές που στρέφονται γύρω από την κρυφή δύναμη της γλώσσας και τη μυστική μεταβίβασή της διαμέσου της ποίησης.
Ένας άντρας που πενθεί μα του αρέσει η ποίηση. Ένα κορίτσι πανέμορφο που το χρησιμοποιούν μόνο για το σώμα του, το μειώνουν, το βιάζουν (ναι, είναι αρκετά έντονο το trigger warning κατά τη γνώμη μου). Και 13 γυναίκες , 13 “κυράδες�, που εμπνέουν τους ποιητές από καταβολής κόσμου. Και μετά εκμεταλλεύονται τους στίχους που εκείνοι δημιουργούν. Μεταμορφώνουν τους στίχους σε όπλα και τους χρησιμοποιούν. Η ιδέα πραγματικά υπέροχη!
Τρόμος, γύμνια, βασανιστήρια, πόνος αλλά και η ομορφιά της τέχνης που μας προσφέρει την ελπίδα πως υπάρχει ένα όνειρο. Πως ίσως μπορούμε να δημιουργήσουμε ακόμα και την ευτυχία.
Καλλιεργούμε τον θάνατο κάθε φορά που κάνουμε ποίηση. Χαριεντιζόμαστε με τη φρίκη κάθε φορά που μιλάμε..
ΥΓ. Λυπάμαι που δίνω πρώτη φορά κάτω από 5 αστέρια στον αγαπημένο Σόμοθα, αλλά εδώ κάπου δεν τα βρήκαμε.....more
Από την στιγμή που ένας αστυνομικός θεωρήσει ότι παρουσιάσεις έστω και φευγαλέο ενδιαφέρον σε σχέση με κάποιο έγκλημα, δεν μπορείς να κάνεις τ
Από την στιγμή που ένας αστυνομικός θεωρήσει ότι παρουσιάσεις έστω και φευγαλέο ενδιαφέρον σε σχέση με κάποιο έγκλημα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε για να διαγραφείς από τη λίστα των εν δυνάμει υπόπτων. Μόνο γεγονότα πέρα από τον έλεγχό σου μπορούν να σε απαλλάξουν. Όπως, ας πούμε, το να σε μαχαιρώσει, να σε πυροβολήσει, ή να σε στραγγαλίσει ο πραγματικός κακούργος.
Μου άρεσε αρκετά. Διαβάστηκε μάλιστα γρηγορότα από τα δύο πρώτα της σειράς. Αυτή τη φορά ο Οντ Τόμας βρίσκεται σε ένα αββαείο με μοναχούς και μοναχές. Και παιδάκια σε ορφανοτροφίο. Όταν αντιλαμβάνεται με την μεταφυσική του διαίσθηση πως ο κίνδυνος πλησιάζει. Και προσπαθεί να τον αποτρέψει.
Είναι ανήμερα Χριστούγεννα και μόλις ολοκλήρωσα το χόρρορ που μου κράτησε παρέα για δύο εβδομάδες.
Ήταν όντως τρόμου; Ναι. Τρομακτικό; Όχι � αν και αυΕίναι ανήμερα Χριστούγεννα και μόλις ολοκλήρωσα το χόρρορ που μου κράτησε παρέα για δύο εβδομάδες.
Ήταν όντως τρόμου; Ναι. Τρομακτικό; Όχι � αν και αυτά είναι υποκειμενικά.
Πάντως έμεινα πολύ ευχαριστημένη από την αναγνωστική μου εμπειρία.
Μου θύμισε λίγο τον βασιλιά Στίβεν στα 90s και ήταν πολύ ευκολοδιάβαστο με καλοστημένους χαρακτήρες.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν και θυμηθείτε πως αν κάποιος σας ρωτάει αν μπορεί να περάσει μέσα στο σπίτι, καλύτερα απλώς να του δείχνετε με την κίνηση του χεριού ή με ένα νεύμα την κατάφαση, παρά να το κάνετε λεκτικά. Για παν ενδεχόμενο......more
Χιούμορ με τρόμο μαζί! Απολαυστικός ο παράξενος Τόμας ακόμα μια φορά, μου άρεσε! Η ιστορία δεν έχει όσες ανατροπές είχε το πρώτο βιβλίο του, όμως διαβΧιούμορ με τρόμο μαζί! Απολαυστικός ο παράξενος Τόμας ακόμα μια φορά, μου άρεσε! Η ιστορία δεν έχει όσες ανατροπές είχε το πρώτο βιβλίο του, όμως διαβάζεται εύκολα και ξεφεύγει κάνα γελακι εδώ κι εκεί.
Θα συνεχίσω με τη σειρά, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται ο Όντ και όλοι οι χαρακτήρες διαθέτουν ο καθένας κάτι ιδιαίτερο!
Αν μένεις στάσιμος και δεν ελπίζεις πολλά, βρίσκεις τη γαλήνη. Είναι ευλογία αυτό. Όμως την ευτυχία την επιλέγεις....more
Tonight feels like a board game co-designed by M.C. Escher on a bender and Stephen King in a fever.
This is the 3rd book by David Mitchell
Tonight feels like a board game co-designed by M.C. Escher on a bender and Stephen King in a fever.
This is the 3rd book by David Mitchell that I’ve read and my favorite so far. The recipe is still the same, many different plots and POVs that somehow merge in the end. But this time it was a smaller book, thicker plot and definitely spookier than every. Loved it!
Everything happens in an old mansion called “Slade House�. A weird house indeed that dreams and reality can co-exist. Everything feels like we’re under the influence of a ton of drugs, while it’s somehow always stuck in the Autumn eerie atmosphere of Halloween or somewhere in these days?
David Mitchell proves once more than he can write about any bizarre situation, and now he’s here to let us know that he can do horror.
“There was a door here,� I whisper. “Did I dream it?� Todd murmurs, “Rats in a maze of moveable walls ask themselves the same.�
I’m not sure exactly what it was that urged me to read more novels by him even though I wasn’t really impressed by the first two. But there is just something (I bet it’s his writing). I’m gonna read the 4th with more enthusiasm....more
Loading...
