Sign in with Facebook
(آگر)'s Reviews > صد سال تنهایی
صد سال تنهایی
by
by
صد سال تنهایی شاهکارِ افتضاحِ قرن: روی رینگ با گابو
تنها راه لذت بردن از این کتاب: مشتِ سوپر ماریو
اگه کلی وقتتا� بیهوده صرف این رمان شده، مشته� را گره کرده و به سبک ماریو وارگاس یوسا نشانه بگیرید و بادمجانی بکارید زیر چشم گابو
برنده نوبل قصه گویی بیرو�: سنیور گابو
تواز مادربزرگت قصه گفتن رو یاد گرفتی!!! باورکردنی نیست!!! مادربزرگا داستانها� بد را هم خوب تعریف میکرد�. اما تو یه داستان خوب رو به گا دادی آقای گابو
تنها راه علاج: همان مشته�
گابو رو باید همیشه تو رینگ نگه میداشت�...شاید از ترسِ ناک اوت شدن هم شده کمی بهتر قصه میگف�...شاید دیگر از کسل شدگی و خواب رفتن عضلات مغزمان حین خواندن رمانش رنج نمیبردی�
لباس جدید پادشاه
زبان سرخ سر سبز بر باد میده�...میدان�...اما نترسید...گابو پادشاه نیست که سرتان را به جلاد بسپارد...کمی اروپا زندگی کرده...معنای آزادی بیان رو میفهم�...احساستا� را بیان کنید...حتی اگر همه مسخرهتا� کنند و بگویند مگه کوری نمیبین� پادشاه لباس به تن دارد!!! حتی اگر بزرگترین شاهکارهای تاریخ یعنی مرگ قسطی و سفر به انتهای شب را بخوانی...میدانم خداسلین است...اما فحشباران� کنید اگر دوستش ندارید
زنده باد کاتالونیا: مرگ بر دیکتاتور فرانکو
صد سال تنهايی...كتابي است كه در همان روز های اول چاپ در دنيا سر و صدای زيادی كرد...خيلي زود نسخه هايش تمام شد...پشت سر هم تجديد چاپ شد...چند سال قبل پادشاه اسپانیا، با هزینه خود(یا پول ملت) آن را تجدید چاپ کرد...کاش میشد جلوی چنین کارهای مضحکی رو گرفت...پادشاه و چهره� روشنفکرانه گرفتن خیلی مسخره اس
من ندیم توام نه ندیم بادمجان: شوخی با گابو
گابو جان هرچقدر که از کتابت خوشم نیومد از تو خوشم میاد...حالا که ریغ رحمتو سرکشیدی...و مردهه� عزیزتر میشن... به سراغ کتابت خواهم رفت...و بدون شوخی اگه اینبار خوشم بیاد...قول میدم روی رینگ بذارم چند مشت بکوبی زیر چشمام
ارادتمند تو آگر. سلام منو به سلین برسون
تنها راه لذت بردن از این کتاب: مشتِ سوپر ماریو
اگه کلی وقتتا� بیهوده صرف این رمان شده، مشته� را گره کرده و به سبک ماریو وارگاس یوسا نشانه بگیرید و بادمجانی بکارید زیر چشم گابو
برنده نوبل قصه گویی بیرو�: سنیور گابو
تواز مادربزرگت قصه گفتن رو یاد گرفتی!!! باورکردنی نیست!!! مادربزرگا داستانها� بد را هم خوب تعریف میکرد�. اما تو یه داستان خوب رو به گا دادی آقای گابو
تنها راه علاج: همان مشته�
گابو رو باید همیشه تو رینگ نگه میداشت�...شاید از ترسِ ناک اوت شدن هم شده کمی بهتر قصه میگف�...شاید دیگر از کسل شدگی و خواب رفتن عضلات مغزمان حین خواندن رمانش رنج نمیبردی�
لباس جدید پادشاه
زبان سرخ سر سبز بر باد میده�...میدان�...اما نترسید...گابو پادشاه نیست که سرتان را به جلاد بسپارد...کمی اروپا زندگی کرده...معنای آزادی بیان رو میفهم�...احساستا� را بیان کنید...حتی اگر همه مسخرهتا� کنند و بگویند مگه کوری نمیبین� پادشاه لباس به تن دارد!!! حتی اگر بزرگترین شاهکارهای تاریخ یعنی مرگ قسطی و سفر به انتهای شب را بخوانی...میدانم خداسلین است...اما فحشباران� کنید اگر دوستش ندارید
زنده باد کاتالونیا: مرگ بر دیکتاتور فرانکو
صد سال تنهايی...كتابي است كه در همان روز های اول چاپ در دنيا سر و صدای زيادی كرد...خيلي زود نسخه هايش تمام شد...پشت سر هم تجديد چاپ شد...چند سال قبل پادشاه اسپانیا، با هزینه خود(یا پول ملت) آن را تجدید چاپ کرد...کاش میشد جلوی چنین کارهای مضحکی رو گرفت...پادشاه و چهره� روشنفکرانه گرفتن خیلی مسخره اس
من ندیم توام نه ندیم بادمجان: شوخی با گابو
گابو جان هرچقدر که از کتابت خوشم نیومد از تو خوشم میاد...حالا که ریغ رحمتو سرکشیدی...و مردهه� عزیزتر میشن... به سراغ کتابت خواهم رفت...و بدون شوخی اگه اینبار خوشم بیاد...قول میدم روی رینگ بذارم چند مشت بکوبی زیر چشمام
ارادتمند تو آگر. سلام منو به سلین برسون
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
صد سال تنهایی.
Sign In »
Reading Progress
Finished Reading
December 13, 2014
– Shelved
Comments Showing 1-50 of 71 (71 new)
Zhyar wrote: "منم این کتاب رو به ترجمه بهمن فرزانه چاپ سال 1357 دارم!اما تاحالا نخوندمش ولی یکم سخته واسم..
ولی یه روز تلاش میکنم تا میخونمش بدونم چیه :)"
امیدوارم یه روز بتونی راحت هر کتاب فارسی رو بخونی
یکی از دوستانم خیلی از ترجمه بهمن فرزانه تعریف کرد
پس ترجمش مال 1357 هستش
راستش خودم میخام بار دوم با این ترجمه بخونمش
شاید عاقبت این شاهکار رو درک کردم
:)
با نظرتون کاملا موافقم، من هم اصلا لذت نبردم.
Shadi wrote: "با نظرتون کاملا موافقم، من هم اصلا لذت نبردم.":))
آدم نمیدونست مارکز از نوشتن این کتاب چه میخاد بگه
کلی شخصیت و کلی موضوع در داستان پخش و پلا بودن
:)
در مورد این کتاب،محمد جان میگفتند کتاب کلی سانسور شده
شاید علتی که از کتاب لذت نبردیم همین حذف و از یکپارچگی در آوردن کتاب بوده
ولی مشخص نیست خود نسخه اصلی بخوانیم آیا نظرمان عوض خواهد شد یا نه
!
آره واقعا:)) جالب اینجاست که خیلیا همین نسخه ی سانسور شده رو خوندن و بسی لذت بردن البته شاید من خوب نخوندم چند سال پیش خوندمش ولی فکر نمیکنم اگه دوباره بخونم نظرم عوض بشه:))
Shadi wrote: "آره واقعا:)) جالب اینجاست که خیلیا اگه دوباره بخونم نظرم عوض بشه:))"خوش به حالشون
:)
منم مطمئنم صدبار صدسال تنهایی رو بخوانم حتی یه ذره هم لذت نخواهم برد
:))
Sara wrote: "من که عاشق این کتابم"خوش به حالتون
خیلی دوس داشتم این کتابو درک کنم
و بدونم چرا از این کتاب اینقدر تعریف و تمجید میشه
هنوز این سوال برام حل نشده
شاید بعدا با ترجمه بهمن فرزانه خوندم
چیزی که برای من تو صدسال تنهایی لذت بخش بود همین رئالیسم جادویی روان و قابل قبولش بود . چیزی که بنظر من این روزها احتمالا باعث گرایش مردم به داستانهای موراکامی شده . فضای داستانی و جادویی که همان نیاز قدیمی انسان رو به داستان ها و رویا پردازی ها برطرف میکنه.
Fatemeh wrote: "چیزی که برای من تو صدسال تنهایی لذت بخش داست و جادویی که همان ن..."جالبه.شما ترجمه بهمن فرزانه رو خوندین؟
دقیقا همین سبک رئالیسم جادویی در هزار و یکشب و هم در افسانه های سرخپوستی هست
از موراکامی فقط اسمشو شنیدم.به سبک مارکز مینویسه؟
Afshar wrote: "جالبه.شما ترجمه بهمن فرزانه رو خوندین؟
دقیقا همین سبک رئالیسم جادویی در هزار و یکشب و هم در افسانه های سرخپوستی ..."
نسخه ای که من دارم مال سال 82 هست و ترجمه محمدرضا راه ور. تا جایی که بخاطر دارم ترجمه ی روانی بود و من در این زمینه مشکلی نداشتم . شاید بیشترین مساله برای من تو دنبال کردن داستان شخصیت های فراوان داستان با اسم های مشابه بود که اینجور مواقع شجره نامه ای که اول کتاب قرار داشت به کمکم می آمد .
موراکامی نویسنده ی ژاپنی هست که با کتاب کافکا در کرانه ( کافکا در ساحل) در ایران شناخته شد و بعد از آن کار های متعددی ازشون چاپ شد. موراکامی نویسنده سورئالیسم هست و داستان هایش پر است از خرق عادت در زمینه جریان های طبیعی زندگی. نزدیکی این دو سبک و داغ بودن بازار رمان های موراکامی و تازه بودنش در ذهن من باعث شد این دو رو با هم مقایسه کنم.
این رئالیسم جادویی که صحبتشو کردید و بحق یکی از زیباترین نمونه هایش در هزار و یک شب و افسانه های سرخپوستی پیدا میشه از نظر من یکی از مشخصه های داستان های ژاپنی است . این داستان ها پر اند از وقایع جادویی و دور از ساختار شناخته شده دنیای ما در فضایی کاملا معاصر و مدرن . داستان شیطان که درب خانه ای را میزند تا روحی بخرد غافل از آنکه صاحب خانه روبات بوده و فاقد روح و یا داستان های انسان های شبیه سازی شده ای که در همین دنیای امروز با همین قواعد زندگی می کنند و درگیر همان پیچیدگی های عاطفی و انسانی می شوند.
Fatemeh wrote: "Afshar wrote: "جالبه.نسخه ای که من دارم مال سال 82 هست و ترجمه محمدرضا راه ور. تا جا..."
مرسی از این توضیح کامل و عالی
این داستان شیطان و خریدن روح خیلی با معنا بود
از ادبیات ژاپن فقط کتاب زیبا و معروف کاواباتا یعنی خانه زیبارویان خفته رو خوندم
کشور ژاپن و مردمش همیشه برام تحسین برانگیز بوده و امیدوارم در موردش کتابهای بیشتری بخونم
یادم میاد ابتدایی بودم یا راهنمایی ،فیلمی ژاپنی به همین سبک سورئال در تلویزیون پخش میشد
مردی یه زن ساحره میبینه و زن بهش میگه اگه میخای زنده بمونی، نباید درمورد من به کسی چیزی بگی
...سالها میگذره و مرد بدون اینکه بدونه با همین زن ساحره ازدواج کرده
ممنون میشم کتابهای زیبای ژاپنی رو بهم پیشنهاد بدید
همچنین از کتابهای خوب موراکامی
Afshar wrote: "مرسی از این توضیح کامل و عالی
این داستان شیطان و خریدن روح خیلی با معنا بود
از ادبیات ژاپ..."
من هم به تازگی دارم با ادبیات ژاپن آشنا می شوم . از موراکامی همین کافکا در کرانه بنظرم بهترین کار باشه و همینطور کتاب جدیدی که اگه اشتباه نکرده باشم نشر چشمه چاپ کرده :
از دو که حرف می زنم از چه حرف میزنم
که فکر می کنم زندگی نامه باشه . من هنوز نخوندمش !
یک کتاب دیگه هم هست از کازئو ایشی گورو به اسم " هرگز ترکم نکن " که فضای داستانی جدید و متفاوتی که داشت واقعا جذاب بود.
Fatemeh wrote: "Afshar wrote: "مرسی از این توضیح کامل و عالی از موراکامی همین کافکا در کرانه بنظ..."
خیلی ممنون
ایشالا هر سه تا رو میخونم
با اینکه کتابیو نصفه رها نمیکنم اما به اواسط این کتاب که رسیدم دیگه نتونستم ادامه بدم و باهات هم موافقم
کافکا در ساحل هم بهترین اثر موراکامیه با ترجمه گیتا گرکانی که خیلی لذت بردم
Sia7ash wrote: "کافکا در ساحل هم بهترین اثر موراکامیه با ترجمه گیتا گرکانی که خیلی لذت بردم"
من خیلی زور زدم تا تموم شد
:)
فقط میخاستم بدونم چرا اینقد معروفه
البته سانسور زیاد شده
شاید این بی تاثیر نباشه
......
حتما کافکا در کرانه را خواهم خواند
مرسی از معرفی
)
نظر جالبی بود. این کتاب را من هدیه گرفته و مدتهاست که تصمیم به خواندنش دارم و به دلیلی هنوز آن را شروع نکرده ام و حالا با خواندن نظر شما کمی مرددم اما که باید دل به دریا زد.
:)
:)
رؤیا (Roya) wrote: "نظر جالبی بود. این کتاب را من هدیه گرفته و مدتهاست که تصمیم به خواندنش دارم و به دلیلی هنوز آن را شروع نکرده ام و حالا با خواندن نظر شما کمی مرددم اما که باید دل به دریا زد.:)"
مرسی رویاخانوم
بنظرم دل به دریا بزنید مخصوصا که کتاب رو هدیه گرفتید
)
منم تصمیم دارم یه بار دیگه بخونمش
شاید این بار خوشم اومد و ریویو رو تغییر دادم
صد صفحه از کتاب را خوانده و بسیار دوستش داشتم شاید شما هم اگر دوباره بخوانید نظرتان تغییر کند
رؤیا (Roya) wrote: "صد صفحه از کتاب را خوانده و بسیار دوستش داشتم شاید شما هم اگر دوباره بخوانید نظرتان تغییر کند"ممنون از توجه تون
با این تعریفی که کردین، حتما دوباره خواهم خوند
من نسخه بدون سانسور کتاب رو خوندم و نمیدونم کجاهاش حدف شده. چون بالاخره داشت صحنه. ولی واقعا هیچ لذتی از این کتاب نبردم. بعد از این کتاب بود که سعی کردم راه خودم رو تو انتخاب پیدا کنم و زیاد به به به چه چه اطرافیان گوش ندم. حتی داستان کتاب هم بعد از ده سال از خاطرم رفته و بجز چندتا اسم و شجره نامه اول کتاب چیزی به ذهنم نمیاد.
Fahimeh wrote: "من نسخه بدون سانسور کتاب رو خوندم و نمیدونم کجاهاش حدف شده. چون بالاخره داشت صحنه. ولی واقعا هیچ لذتی از این کتاب نبردم. بعد از این کتاب بود که سعی کردم راه خودم رو تو انتخاب پیدا کنم و زیاد به به ..."مرسی از نوشتن نظرتون. واقعا ارتباط برقرار کردن با این کتاب خیلی سخت بود
و هنوز نفهمیدم چرا شاهکاره
ولی دوس دارم یه بار دیگه بخونمش
اونوقت اگه خوشم نیومد حسابی بهش حمله خواهم کرد
:))
من عاشق این کتابم و واقعا ازش لذت بردم و باهاش زندگی کردم.تعدد شخصیت ها و پیچیدگی اونها اخلاق و رفتار هر شخصیت که مختص خودش بود و تصمیم گیری های شخصیت ها در مواجه باهراتفاقی که رخ میداد نشاندهنده ی قدرت مارکز در خلق شخصیت و کنترل اونهاست. از نظر من گابریل گارسیا مارکز یکی از بهترین بهترین های نویسندگی در دنیاست.صدسال تنهایی شاهکاریه که شاید هر کسی قدرت درکش رو نداشته باشه؛برای درک دنیای متفاوت این کتاب باید متفاوت بیندیشی.
البته من ترجمه اقای بهمن فرزانه رو خوندم که عالی بود روحشان قرین رحمت
Aylin wrote: "البته من ترجمه اقای بهمن فرزانه رو خوندم که عالی بود روحشان قرین رحمت"راستش برای من غیرقابل درک بود و نتونستم با شخصیت ها ارتباطی برقرار کنم
ولی تصمیم دارم بار دوم بخونمش
تا بالاخره تکلیفم با این شاهکار مشخص بشه
:)
منم اصلن لذت نبردم. فکر کردم شاید با سبکش مشکل دارم. نمی دونم. الان اسم رئالیسم جادویی می آد خیلی محتاطانه با قضیه بر خورد می کنم
Talie wrote: "منم اصلن لذت نبردم. فکر کردم شاید با سبکش مشکل دارم. نمی دونم. الان اسم رئالیسم جادویی می آد خیلی محتاطانه با قضیه بر خورد می کنم"جالبه. صد سال تنهایی منم دلزده کرد از رئالیسم جادویی و حتی از ادبیات آمریکای لاتین؛ ولی خوندن کتابی از "بورخس" باعث شده به این سبک مرموز ادبیات آمریکای لاتین علاقمند بشم. پیشنهاد میدم سراغش برید
)
دنیا به دو دوسته تقسیم میشه. کسانی که صد سال تنهایی رو میخونن و میگن این بهترین کتاب دنیاست و اووف و گابریل گارسیا مارکز بهترین نویسنده دنیاست و زنده باد رئالیسم جادویی، بهترین سبک نگارش ادبیکسانی که صد سال تنهایی رو می خونن و این شکلی میشن
:/ :-?
من این کتابو وقتی دبیرستان بودم خوندم و البته از سبک خاص داستان پردازیش خیلی خوشم اومد. هرچند اخرش واقعا برام سوال بود که خب چی شد؟ چی میخواست بگه.. از مارکز مجموعه داستان "توفان برگ" را هم خوندم که ب نظرم کتابیه ماقبل صدسال تنهایی( حتی فکر کنم تو مقدمه کتابم اومده) و فکر کنم برای درک بهتر صدسال تنهایی باید این کتابم خونده بشه.. مخصوصا داستان اولش با عنوان "توفان برگ"
منم نتونستم ارتباط برقرار كنم خيلى وقت پيش خوندمش ولى تا اونجا كه يادمه فصل آخرش رو خيلى پسنديدم منتظر يك فرصت مناسب هستم تا دوباره بخونمش
خیلی به سختی از کتابا خوشم میاد ولی لیاقت این کتاب بیشتر از دو ستاره ست
Arman wrote: "دنیا به دو دوسته تقسیم میشه. کسانی که صد سال تنهایی رو میخونن و میگن این بهترین کتاب دنیاست و اووف و گابریل گارسیا مارکز بهترین نویسنده دنیاست و زنده باد رئالیسم جادویی، بهترین سبک نگارش ادبیکسانی..."
من که این شکلی شدم
:/ :-?
:))
Ghazale wrote: "من این کتابو وقتی دبیرستان بودم خوندم و البته از سبک خاص داستان پردازیش خیلی خوشم اومد. هرچند اخرش واقعا برام سوال بود که خب چی شد؟ چی میخواست بگه.. از مارکز مجموعه داستان "توفان برگ" را هم خوندم ک..."مرسی از توضیحتون
حتما یه نگاهی بهش می اندازم
Tirdad wrote: "منم نتونستم ارتباط برقرار كنم خيلى وقت پيش خوندمش ولى تا اونجا كه يادمه فصل آخرش رو خيلى پسنديدم منتظر يك فرصت مناسب هستم تا دوباره بخونمش"تیرداد جان، چند ماه پیش صفحات پایانی صد سال تنهایی رو در "آشنایی با گارسیا مارکز" پل استراترن دوباره خوندم و منم از خوندنش لذت بردم
...فک میکنم باید زودتر بخونیم کتابو
استادی میگف� برای اینکه بشه این کتاب رو خوند و ازش به عنوان بزرگترین رمان چند دهه اخیر لذت برد باید چند مرحله طی بشه... اولش خوندن کتابها� گزارش مارکز، بعد خوندن رمانها� ساده و داستانها� کوتاهش و بعد دونستن تاریخچه کوچیکی از تاریخ کلمبیا... البته من خودم بعد خوندن صد سال تنهایی این توصیه رو شنیدم اما بعدش که یه سری چیزا درباره تاریخ کلمبیا خوندم و یه نگاه کلی به کتاب انداختم برام جذابت� شد!
Shaho wrote: "خیلی به سختی از کتابا خوشم میاد ولی لیاقت این کتاب بیشتر از دو ستاره ست"شاهو عزیز معمولا ستاره هایی که میدم، در مورد بد یا خوب بودن کتاب نیست
فقط نشون میده چقدر ازش لذت بردم یا تحت تاثیرش قرار گرفتم
و بارها پیش اومده به کتابی که ارزش ادبی چندانی نداشته 4 یا 5 ستاره هم بدم
Mahdi wrote: "استادی میگف� برای اینکه بشه این کتاب رو خوند و ازش به عنوان بزرگترین رمان چند دهه اخیر لذت برد باید چند مرحله طی بشه... اولش خوندن کتابها� گزارش مارکز، بعد خوندن رمانها� ساده و داستانها� کوتاهش..."راستش کتاب پل استراترن در مودر مارکز رو به دلیلی که گفتید خوندم تا با جامعه و مردمان آمریکای جنوبی بیشتر آشنا بشم و با اطلاعات بیشتری برم سراغ بار دوم خوندن
:)
با دیدن کامنتهای رد و بدل شده بین دوستان دوباره رفته و ریویو خودم را برای این کتاب که به آن چهار ستاره داده بودم خواندم و به نظرم که اگر سبک رئال جادویی را قبول کنیم درک مطلبمان و لذتی که از کتاب میبریم بیشتر خواهد شد. داستان بی شک اغراق آمیز است و اگر نکته های فلسفی مابین کتاب را ندیده بگیریم با داستانی بی سرو ته طرف هستیم. این اولین خوانش من از گابریل گارسیا بود و از نیمه دوم کتاب به بعد جذبش شدم و دوستش داشتم به دلائلی که ذکر کردم.
با این وجود من احساس شما را از لذت نبردن این کتاب درک میکنم افشار عزیز چرا که هنر در نهایت سلیقه ای است و این هم از زیباییهای هنر است. من بشدت مخالفم که چون نویسنده ای جهانی است و کتابهایی در طول زمان همیشه خوانندگان بیشماری داشته اند پس حتما و لزوما باید مورد قبول تمام خوانندگان بعدی هم قرار بگیرد. همین اختلاف سلیقه به زیبایی جهان و نگرشی دوطرفه و غیر متعصبانه می افزاید.
:)
با این وجود من احساس شما را از لذت نبردن این کتاب درک میکنم افشار عزیز چرا که هنر در نهایت سلیقه ای است و این هم از زیباییهای هنر است. من بشدت مخالفم که چون نویسنده ای جهانی است و کتابهایی در طول زمان همیشه خوانندگان بیشماری داشته اند پس حتما و لزوما باید مورد قبول تمام خوانندگان بعدی هم قرار بگیرد. همین اختلاف سلیقه به زیبایی جهان و نگرشی دوطرفه و غیر متعصبانه می افزاید.
:)
رؤیا (Roya) wrote: "با دیدن کامنتهای رد و بدل شده بین دوستان دوباره رفته و ریویو خودم را برای این کتاب که به آن چهار ستاره داده بودم خواندم و به نظرم که اگر سبک رئال جادویی را قبول کنیم درک مطلبمان و لذتی که از کتاب م..."دقیقا رویا خانوم. بنده هم با شما هم عقیده ام. سلیقه شخصی در لذت بردن یا نبردن از یک کتاب خیلی مهمه
با اینکه میخام دوباره بخونمش ولی فک نمیکنم در بار دوم هم -حتی اگه منظور مارکز رو از نوشتن کتاب درک کنم- بتونم ازش لذت ببرم
مرسی از اینکه نگرش دموکراتیک تون رو در اینجا نوشتید
:)
Neo wrote: "چه خوب. یه هم عقیده یافتم :)":)
افشار جان بيش از ده سال از خوندن صد سال تنهايي ترجمه بهمن فرزانه ميگذره..هنوز كه هنوزه پاراگراف اول كتاب رو فراموش نكردم:سالها سال بعد،هنگامي كه سرهنگ ائورليانو بوئنديا در مقابل جوخه اتش كه قرار بود تيربارانش كنند ايستاده بود،بعد از ظهر دور دستي را به ياد اورد كه با پدرش به كشف يخ رفته بود..
قصه گو تر از اين مگه ميشه؟تعليق از همون سطر اول موج ميزنه..چرا داره اعدام ميشه؟مگه سرهنگ نيست؟يعني چي به كشف يخ رفت؟ضمن اينكه از همون اول داره سرنوشت شخصيت كتاب رو به خواننده ميگه و از همونجا فلاش بك ميزنه به دوران كودكي اش..
به نظرم ماركز اين كتاب يكي از خلاقترين نويسنده هاي تمام دورانه..خيلي خوب ميدونم ٥٠ درصد افرادي كه كتاب رو ميخونن خوششون نمياد..كه دليلش سبك كتابه..البته شايد براي من كه با هزار توهاي بورخس كتابخون شدم پذيرفتن اين اثر راحت تر باشه..پيشنهاد ميكنم حتما بخوني..
Mb wrote: "افشار جان بيش از ده سال از خوندن صد سال تنهايي ترجمه بهمن فرزانه ميگذره..هنوز كه هنوزه پاراگراف اول كتاب رو فراموش نكردم:سالها سال بعد،هنگامي كه سرهنگ ائورليانو بوئنديا در مقابل جوخه اتش كه قرار ب..."
قلمِ بورخس برام جذابیت خاصی داره. یه داستان کوتاه چند صفحه ایش به اندازه یه رمان 500 صفحه ای رو آدم تاثیر میذاره و میشه گفت معجزه اس. اما ارتباط برقرار کردن با دنیای صدسال تنهایی برای من یکی خیلی سخت بود و هیچ حسی نسبت به شخصیت هاش پیدا نمیکرد�
ترجمه بهمن فرزانه حذفیات داره ولی کاوه میرعباسی بدون حذفیاته
در کل کتاب صد سال تنهایی دل نشین بود به نظرمن در سبک خودش،باید با حوصله خوند و در این کتاب دنبال اتفاقات خارق عادت بود گویا یه مدینه فاضله اس
Toktam wrote: "ترجمه بهمن فرزانه حذفیات داره ولی کاوه میرعباسی بدون حذفیاته
در کل کتاب صد سال تنهایی دل نشین بود به نظرمن در سبک خودش،باید با حوصله خوند و در این کتاب دنبال اتفاقات خارق عادت بود گویا یه مدینه فا..."
از حجم کتاب ترجمه� بهمن فرزانه کاملا مشخصه سانسور شده
ترجمه بهمن فرزانه رو بخونید راحتتر باهاش کنار میاید
Mostafa wrote: "ترجمه بهمن فرزانه رو بخونید راحتتر باهاش کنار میاید"مرسی. امیدوارم فرصت بشه و ترجمه آقای فرزانه رو هم بخونم
منم چند بار تا نصفه خوندم،تا اخرسر یه کتاب چاپ قدیم با حذفیات کمتر از یه دوست امانت گرفتم،و دارم سعی میکنم بخونم، با اونهمه اسمهای مشابه
helimehr wrote: "منم چند بار تا نصفه خوندم،تا اخرسر یه کتاب چاپ قدیم با حذفیات کمتر از یه دوست امانت گرفتم،و دارم سعی میکنم بخونم، با اونهمه اسمهای مشابه"چند روز پیش از یه کتابفروش مهابادی شنیدم که ترجمه قدیمی بهمن فرزانه بی سانسوره. شاید منم خوندمش
بهمن فرزانه در ابتدای چاپ جدید کتاب چیزی با این مضمون گفته که: صدسال تنهایی درخت تنومند بزرگی است که حذف چند شاخ و برگ کوچک از آن، تاثیری بر آن ندارد. با توجه به این نکته میشه فهمید نسخه اصلی و سانسورشده ترجمه بهمن فرزانه نباید تفاوت چشمگیر� با هم داشته باشند که باعث عدم درک کتاب بشه.
اما تاحالا نخوندمش ولی یکم سخته واسم..
ولی یه روز تلاش میکنم تا میخونمش بدونم چیه :)