ŷ������

جالب توجه ترين ويژگي كتاب آنكه بابك احمدي بخش اعظم كتاب خود را به ديدگاه هاي ذات گرا و عيني گرا نسبت به مفهوم روشنفكر اختصاص مي دهد در صورتي كه خود آن ها را نمي پذيرد. دقت بالا در اشاره ب تفاوت هاي هرچند جزئي در نگرش هاي نويسندگان و فيلسوفان مختلف نشان از احترام نويسنده به مخاطب دارد و مي توان فرض كرد كه نام هيچ فرد تاثيرگذاري در تاريخ روشنفكري از قلم نيفتاده است.

تعريف كار روشنفكري و تدقيق سه جنبه آن، خواننده را بر آن مي دارد تا كردار افراد تاثيرگذار در اجتماع را از نو خوانش كند و از ديدگاه هاي راديكالي كه عده اي را به عرش مي برد و عده اي ديگر را به كلي از دور خارج مي كند، دوري گزيند.

خواندني ترين بخش كتاب ١٠ صفحه پيوست است كه مفهوم چالش برانگيز "روشنفكر ديني" را مور كنكاش قرار مي دهد.