ŷ������

کتاب، آمیخته با فلسفه و عرفان و نماد شناسی و تحلیل رؤیای بیماران، هیجان انگیز و مرموزه. یونگ این کتاب رو در سال های آخر عمرش نوشته. یعنی دوره ای که شدیداً به مسائل شبه-علم علاقه مند شده بود: از عرفان های پیشامسیحی گرفته، تا جادو و کیمیاگری و طالع بینی و پیشگویی.

توی همین کتاب، میشه به وضوح دید که چندین جا، مرز بین روانشناسی و جادو عبور میکنه. مثلاً صفحه ای داره با شور و شوق راجع به ادراکات شهودی و غیر قابل توجیه با منطق ناخودآگاه صحبت میکنه (تا اینجا روانشناسیه)، ولی صفحه ی بعد، ناگهان وارد مبحث معجزه میشه و مفصل مثال میاره از تقارن دو رخداد (مثلاً همزمانی مرگ فرد، با توقف ساعتش، یا دو خواب یک شکل دیدن دو نفر یا...) بسته به دید فرد (که شدیداً علمی باشه یا نه) این بخش ها ممکنه اعصاب خرد کن باشه، یا به غایت هیجان انگیز.

البته ظاهراً کتابی که من خوندم، فقط بخشی از کتاب "انسان و سمبول هایش" بوده. کتاب مزبور، شامل پنج مقاله ی طولانیه، که فقط یکی از اون ها نوشته ی یونگ هستش. اون مقاله ی نوشته ی یونگ، به صورت کتاب مجزایی تحت همین نام (انسان و سمبول هایش) توسط نشر دایره منتشر شده و من اون رو خوندم.