Haman's Reviews > زمانی که یک اثر هنری بودم
زمانی که یک اثر هنری بودم
by
by

*تا وقتی که به حفظ احساسات و عقاید شخصی ات اصرار داشته باشی در رنج و عذاب خواهی بود
«هر کدام از ما سه موجود هستیم. یک وجود شیئی داریم که همان جسم ماست، یک وجود روحی که همان آگاهی ما و یک وجود کلامی یعنی همان چیزی که دیگران درباره ما می گویند. وجود اول یعنی جسم، خارج از اختیار ماست. این ما نیستیم که انتخاب می کنیم قد کوتاه باشیم یا گوژ پشت. بزرگ شویم یا نه، پیر شویم یا نشویم، مرگ و زندگی ما در دست خود ما نیست. وجود دوم که اگاهی ماست، خیلی فریبنده و گول زننده است: یعنی ما فقط از آن چیزهایی که وجود دارند، آگاهی داریم. از آنچه که هستیم. می توان گفت آگاهی قلم موی چسبناک سر به راهی نیست که بر واقعیت کشیده شود. تنها وجود سوم ماست که به ما اجازه می دهد در سرنوشتمان دخالت کنیم. به ما یک تئاتر، یک صحنه و طرفدارانی می دهد.»
«هر کدام از ما سه موجود هستیم. یک وجود شیئی داریم که همان جسم ماست، یک وجود روحی که همان آگاهی ما و یک وجود کلامی یعنی همان چیزی که دیگران درباره ما می گویند. وجود اول یعنی جسم، خارج از اختیار ماست. این ما نیستیم که انتخاب می کنیم قد کوتاه باشیم یا گوژ پشت. بزرگ شویم یا نه، پیر شویم یا نشویم، مرگ و زندگی ما در دست خود ما نیست. وجود دوم که اگاهی ماست، خیلی فریبنده و گول زننده است: یعنی ما فقط از آن چیزهایی که وجود دارند، آگاهی داریم. از آنچه که هستیم. می توان گفت آگاهی قلم موی چسبناک سر به راهی نیست که بر واقعیت کشیده شود. تنها وجود سوم ماست که به ما اجازه می دهد در سرنوشتمان دخالت کنیم. به ما یک تئاتر، یک صحنه و طرفدارانی می دهد.»
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
زمانی که یک اثر هنری بودم.
Sign In »
و رنج و عذاب تو بیشتر خواهد بود - دراوج خواهد رسید وقتی که می دانی که این اصرار بیهوده و مایه رنج و عذاب توست و نمی توانی اصرار نکنی - مثل مگس چسبیده به سیستم عصبی و روانی تو و نمی گذارد راحت باشی و از آن وجود
دوم به اصطلاح آگاهی ات هم هیچ واقعا هیچ کاری بر نمی آید - جز نمک پاشیدن بیشتر بر این زخم اصرار - یعنی ملامت و سرزنش خودت که چرا بیهود اصرار داری .... بر یک چیز که بیهوده است... یعنی همان احساسات و عقاید شخصی ات ! که می دانی گرامی ترینشان هم پشیزی نمی ارزد و بر واقعیت هیچ اثری - دست کم اثر مثبتی ندارد