ŷ������

شروع جذابی داشت ( همیشه در خودکشی‌های�� ناموفق بوده ام).... مگر می شود همیشه خود کشی کرد؟ یا بیشتر از یکبارش مگر معنا دارد؟ دایره وار چرخیدن و مسیر تکراری را بدون اندوختن دانش، بدون اضافه شدن آگاهی رفتن امکان دارد؟ نه، بی شک نه. خودکشی تضمینی برای پایان دادن ب زندگی است و عملی است که معمولا در نتیجه ناامیدی و عدم توانایی انسان در مبارزه با زندگی به وقوع می پیوندد.
خودکشی از کی شروع می شود؟ از زمانی که ما توانایی معرفی درست خودمان را به دیگران نداشته باشیم.
شهرت از کجا آغاز می شود؟ دقیقا از جایی که ما می توانیم دیگران را افکار و سخنانشان را در مسیر خودمان هدایت کنیم و بگردانیم.
آدام می دانست که بدبخت است، البته از نظر خودش چرا که خود را بدبخت می پنداشت. امان از دانستن و آگاهی!! می دانست و می خواست جلوی این بدبختی را با خودکشی بگیرد که سرنوشت طور دیگری رقم خورد....هنرمندی آمد و زندگی و آگاهی و توان خواستن و هرچیزی که به یک انسان مربوط می شود را از ادام گرفت و طور دیگری او را ب دنیا نشان داد و اینجاست که آدام زنده است اما مُرده!!
آدام را به یک شی تبدیل کرد و درست همینجا بود که معنای زندگی برای ادام روشن شد...شی شدن یک انسان... حالا کسی که می خواست مرگ را از آدام بدزد خود او آدام را اسیر مرگ کرد!!
ایده ی این داستان خیلی خوب بود، فکر کنیم تبدیل یک شی شده ایم که می بینیم می توانیم فکر کنیم می توانیم تحلیل کنیم ، احساس کنیم و ب زبان بیاوریم ولی چون به ما برچسب شی بودن را زده اند نمی توانیم زندگی!! کنیم. در حقیقت مارا کشته اند و این مرگ از عذاب آورترین مرگ‌هاس��.
کتاب خوب و جذابی بود، اگاهی را نمی شود محدود کرد آدم‌ه�� زمانی می فهمند که تصمیمی که یک روز گرفته اند اشتباه بوده و ارزش خیلی چیزها بیشتر از چیزی است که بنظر می آید، اما انسان همیشه تصمیمی را میگیرد که فکر میکند درست ترین است و «هیچ وقت انسان نمی داند چه می خواهد چرا که زندگی یکبار بیشتر نیست (میلانکوندرا)»
خیلی جای فکر کردن داشت این کتاب��. فقط گاهی خیلی ب جزییات توجه شده بود.