ŷ������

یه داستان جنایی معمولی - معمولی رو با تأکید بخونید! داستان کوبنده شروع شد اما پس از اندکی شد یه داستان آبکی رقت انگیز. عملا دکتر و اون یهودی داستان رو شکل می دن اون هم با آمیزه ای از تصادف های مکرر و کارهای محیرالعقول! داستان اصلا استوار نیست و نویسنده نتونسته بدون توسل به تصادف و معجزه داستان رو پیش ببره

اما با این حال کاملا آشکاره که نویسنده آدم متفکریه - و تنش به تن فلسفه خورده ( واقعا هم دورنمات فلسفه خونده ). برای همین کم نیست عباراتی که میشه به عنوان نقل قول از کتاب بیرون کشید. کوبنده ترینش برای من این جمله است

همان اولین ضربه ی کارد تیزی که به گوشت بدنم نشست، یادم داد که بین شکنجه گر و شکنجه دیده فرق بگذارم