ŷ������

یک شاعرانگی خاص داشت که قشنگش کرده بود ولی مثل بقیه کتابهای در این زمینه حرف خیلی خاص و جدیدی برای گفتن نداشت و شاید توجه زیاد به لفظ از معنا غافلش کرده بود.
بعضی جمله هایش خیلی محشر بودند.یعنی جمله هایی روایتگر تجربیاتی که خیلی از ماها فکر می کنیم فقط خودمان تجربه اش کردیم ولی بوبن بهمان نشان می دهد کل جامعه ی بشری درگیرش هستند و این تعمیم دادنش خیلی دلپذیر است.
من داستان اول را از همه بیشتر پسندیدم.خلاقانه نوشته شده بود.ولی به نظرم اگر از اول لو نمی داد مخاطبش کی است قشنگتر می شد.غافلگیری خوبی می شد از تویش درآورد.