ŷ������

"من کنار کشیدم تا وسط باشم. من یه دفعه هم که شده نقشی رو بازی میکنم که کسی ازم نخواسته. من در بهترین نقش زندگیم هستم؛ در نقش خودم!"
نمایشنامه بی نظیری بود. با ظرافتی که از یک روایت شاید به ظاهر تکراری، یک جدال جدی و همیشگی رو به نمایش میگذاره. بهترین بخش این نمایشنامه برای من اونجاییه که راه نجات از همه جدالهای به ظاهر حق طلبانه و حمایتگر رو در این پیدا میکنه که هرکسی در نقش خودش غرق بشه، یک کارگر واقعی، یک مادر واقعی، یک معلم واقعی و یا یک عاشق واقعی