ŷ������

به احتمال زیاد فیلم نجات سرباز رایان را تماشا کرده اید

این فیلم دیالوگ زیبایی دارد که شباهت عجیبی به مضمون این کتاب دارد

..کاپیتان : نترسین برین جلو... خدا با ماست
سرباز : اگه خدا با ماست، پس کی با اوناست
!که دارن ما رو تیکه پاره می کنن؟

و قسمتی از کتاب

ما مقصر نیستیم و خدا حق ندارد ما را مجازات کند-
هیهات! دخترم! خودت می دانی که خدا حق دارد هرکاری بکند-
اگر حق داشت که بیگناه ها را مجازات بکند، من بی درنگ خودم را تسلیم شیطان می کردم-

ژان پل سارتر در «شیطان و خدا» تکنیک جالبی بکار برده که این کتاب را می توان هم فلسفی نامید و هم تاریخی
البته نه محدود به آن تاریخ وقوع داستان یعنی آلمان قرن شانزدهم
بلکه گسترش آن به چند هزارسال تاریخ انسانی

نزدیک به 90 درصد کتاب ، شخصیت ها و مردم به خدا و شیطان اعتقاد دارند
..چون بیشترتاریخ انسان پر است از خدایان و شیاطین بمانند اهورا و اهریمن و ازیریس و ست و
و هرکسی که آمده خود را برگزیده این خدایان نامیده و دنیا را با آرمان هایش پر از نفرت و دشمنی و جنگ کرده است
آرمان هایی که فقط باید به آنها ایمان داشت بدون آنکه آنرا فهمید

هاینریش: هیچ چیز بی اجازه خدا روی نمی دهد و خدا نیکویی محض است، پس هرچه روی می دهد نیکوست
زن : نمی فهمم
هاینریش: تو هرچه بدانی خدا بیشتر می داند: آنچه در چشم تو بدی است به چشم او خوبی است، زیرا عواقب امور را می سنجد
زن: تو خودت اینها را می فهمی؟
هاینریش: نه، نه! من نمی فهمم! من هیچ را نمی فهمم! نه می توانم و نه می خواهم که
! بفهمم. باید ایمان داشت! ایمان! ایمان
زن: (با نیشخند) تو می گویی که باید ایمان داشت، ولی پیداست که خودت به آنچه می گویی ایمان نداری

این اندیشه های تقدیری است که راسکولنیف را در جنایت و مکافات مجاب می کند که قتل پیرزنی ممسک را مسئله اخلاقی بنامد
:و گوتز هم در این کتاب چنین حرفی می زند
دارم باور می کنم که خدا به من اختیار تام داده است تا هر کاری می خواهم، بکنم. خداوندا، متشکرم، سخت متشکرم. از بابت زنهایی که امشب بی ناموس می کنیم متشکرم. از بابت بچه هایی که امشب به سیخ می کشیم متشکریم

یکی از اصلی ترین چیزهایی که سارتر در این کتاب می خواهد بگوید این است که این آرمان ها باعث شده اند تمدن انسانی درجا بزند
در این دنیا، یک روز بیشتر نیست، همین یک روز است که همیشه تکرار می شود: صبح آنرا به ما می دهند و شب از ما پس می گیرند. تو یک ساعت از کار افتاده هستی که همیشه همان وقت را نشان می دهد

:و اگر خدا آن چیزی است که تعریف کرده اند انسان حق دارد به او چنین بتازد
!خدا از تو طلب آمرزش کنیم! تو را چه به آمرزیدن ما؟ تویی که باید از ما آمرزش بطلبی
من طرفدار انسان ها هستم و دست از این طرفداری بر نمی دارم. تو می توانی مرا بی کشیش و بی اقرار بمیرانی و بی خبر به دیوان عدالت احضار کنی: آن وقت خواهیم دید که تو مرا محاکمه می کنی یا من تو را


اما انسانِ سارتر کم کم به این آرمان ها شک کند
..اگر خدا هست، انسان عدم است و اگر انسان هست
و به نتیجه نیچه می رسد: خدا مُرده است
و آنوقت دیگر بهشت نیست، دوزخ نیست: هیچ چیز جز زمین نیست
ما غیر از زندگی مان چیزی نداریم


در 10 درصد بعدی کتاب است که انسان به چنین قدرت های مطلقی شک می کند و آن را برای همیشه از ذهنش خارج می کند

اینجاست که او برای انسان می جنگد
اما پرده می افتد
چون ما گذشته را می دانیم ولی در مورد آینده چیزی نمی دانیم که چنین فلسفه ای به کجا خواهد رسید و چه به بار خواهد آورد

:حرف آخر

این درصدها منو یاد فیلم «لوسی» انداخت
کسی چه می داند شاید انسانها دارند به درصدهای بالاتری از تکامل می رسند شایدم نه
اما هرچه باشد، مهم این است که قوانینی داشته باشیم که جان انسانها در آنها مهمتر از هرچیزی باشد
کاپیتان میلر : فـقـط ایـن رو مـیـدونـم کـه هـر کـسـی رو کـه کـشـتـم حـس کـردم از خونه دورتــر شــدم