ŷ

Sotiris Karaiskos's Reviews > Melmoth the Wanderer

Melmoth the Wanderer by Charles Robert Maturin
Rate this book
Clear rating

by
18940246
's review

it was amazing
bookshelves: classics, gothic

Having read many of the books of early Gothic literature, I have expectingly arrived in this that is considered by many to be a reference point in the Gothic novel. Of course, from the books of my beloved Ann Radcliffe to this some years have passed, that's why there are too many differences. The author seems to take some of the elements that started this genre and made it very popular and carry in to the edge, creating a very tough novel written in very dramatic tones. Such dramatic tones naturally hides many dangers, with the wrong manipulation being able to lead to the limits of parody, but the writer, for the most part, manages to easily avoid this trap, resulting in no way the book losing its gravity .

The subject of the book is purely religious, something awaited by the profession of the writer, and concerns the choice between the way of God and that of loss. The protagonist of the story is Melmoth, a man who makes a deal with the devil and exchanges his soul to live longer. Of course, the devil uses him for his own purposes, sending him to tempt the faithful to move them away from god. Sometimes he hesitates and makes some second thoughts, but in general he does not stop playing the role assigned to him, and thus becomes a symbol of absolute corruption. Through various narratives and stories, the threat of his activities and the struggle of his prospective victims to escape his satanic influence and do what is right is unfolding, with the message of the author being that in the end we all have the choice between for good and for evil.

This religious theme is exploited by the author to talk about other things, such as the social conditions that turn people to sin, the uncontrollable emotions that lead us to wrong decisions, the corruption of the Catholic Church - to which he carries a fierce attack - that in his opinion makes a great deal of harm, removing people from the right kind of Christianity, which, of course, for the writer can not be anything other than the Protestant, but he does not leave it out of his criticism.

All this offer an excellent material to the writer who, for most of the book, exploits it in a very good way. But there are also some weaker moments, some of the stories are not so interesting and alter the rhythm of the book, while the abuse of the story-inside-a-story device is likely to result in the reader forgetting some of the protagonists in history, something admitted at some point self-sarcastically by the writer. These weak points, however, in no way destroy the overall good impression that this book left to me as there are against some extremely strong moments that I really can not describe, that's why I confine myself to mention that they can be only part of a great book and surely this is one of them.

Έχοντας διαβάσει πολλά από τα βιβλία της πρώιμης γοτθικής λογοτεχνίας αναμενόμενα έφτασα και σε αυτό που θεωρείται από πολλούς σημείο αναφοράς στον χώρο του γοτθικού μυθιστορήματος. Βέβαια από τα βιβλία της αγαπητής μουAnn Radcliffe μέχρι αυτό μεσολαβούν κάποια χρόνια, για αυτό υπάρχουν και πάρα πολλές διαφορές. Ο συγγραφέας φαίνεται να παίρνει κάποια από τα στοιχεία που ξεκίνησαν αυτό το είδος και το έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλές και να τα πηγαίνει περισσότερο στα άκρα, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ σκληρό μυθιστόρημα, γραμμένο σε πολύ δραματικούς τόνους. Μία τόσο έντονη δραματικότητα κρύβει φυσικά πολλούς κινδύνους, με τον λάθος χειρισμό να μπορεί να οδηγήσει στα όρια της παρωδίας, ο συγγραφέας, όμως, στο μεγαλύτερο μέρος καταφέρνει να αποφύγει εύκολα αυτή την παγίδα, με αποτέλεσμα σε κανένα σημείο το βιβλίο να χάνει τη σοβαρότητα του.

Το θέμα του βιβλίου είναι καθαρά θρησκευτικό, κάτι αναμενόμενο από το επάγγελμα του συγγραφέα, και αφορά την επιλογή ανάμεσα στο δρόμο του Θεού και σε αυτό της απώλειας. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Melmoth, ένας άνθρωπος που κάνει μία συμφωνία με το διάβολο και ανταλλάσσει την ψυχή του για να ζήσει περισσότερα χρόνια. Φυσικά ο διάβολος τον χρησιμοποιεί για τους δικούς του σκοπούς βάζοντας τον να βάζεις σε πειρασμό τους πιστούς για να τους απομακρύνει από τον θεό. Μερικές φορές βέβαια διστάζει και κάνει κάποιες δεύτερες σκέψεις, γενικότερα, όμως, δεν σταματάει να παίζει το ρόλο που του έχει ανατεθεί και γίνεται έτσι ένα σύμβολο απόλυτης διαφθοράς. Μέσα από διάφορες αφηγήσεις και ιστορίες ξετυλίγεται το κουβάρι των δραστηριοτήτων του και του αγώνα των υποψήφιων θυμάτων του για να ξεφύγουν από τη σατανική επιρροή του και το κάνουν αυτό που είναι σωστό, με το μήνυμα το συγγραφέα να είναι ότι στο τέλος όλοι έχουμε την επιλογή ανάμεσα στο καλό και στο κακό.

Αυτό το θρησκευτικό θέμα εκμεταλλεύεται ο συγγραφέας για να μιλήσει για πολλά άλλα πράγματα, όπως οι κοινωνικές συνθήκες που στρέφουν τους ανθρώπους στην αμαρτία, τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα που μας παρασέρνουν σε λάθος αποφάσεις, τη διαφθορά της καθολικής εκκλησίας - στην οποία κάνει μία σφοδρότατη επίθεση - που κατά τη γνώμη του κάνει μεγάλο κακό, απομακρύνοντας τον κόσμο από τον σωστό χριστιανισμό, που φυσικά για το συγγραφέα δεν μπορεί να είναι άλλος από τον προτεσταντικό, που, όμως, δεν τον αφήνει έξω από την κριτική του.

Όλα αυτά προσφέρουν ένα εξαιρετικό υλικό στον συγγραφέα που στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου το εκμεταλλεύεται με έναν πολύ καλό τρόπο. Υπάρχουν, όμως, και κάποια περισσότερο αδύναμα στοιχεία, κάποιες από τις ιστορίες δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσες και αλλοιώνουν το ρυθμό του βιβλίου, την ώρα που μάλλον γίνεται κατάχρηση του τεχνάσματος της ιστορίας μέσα στην ιστορία με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να ξεχνάει κάποιους πρωταγωνιστές της ιστορίας, κάτι που το παραδέχεται σε κάποιο σημείο ο συγγραφέας αυτοσαρκαζόμενος. Αυτά τα αδύναμα σημεία, όμως, σε καμία περίπτωση δεν καταστρέφουν τη γενικότερη καλή εντύπωση που μου άφησε αυτό το βιβλίο καθώς υπάρχουν απέναντί τους μερικές δυνατές στιγμές που πραγματικά δεν μπορώ να τις περιγράψω, για αυτό περιορίζομαι να αναφέρω ότι μπορούν να είναι μέρος μόνο ενός σπουδαίου βιβλίου και σίγουρα αυτό είναι ένα από αυτά.
11 likes · flag

Sign into ŷ to see if any of your friends have read Melmoth the Wanderer.
Sign In »

Reading Progress

July 2, 2016 – Shelved as: to-read
July 2, 2016 – Shelved
February 24, 2019 – Started Reading
February 24, 2019 – Shelved as: classics
March 9, 2019 – Shelved as: gothic
March 9, 2019 – Finished Reading

Comments Showing 1-2 of 2 (2 new)

dateDown arrow    newest »

Pinko Palest δεν ξέρω... ο Καλόγερος του Λιούις δεν παί΄ρνει τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά, μάλλον θα επιμείνω στον Καλόγερο


Sotiris Karaiskos Εγώ νομίζω ότι δεν υπάρχει σύγκριση.


back to top