ŷ������

Απόλυτη μοναξιά μέσα κι έξω. Ανεπίδοτες χαρές και χλωμές αναμνήσεις καταδικασμένες στην εξαφάνιση.

Μελαγχολία,απογοήτευση,θλίψη και νεκρές ελπίδες,
στη χώρα της λησμονιάς.
Στα σύνορα της χώρας ακοίμητοι φρουροί είναι οι δέσμιοι των ίδιων τους των ονείρων.
Είναι όλοι οι φοβισμένοι στρατιώτες που αρνούνται να δεχτούν την εγκατάλειψη απο εχθρούς και φίλους,ελπίζοντας στη δόξα.
Προσμένουν μάχες που θα κερδίσουν και θα κατακτήσουν όσα πιστεύουν πως αξίζουν.
Όσα νομίζουν πως τους χρωστάει η ζωή.
Όλα αυτά για τα οποία με άπειρη υπομονή και επιμονή προσπαθούν στηρίζοντας την ίδια την ύπαρξη τους.
Και φτιάχνουν ουτοπίες που τις στολίζουν με ευσεβείς πόθους,με μεγάλες προσδοκίες.
Και γοητεύονται απο τα υψηλά ιδανικά,τα μεγάλα οράματα,τις πιθανές δόξες που έρχονται.

Και περιμένουν...Αρνούνται τα απλά τα καθημερινά. Ακυρώνουν την ευτυχία της κάθε στιγμής που μπορεί να τους γεμίσει ευτυχία.
Αναμένουν την πεμπτουσία της ύπαρξης τους.
Μόνο τότε θα χαμογελάσουν στη ζωή.
Μόνο τότε θα ζήσουν τα ανείπωτα.
Μόνο τότε θα εκπληρώσουν τις προσδοκίες τους,θα δικαιωθούν οι θυσίες τους.

Και περιμένουν...και όλα επαναλαμβάνονται και όλα αλλάζουν και όλα αναπόφευκτα συνεχίζονται.
Η αναμονή φέρνει την αγανάκτηση που γεννάει την κούραση κι οδηγεί στην απελπισία.

Περνούν τα χρόνια,οι ελπίδες γερνάνε μαζί με τους ανθρώπους που τις τρέφουν.
Και γιατί να σε ζήσει η ουτοπία όταν διαλέγεις τον αληθινό θάνατο πέφτοντας στα κενά της ύπαρξης σου;

Γιατί να σε περιμένει το μικρό όνειρο, η κοινότοπη ευτυχία,η γλυκιά πονηριά του έρωτα,η ασήμαντη γοητεία του περιττού,τα άπειρα αστέρια του προσωπικού σου ουρανού,όταν ονειρεύεσαι μόνο υπεργαλαξιακά ταξίδια;

Όταν φοβάσαι να βασιλέψεις στο απλό παραμύθι σου,τότε σίγουρα πεθαίνεις άδοξα στο θρυλικό σου μύθο.

Ένα βιβλίο οχυρό,επανδρωμένο με αξίες καθημερινές και διαχρονικές που είναι χτισμένο στην αχανή έρημο της ζωής όλων μας για να μας προστατέψει απο τη βάρβαρη ουτοπία,την απόλυτη μοναξιά και την αναμονή του θανάτου πριν την προσμονή της ζωής.

Μια ιστορία ξεχωριστή,μελαγχολική και εκφραστική ανάμεσα σε πραγματική ζωή και αλληγορία. Οι αναφορές σε πρόσωπα και καταστάσεις καλύπτουν όλους εμάς,όλους τους ανθρώπους που μέσα απο φίλους και εχθρούς,ανάμεσα σε όνειρα και ελπίδες,κάπου μεταξύ πόθου και φόβου αιτιολογούμε την ύπαρξη μας.

Καλή ανάγνωση!
Πολλούς ασπασμούς!!