ŷ������

Το έχω πει ξανά και θα το λέω συνέχεια: ο Emile Zola είναι ένας ΠΟΛΥ μεγάλος συγγραφέας. Με τη σειρά των 20 μυθιστορημάτων του με τίτλο "Les rougon Macquart" έχει καταφέρει να απεικονίσει ολόκληρη τη γαλλική κοινωνία (παρισινή και επαρχιώτικη) της εποχής του. Καθένα από αυτά τα μυθιστορήματα καταπιάνεται και με ένα διαφορετικό ζήτημα, όπως π.χ. ο αλκοολισμός(Ταβέρνα), η Τέχνη (Το δημιούργημα), η ματαιότητα(Η χαρά της ζωής), η εκμετάλλευση της εργατιάς (Ζερμινάλ), το χρήμα, η γη, η φτώχεια, η πολιτική, η θρησκεία, η μόδα, η φύση, η υγεία, η αγορά, ο πόλεμος, η επανάσταση, η πορνεία (Νανά). Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε όλα τα έργα του να υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά κι όχι να τα βρίσκεις με το σταγονόμετρο σε παλαιοβιβλιοπωλεία κι ύστερα από αρκετό ψάξιμο.

Το "Δημιούργημα" αποτυπώνει την ψυχολογία του καλλιτέχνη που αγωνίζεται και παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό προκειμένου να δημιουργήσει αυτό το πολυπόθητο αριστούργημα κι αυτό δεν είναι απλά μια δίψα για δόξα και χρήμα, αλλά μια επιτακτική ανάγκη. Παρουσιάζει τη ζωγραφική όχι σαν ένα χόμπυ, ούτε σαν ένα επάγγελμα, αλλά σαν μια απαραίτητη ασχολία, ζωτικής σημασίας, όπως είναι η αναπνοή. Παρακολοθούμε την πορεία αυτού του γνήσιου καλλιτέχνη, σε αντίθεση με τις επαγγελματικές πορείες άλλων καλλιτεχνών που βλέπουν την Τέχνη τους σαν ένα μέσο πλουτισμού και κοινωνικής ανόδου. Επίσης, παρακολουθούμε την Τέχνη ως εμπόρευμα. Όλη η πορεία αυτή του ήρωα καταγράφεται συγκλονιστικά και με τους μελετητές του συγγραφέα να βλέπουν σε αυτήν ομοιότητες είτε με την πορεία του Paul Cezanne (ο οποίος υπήρξε παιδικός φίλος του Zola), είτε με του Edward Manet.

Η έκδοση του Καστανιώτη είναι πολύ προσεγμένη, με ένα πολύ όμορφο χοντρό εξώφυλλο και μια αξιόλογη μετάφραση. Ένα βίβλιο-δημιούργημα-πραγματικό στολίδι.