ŷ������

هیچ‌وق�� طرفدار داستان‌ها�� کوتاه نبوده‌ا�� و نیستم. اما فکر کردم برای روزهای آموزشیِ سربازی، مجموعه داستان باید گزینهٔ مناسبی باشه که لابه‌لا�� کارها و تو فرصت‌ها�� کم بتونی داستان رو به یه جایی برسونی.

بعد از یکی دو روز، فرصت شد تا داستان اول کتاب رو بخونم. توی اون حالِ غریب، شرمن الکسی واقعاً از این رو به اون رو کرد منو و کلی با داستانش کِیف کردم.
ولی از اون‌جای�� که اشتباه کردم و کم کتاب بردم با خودم، مجبور شدم خیلی به‌مرو�� و آروم داستان‌ها�� دیگه رو هم بخونم که تا میان‌دور�� چیزی برای خوندن داشته باشم.
داستان آخر رو هم دقیقاً بعد از این‌ک�� زلزله اومد و�� فرستادن‌مو�� مرخصی، تو اتوبوس خوندم.
بعضی از داستان‌ها�� دیگه رو هم دوست داشتم؛ ولی هیچ‌کدو�� برام مثل همون قصهٔ اولی نشد.

امتیاز به تفکیک داستان‌ه��:
۱- تو�� گرو بگذار، من پس می‌گیر��/ شرمن الکسی (۵)
۲- شیرینی عسلی/ هاروکی موراکامی (۴)
۳- تعمیرکار/ پرسیوال اورت (۳)
۴- فلامینگو/ الیزابت کمپر فرنچ (۲.۵)
۵- کارم داشتی زنگ بزن/ ریموند کارور (۳)
۶- زنبورها؛ بخش اول/ الکساندر همن (۲.۵)
۷- خوبیِ خدا/ مارجوری کمپر (۳)
۸- جناب آقای رئیس‌جمهو�� / گیب هادسون (۴)
۹- جهنم-بهشت/ جومپا لاهیری (۲.۵)