Sign in with Facebook
Eliasdgian's Reviews > Ο ρινόκερος
Ο ρινόκερος
by
by
Κάθε φορά που ξαναδιαβάζω τον Ρινόκερο (η πρώτη ήταν, πολλά χρόνια πριν, στο αναγνωστήριο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λαμίας), θυμάμαι το Τέλος Εποχής του Αντώνη Κόκκινου, και κάθε φορά που ξαναβλέπω το Τέλος Εποχής, όλο λέω ότι πρέπει να ξαναδιαβάσω τον Ρινόκερο.
Σε μια λιγότερο "βιωματική" και περισσότερο διαφωτιστική προσέγγιση του περιεχομένου και των συμβολισμών του πιο σπουδαίου έργου του Ιονέσκο, θα όφειλε κανείς να επισημάνει τις αλληγορικές αναφορές του στην παθητικότητα του σύγχρονου ανθρώπου έναντι κάθε μορφής μόδας, μαζικής υστερίας και ιδεολογίας, και την πειθήνια υποταγή του στους απανταχού ολοκληρωτισμούς (όπως ο ίδιος ο Ιονέσκο είχε αναφέρει, ο Ρινόκερος ήταν ένα έργο αντιναζιστικό, αν και το ίδιο εύκολα θα μπορούσε να αφορά οποιοδήποτε ανελεύθερο περιβάλλον, τότε και σήμερα).
Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά ακόμη, για τον Μπερανζέ, την απόφασή του να μην υπακούσει στην "ρινοκερίτιδα" ("Όχι, εμένα δεν θα με καταφέρετε. Εγώ δεν θα γίνω σαν και σας!") και την ηθική τελείωση του ανθρώπου που αντιστέκεται, αλλά, όπως έγινε σαφές εξαρχής, το παρόν ποστ είναι ως επί το πλείστον "βιωματικό", γι' αυτό και θα αρκεστώ σε πολύ λιγότερα, όπως λ.χ. να σας εξομολογηθώ ότι το (πολυαγαπημένο μου) Τέλος Εποχής είναι ήδη προγραμματισμένο να παίξει στην τηλεόρασή μου. Ξανά.
Σε μια λιγότερο "βιωματική" και περισσότερο διαφωτιστική προσέγγιση του περιεχομένου και των συμβολισμών του πιο σπουδαίου έργου του Ιονέσκο, θα όφειλε κανείς να επισημάνει τις αλληγορικές αναφορές του στην παθητικότητα του σύγχρονου ανθρώπου έναντι κάθε μορφής μόδας, μαζικής υστερίας και ιδεολογίας, και την πειθήνια υποταγή του στους απανταχού ολοκληρωτισμούς (όπως ο ίδιος ο Ιονέσκο είχε αναφέρει, ο Ρινόκερος ήταν ένα έργο αντιναζιστικό, αν και το ίδιο εύκολα θα μπορούσε να αφορά οποιοδήποτε ανελεύθερο περιβάλλον, τότε και σήμερα).
Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά ακόμη, για τον Μπερανζέ, την απόφασή του να μην υπακούσει στην "ρινοκερίτιδα" ("Όχι, εμένα δεν θα με καταφέρετε. Εγώ δεν θα γίνω σαν και σας!") και την ηθική τελείωση του ανθρώπου που αντιστέκεται, αλλά, όπως έγινε σαφές εξαρχής, το παρόν ποστ είναι ως επί το πλείστον "βιωματικό", γι' αυτό και θα αρκεστώ σε πολύ λιγότερα, όπως λ.χ. να σας εξομολογηθώ ότι το (πολυαγαπημένο μου) Τέλος Εποχής είναι ήδη προγραμματισμένο να παίξει στην τηλεόρασή μου. Ξανά.
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
Ο ρινόκερος.
Sign In »
Reading Progress
September 29, 2016
– Shelved
October 1, 2016
– Shelved as:
to-read
May 8, 2020
–
Started Reading
May 9, 2020
–
Finished Reading
Comments Showing 1-9 of 9 (9 new)
date
newest »
newest »
message 1:
by
ΣӬτήης
(new)
May 09, 2020 01:02AM
Ακούς κ... Frogg? 😉
reply
|
flag
ΣΩΤΗΡΗΣ wrote: "Ακούς κ... Frogg? 😉"Εξυπακούεται!
. . . _ _ _ . . . wrote: "Τρίτη Λυκείου. Είχα πάει να δω τα ξαδέρφια μου στη Λάρισα. Στο άλλο σινεμά έπαιζε το Τελευταία Έξοδος Ρίτα Χειγουορθ, είχα διαβάσει ότι είχε αντρικό βιασμό, λέω που πάω τον ξάδερφο (ο μεγάλος δεν ε..."Γιατί περνάς τα στενά του Δομοκού για να κατέβεις Λάρισα; να κάνεις τι σε αυτή την κόλαση του ήλιου;
(στη Λάρσα ή χωράφια θα χεις ή Μικελ· ενίοτε, μποθ οφ δεμ.
Ωραίες ιστορίες από τα παλιά, του περασμένου αιώνα (και χιλιετίας, μη σου πω!) Η δική μου πρώτη ελληνική ταινία στο σινεμά, αν δεν κάνω λάθος, ήταν μία του Κούνδουρου για τον Μπάυρον (εκεί να δεις κουλτούρα), σε μια ρετροσπεκτίβα της κινηματογραφικής λέσχης Λαμίας. Το Τέλος Εποχής (νομίζω πως) παραμένει η πιο αγαπημένη μου. Animals, Troggs, Ρινόκερος, ασφυκτικά σχολεία, καθηγητές μούμιες και στο φόντο η χούντα. Συν μερικές καινούργιες φάτσες κι ένας σκηνοθέτης που έδωσε ξανά μερικά ωραία πράγματα. Α, αν δεν κάνω λάθος, έχει πολύ περισσότερο γυμνό, αλλά και πάλι, δεν την λες μια ακατάλληλη ταινία. Ίσα κι ίσα, οι νεότεροι, κάτω των ...άντα, νομίζω πως πρέπει να την αναζητήσετε. Ευτυχώς, υπάρχει σινεμά (κι) έξω από το νέτφλιξ.
. . . _ _ _ . . . wrote: "Eliasdgian wrote: "Ωραίες ιστορίες από τα παλιά, του περασμένου αιώνα (και χιλιετίας, μη σου πω!) Η δική μου πρώτη ελληνική ταινία στο σινεμά, αν δεν κάνω λάθος, ήταν μία του Κούνδουρου για τον Μπά..."Τουλάχιστον οι περισσότεροι θυμόμαστε ότι με το Τέλος Εποχής, μπορέσαμε να δούμε κ μια" μη καλλιτεχνική ταινία "χωρίς ανάγκες συμβολισμων και κουλτούρας. Αλήθεια, μετά άνοιξε περισσότερο κμε το Βαλκανιζατερ, οπότε ξεφύγαμε από την στατικοτητα του 80.
(για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με κουλτούρα Σινεμά 80 ορατε το απολαυστικό του Περακη, Αρπα Κόλλα
Εκτός από την "εσωστρέφεια" των κινηματογραφιστών, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της δεκαετίας του '80 ήταν η ευκολία/προχειρότητα και η εμπορικότητα του βιντεο. Αλλά και πάλι, σημαντικές ταινίες γυρίστηκαν και στα eighties: π.χ. Γλυκιά Συμμορία, Λουφα και παραλλαγή, το Ρεμπέτικο, η Τιμή της Αγάπης, τα Πέτρινα Χρόνια, το (αγαπημένο μου) Τοπίο στην Ομίχλη. Αλλά, ναι, σε γενικές γραμμές, Σωτήρη, σωστά τα είπες.
Διαβαζα τα λεγόμενα σου ρε Ηλια και θυμηθηκα το τελος του εργου και ανατριχιασα. Να πιάσεις και το παιχνίδι της σφαγής.. είναι και επίκαιρο. Παρά είναι επίκαιρο..
Θα το κάνω, Έφη, και σε ευχαριστώ. Τι ωραίο που είναι το θέατρο, ε;
Eliasdgian wrote: "Θα το κάνω, Έφη, και σε ευχαριστώ. Τι ωραίο που είναι το θέατρο, ε;"πολύ... θα συγκρατηθώ να μη φλυαρήσω :)
