Å·±¦ÓéÀÖ

Bazen okuduğumuz kitaplar hayatımızı etkilemekten öteye gidiyor. Bizi sıkıca kavrıyor, sallıyor ve altüst ediyor. Tatar Çölü böyle bir kitap. Bir kez Bastiani Kalesi'nin içine girince aniden Drogo'nun kendisi oluyor okuyucu. Drogo gibiyiz hepimiz. Ertelediklerimiz, yarına bıraktıklarımız, eylemsizliklerimiz, korkularımız ve kaygılarımızla hayatın içinde kendimizin bile farkına varmadığı kısır bir döngünün silik kahramanlarıyız. Ve kitabı okurken sarsıcı gerçekler teker teker çıkıyor ortaya.
Basit gerçeklerle yüzleşmek daha acı oluyor sanırım. Aslında hep gözümüzun önündeler ama her nasılsa onları görmezden geliyoruz.

Müthiş bir sadelikle yazılmış çok güçlü bir roman Tatar Çölü. Herkes üzerinde böyle bir etkisi olur mu bilmiyorum ama hala 'zamanınız' varken okumanızı öneririm. Çünkü aynen şöyle ;

“Yine de zaman geçiyordu; insanları hiç düşünmeden, dünyada gidip geliyor, güzel şeyleri solduruyor; ve henüz adı bile konmamış yeni doğmuş bebekler de dahil olmak üzere hiç kimse onun elinden kurtulamıyordu.�

Nefis çeviriyi de atlamayayım. Hülya Tufan’ın incelikli çevirisi çok güzel.