Paradoxe's Reviews > Το αστείο
Το αστείο
by
by
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
Το αστείο.
Sign In »
Reading Progress
December 8, 2016
–
Started Reading
December 10, 2016
–
Finished Reading
December 15, 2016
– Shelved
December 18, 2017
–
Started Reading
December 18, 2017
–
0.0%
"Βιβλίο που μου επιβλήθηκε χθες βράδυ στον ύπνο μου, να ξαναδιαβάσω."
page
0
December 22, 2017
–
99.75%
"Και καθώς τελειώνει η 2η ανάγνωση, νιώθω το ίδιο με την πρώτη φορά, κάνω όμως άλλες σκέψεις.Σπουδαίο βιβλίο."
page
400
December 22, 2017
–
Finished Reading
Comments Showing 1-10 of 10 (10 new)
date
newest »

message 1:
by
ατζινάβωτο φέγι.
(new)
Jan 21, 2017 06:29AM

reply
|
flag

Paradoxe και λίγα είπες.
Επίτρεψε μου να εκφράσω τη λατρεία μου για το ΜΕΓΙΣΤΟ!!
ΚΟΥΝΤΕΡΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ...
ΣΕ Α Γ Α Π Α Ω.
ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ.

<<Ήξερε πως το σώμα αυτό έχει γι' αυτήν νόημα μόνο σαν σώμα που δίνεται κι αγαπιέται από κάποιον τρίτο, από κάποιον που δεν είναι εδώ, και γι' αυτό ακριβώς δοκίμασε να δει αυτό το κορμί με τα μάτια εκείνου του τρίτου, του απόντος, προσπάθησε να γίνει το μέσον εκείνου, φαινόταν εδώ ένα γυμνό κορμί γυναίκας, οι διπλώσεις των ποδιών, της κοιλιάς και του στήθους, αλλά όλ' αυτά πήραν μια σημασία μόνον τη στιγμή που τα μάτια μου μεταμορφώθηκαν σε μάτια αυτού του τρίτου απόντος, σ' αυτό το ξένο βλέμμα μετά πέρασε η ψυχή μου κι έγινε δική του, δεν επικράτησα απλώς πάνω στις καμπύλες των ποδιών, της κοιλιάς και του στήθους, επικράτησα επάνω τους, έτσι ακριβώς όπως τα έβλεπε εκείνος ο τρίτος απών.
Κι όχι μόνον η ψυχή μου έγινε το μέσον αυτού του τρίτου απόντος, αλλά πρόσταξε και το σώμα μου να γίνει μέσον του σώματός του κι αποχώρησε μετά να παρακολουθήσει την πάλη δύο κορμιών, δυο συζυγικών κορμιών, για να δώσει ξαφνικά διαταγή στο κορμί μου να μείνει πάλι μόνο και εισχωρώντας σ' αυτήν τη συζυγική συνουσία να την ανατρέψει κτηνώδικα>>
<<αυτή εδώ η περίεργη πεποίθηση πως όλα τα περιστατικά της ζωής που μου συμβαίνουν έχουν μια επιπλέον σημασία, κάτι σημαίνουν, πως τα περιστατικά της ζωής μου κάτι μου ψιθυρίζουν, πως βαθμιαία μας αποκαλύπτουν κάποια δικά τους μυστικά, πως μπροστά μας στέκουν σαν γρίφος που...>>
<< οι καταστάσεις έρχονται μόνο μια φορά, χωρίς επιστροφή. Για να γίνει άνθρωπος ο άνθρωπος, πρέπει να έχει απόλυτη συνείδηση της μη επιστροφής >>
<< οι ιστορίες που μόλις είχα ζήσει... δεν αποτελούσαν έκφραση της ελευθερίας μου αλλά της υποταγής μου>>


όταν σταματήσω να χαζογελώ θα κάτσω να διαβάσω τα αποσπάσματα που έβαλε ο Παράδοξος.

Ελένη, εγώ Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
γιατί βαρέθηκα να μην καταλαβαίνουν οι άλλοι και ειδικά οι άλλοι που θέλω ΕΓΩ να καταλάβουν ότι άλλο Ω κι άλλο ΑΩ.
