ŷ������

Έπειτα απο 54 χρόνια μιας ζωής μέσα στη λαθροβίωση ενός μοναχικού πνεύματος,με ατελείωτα ασκητικά αναγνώσματα,με χειμώνες αρρώστειας,με θαλπωρή φιλίας,με αγάπη για την ένοχη ζεστασιά του κόσμου. (Υπάρχει η κομψότητα του σκαντζόχοιρου)

Έπειτα απο 54 χρόνια συναισθηματικής και ψυχικής ερημιάς και σιωπηλών θριάμβων,μέσα σε ένα απομονωμένο εσωτερικό και μοναχικό πνεύμα που μίσησε θανάσιμα τις διακρίσεις και τις κάστες,που αποτέλεσαν διέξοδο για τις μάταιες ψευδαισθήσεις των ελπίδων της,(μυήθηκε στον πνευματικό κόσμο γραμμάτων και τεχνών,
(ως αυτοδίδακτος ο σκαντζόχοιρος..)

Έπειτα απο αυτά τα 54 χρόνια ασημαντότητας,συστηνόμαστε με την ομορφιά μέσα σε τούτο τον κόσμο.
Για χάρη της αξίζει να ψάχνουμε το Πάντα μέσα στο Ποτέ.

Αυτή είναι η Ρενέ,(ο σκαντζόχοιρος)μια ηλικιωμένη θυρωρός. Απο φτωχή και άξεστη αγροτική οικογένεια,ανύπαρκτη σχολική μόρφωση και με ένα "φαίνεσθαι"τόσο περιφρονημένο που κατάντησε άσχημο.

Η Ρενέ Μισέλ που λάτρεψε τη λογοτεχνία και κάθε μορφή τέχνης. Που μυήθηκε σε φιλοσοφικές αναζητήσεις και είχε συντροφιά τον Προύστ,τον Σταντάλ,τον Τολστόι,την κλασική μουσική και την ιαπωνική κουλτούρα που θαύμαζε.
Η γοητεία της ταπεινής και άσχημης ηλικιωμένης θυρωρού όμοια με αυτή μιας κίτρινης καμέλιας ή ενός ασήμαντου σκαντζόχοιρου.(κρυμμένο επιμελώς "είναι").

«Η κυρία Μισέλ έχει την κομψότητα του σκαντζόχοιρου. Απέξω είναι γεμάτη αγκάθια, αληθινό φρούριο, αλλά έχω την αίσθηση ότι από μέσα είναι τόσο απλώς ραφινάτη όσο και ο σκαντζόχοιρος, που είναι ένα ζωάκι δήθεν νωθρό, σκληρά μοναχικό και εξαιρετικά κομψό»

Παράλληλα ένα 12χρονο κοριτσάκι, ξεχωριστό και ευφυέστατο που έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει ακυρώνοντας τη ματαιοδοξία και την κενότητα της ύπαρξης και ένας ηλικιωμένος Ιάπωνας ο Κακούρο Όζου,με γνήσια αρχοντιά ύλης και πνευματος,ζουν στην πολυκατοικία της οδού Γκρενέλ 7.
Είναι ένα Μέγαρο με υπερπολυτελή διαμερίσματα γεμάτα απο σνόμπ γαλλική ψευτοαριστοκρατία.

Εκεί εργάζεται ως θυρωρός η Ρενέ και απο μια σύμπτωση λογοτεχνικής αξίας γίνονται οι τρεις τους μια ετερόκλητη επιφανειακά παρέα με πολλά κοινά πνευματικά ιδεώδη.
Αυτή η παρέα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους αριστοκράτες πλούσιους και ματαιόδοξους εκπροσώπους της γαλλικής τάξης.

Αυτή η παρέα διδάσκει και προβάλει τη γνήσια παιδεία και καλλιέργεια. Την ευγένεια ψυχής. Την αλληλεγγύη των χαμένων στην υλιστική αχόρταγη κοινωνία ανθρώπων. Τη συνείδηση της ανθρωπιάς.Την επικοινωνία με σκοπό το νόημα της ζωής και όχι των φαινομενικά ζωντανών.
Και την ευδαιμονία που οφείλουμε να παίρνουμε απο τη ζωή μας,η οποία είναι γεμάτη απελπισία,αλλά και μερικές στιγμές ομορφιάς, σε αυτές τις στιγμές ο χρόνος δεν είναι πια ο ίδιος!
Ένα αλλού..ακόμη εδώ..ένα πάντα ..μέσα στο ποτέ!


Καλή ανάγνωση!
Πολλούς ασπασμούς άνθρωποι και άνθρωποι!