Magdalen's Reviews > Το ξύλινο παλτό
Το ξύλινο παλτό
by
by

Είμαι βαθιά λυπημένη. Μια λύπη που δεν έχει όνομα.
Μια λύπη που δεν έχει ξανά ποτέ γραφτεί.
Ο σκορπιός όταν κυκλώνεται
καρφώνει την ουρά με τη δαγκάνα του απάνω του.
Την καρφώνει στο σώμα.
Ο φόβος γεννάει συνέχεια αυγά
γεμίζει το σπίτι τα δόντια οι σκάλες τα μαλλιά
αργά αίματα
έχει φύγει τώρα ο ήχος έχει πάψει η ποίηση
γλιστράει απ' την ερημιά και μπαίνει μέσα η τρέλα.
Που είσαστε; Που πήγατε;
....κανείς δεν με θυμάται....
Μια λύπη που δεν έχει ξανά ποτέ γραφτεί.
Ο σκορπιός όταν κυκλώνεται
καρφώνει την ουρά με τη δαγκάνα του απάνω του.
Την καρφώνει στο σώμα.
Ο φόβος γεννάει συνέχεια αυγά
γεμίζει το σπίτι τα δόντια οι σκάλες τα μαλλιά
αργά αίματα
έχει φύγει τώρα ο ήχος έχει πάψει η ποίηση
γλιστράει απ' την ερημιά και μπαίνει μέσα η τρέλα.
Που είσαστε; Που πήγατε;
....κανείς δεν με θυμάται....
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
Το ξύλινο παλτό.
Sign In »
Reading Progress
March 8, 2017
–
Started Reading
March 8, 2017
– Shelved
March 8, 2017
– Shelved as:
poetry
March 8, 2017
–
Finished Reading
April 19, 2017
– Shelved as:
it-s-all-greek-to-me