Eliasdgian's Reviews > Η έρημος των Ταρτάρων
Η έρημος των Ταρτάρων
by
by

Ποιοι είναι τελικά οι Τάρταροι και γιατί οι φρουροί του Οχυρού Μπαστιάνι ανέκαθεν πίστευαν πως θα σημάνει η ώρα που ορδές από δαύτους θα εισβάλλουν στο βασίλειό τους; Τι υπάρχει πέρα από την Έρημο και γιατί χωρίς τους Ταρτάρους κάθε ελπίδα των στρατιωτών θα φάνταζε μάταιη;
Διότι, οιβάβαοιΤάρταροι «ήσαν μια κάποια λύσις». Χωρίς την προσμονή της έλευσής τους, δεν θα υπήρχε τίποτε άλλο, παρά η αργή ανάσα του Οχυρού κι οι φόβοι που φώλιαζαν στους ετοιμόρροπους τοίχους του� η αδράνεια της συνήθειας που εμπόδιζε τους ενοίκους του να "κινήσουν" και η αέναη αλληλουχία των ημερών που κυλούσανε, απαράλλαχτες, η μία πίσω από την άλλη� ένας θάνατος αργός, διόλου ηρωϊκός και μεγάλος, ένα τέλος που καθόλου δεν άρμοζε σε στρατιώτες.
Είναι η αναμονή των Ταρτάρων που νοηματοδοτεί την ακινησία. Η προσδοκία ότι κάτι θα γίνει που οπλίζει με καρτερικότητα τους στρατιώτες. Όμως, αυτή η επιθυμία για δράση γεννά παραισθήσεις και φαντασιοκοπίες. Οποιοδήποτε νέο οπτικό ερέθισμα (ένα αδέσποτο μαύρο άλογο στα ριζά του βράχου του Οχυρού ή κάμποσες μικρές φωτεινές κουκίδες στα πέρατα της Ερήμου) γίνεται αφορμή για συνωμοσιολογίες και σενάρια πολέμου. Όλοι περίμεναν τους Μήδους να διαβούνε, αλλά οι Μήδοι δεν έρχονταν και τα χρόνια περνούσαν�
Αριστούργημα; Το δίχως άλλο! Έργο βαθιά υπαρξιακό και έντονα αλληγορικό, πίσω και πέρα από την (ονειρική) αφήγηση της ιστορίας του νεαρού αξιωματικού Τζοβάνι Ντρόγκο που διάβηκε τις πύλες του Οχυρού Μπαστιάνι για να αναλάβει υπηρεσία υπολογίζοντας ότι η θητεία του στο απομονωμένο αυτό φρούριο δεν θα διαρκούσε περισσότερο από τέσσερις μήνες, αλλά κατέληξε να περάσει στις οχυρώσεις του τριάντα ολόκληρα χρόνια, διακρίνει κανείς μια φιλοσοφική αποτίμηση των εννοιών του χρόνου, της συνήθειας, της μοναξιάς και της ανθρώπινης μοίρας. Υπέροχο, υπέροχο, υπέροχο!
Διότι, οι
Είναι η αναμονή των Ταρτάρων που νοηματοδοτεί την ακινησία. Η προσδοκία ότι κάτι θα γίνει που οπλίζει με καρτερικότητα τους στρατιώτες. Όμως, αυτή η επιθυμία για δράση γεννά παραισθήσεις και φαντασιοκοπίες. Οποιοδήποτε νέο οπτικό ερέθισμα (ένα αδέσποτο μαύρο άλογο στα ριζά του βράχου του Οχυρού ή κάμποσες μικρές φωτεινές κουκίδες στα πέρατα της Ερήμου) γίνεται αφορμή για συνωμοσιολογίες και σενάρια πολέμου. Όλοι περίμεναν τους Μήδους να διαβούνε, αλλά οι Μήδοι δεν έρχονταν και τα χρόνια περνούσαν�
«Ήταν φανερό ότι οι ελπίδες του παρελθόντος, οι πολεμικές ψευδαισθήσεις, η προσμονή του εχθρού απ� τον βορρά δεν ήταν παρά μια αφορμή για να αποκτά ένα νόημα η ζωή. Τώρα που υπήρχε η δυνατότητα να επιστρέψουν στον πραγματικό κόσμο αυτές οι ιστορίες έμοιαζαν με παιδιάστικες εμμονές, κανένας δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι τις είχε πιστέψει, ούτε δίσταζε να τις χλευάσει. Αυτό που είχε σημασία ήταν να φύγουν�.»
Αριστούργημα; Το δίχως άλλο! Έργο βαθιά υπαρξιακό και έντονα αλληγορικό, πίσω και πέρα από την (ονειρική) αφήγηση της ιστορίας του νεαρού αξιωματικού Τζοβάνι Ντρόγκο που διάβηκε τις πύλες του Οχυρού Μπαστιάνι για να αναλάβει υπηρεσία υπολογίζοντας ότι η θητεία του στο απομονωμένο αυτό φρούριο δεν θα διαρκούσε περισσότερο από τέσσερις μήνες, αλλά κατέληξε να περάσει στις οχυρώσεις του τριάντα ολόκληρα χρόνια, διακρίνει κανείς μια φιλοσοφική αποτίμηση των εννοιών του χρόνου, της συνήθειας, της μοναξιάς και της ανθρώπινης μοίρας. Υπέροχο, υπέροχο, υπέροχο!
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
Η έρημος των Ταρτάρων.
Sign In »
Reading Progress
September 6, 2017
– Shelved
September 6, 2017
– Shelved as:
to-read
April 14, 2020
–
Started Reading
April 15, 2020
–
Finished Reading
June 16, 2022
– Shelved as:
una-faccia-una-razza
Comments Showing 1-10 of 10 (10 new)
date
newest »


Ό,τι περίπου συμβαίνει στο "Περιμένοντας τους Βαρβάρους", όπου η έλευσή τους αναμένεται ως λύση ανάγκης, μπας και πάψει η πολιτική και κοινωνική παρακμή που μαστίζει την πόλη. Οι Βάρβαροι του Καβάφη είναι οι Τάρταροι του Μπουτζάτι. Η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, η προσδοκία ότι, με την έλευση των Ταρτάρων, οι ημέρες στο Οχυρό θα σταματήσουν να είναι ίδιες, η επιθυμία να ζήσει κανείς κάτι μεγάλο, που χωρίς τους Ταρτάρους, δεν μπορεί να εκπληρωθεί.
Για το Μαγικό Βουνό, ειλικρινά δεν ξέρω, είναι απέναντί μου, το κοιτάζω, όλο πιστεύω πως έφτασε ο καιρός να τ' ανεβώ κι όλο το αναβάλλω. Να πούμε, Καλή Ανάσταση; Να πούμε!
Τώρα θα σε ιντριγκαρω· με αυτή τη λογική λοιπόν, αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε νέος που πιστεύει ότι τον περιμένει Κάτι στο μέλλον, ζει εν αναμονή κάποιου ακαθοριστου μοναδικού γεγονότος, που δεν έρχεται ποτέ· χάνοντας συνήθως το παρόν που ρέει μπροστά στα μάτια του...
Καλή Ανάσταση σε όσους την περιμένουν κάθε χρόνο! :-)
Καλή Ανάσταση σε όσους την περιμένουν κάθε χρόνο! :-)

Αλίμονο σ' αυτούς που δεν περιμένουν τίποτα :)

Χαχαχα! Φανατικό αναγνωστικό κοινό ο Ιταλός! Με τι να συνεχίσω, άραγε; Σκεφτόμουν το 'Ένας Έρωτας', εκτός κι αν προτείνεις άλλο;

Χαχαχα! Φανατικό αναγνωστικό κοινό ο Ιταλός! Με τι να συνεχίσω, άραγε; Σκεφτόμουν το 'Ένας Έρωτας', εκτός κι αν προτείνεις άλλο;"
Εννοείται ότι συνεχίζεις με τα διηγήματα του, Οι Επτά Αγγελιοφόροι. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά 😁
Ή του φανταστικού εχθρού μέσα στο χρόνο; 🤔