ŷ������

‎دوستان�� گرانقدر، این کتابِ ارزشمند، نوشتهٔ انسانِ خردمندی به نامِ <لائو تزو> است که در زمانِ <کنفوسیوس> بزرگ، در چین زندگی میکرده است... داستانِ زندگیِ او در چین بیشتر به یک افسانه شباهت دارد... امّا آنچه مهم است، سخنانِ زیبا و اندیشمندانه ایست که از این انسانِ خردمند و فرزانه، به یادگار مانده است
‎د�� زیر به انتخاب نوشته هایی از این کتاب را برایِ شما خردگرایانِ گرامی، مینویسم
-----------------------------------------
‎شکس�� یک فرصت است... اگر دیگری را مقصر بدانی، پایانی برای مقصر دانستنِ دیگری، وجود نخواهد داشت... انسانِ فرزانه به وظایفش عمل میکند و اشتباهاتش را اصلاح میکند... او آنچه ضروری است را به انجام میرساند و از دیگران چیزی طلب نمیکند
****
‎انسا�� نرم و لطیف، زاده میشود و به هنگامِ مرگ، خشک و سخت میشود.... گیاهان هنگامی که سر از خاک بیرون می آورند، نرم و انعطاف پذیر هستند و به هنگامِ مرگ، خشک و شکننده میباشند... پس هرکه سخت و خشک است، مرگش نزدیک شده و هرکه نرم و انعطاف پذیر است، سرشار از زندگی میباشد... سخت و خشک میشکند.. نرم و انعطاف پذیر، باقی میماند
****
‎سع�� در تسلط بر آینده، مانندِ این است که بخواهید یک شبِه، استادِ نجاری شوید... وقتی ابزارِ نجاری را در دست دارید، ممکن است حتی دست هایِ خویش را قطع کنید
****
‎روده�� به دریا میریزند، زیرا دریا از آنها فروتر است... فروتنی به دریا، قدرت میبخشد... اگر میخواهید زندگیِ مردم را سامان ببخشید، فروتر از آنها قرار بگیرید... اگر میخواهید مردم را رهبری کنید، یاد بگیرید که چگونه از آنها پیروی کنید
****
‎اداره�� کشوری بزرگ، همچون سرخ کردنِ ماهیِ کوچک است... با دستکاری کردنِ بیش از حدِ آن، به حتم کار را خراب میکنی.... بهانه ای به بدی برایِ مخالفت مده... بدی خود به خود از میان خواهد رفت
****
‎م�� تنها سه چیز را آموزش میدهم: سادگی، شکیبایی، مهربانی ... این سه گرانبهاترینِ گنجها هستند... ساده در اعمال و افکار; به منبعِ وجود باز میگردید--- شکیبا با دوستان و دشمنان; با همه چیز هماهنگی می یابید--- مهربان با خود; با تمامیِ موجوداتِ جهان در صلح و آشتی، خواهید بود
--------------------------------------------
‎امیدوار�� این ریویو برایِ شما خردگرایانِ ایرانی، مفید بوده باشه
��<پیروز باشید و ایرانی>