ŷ������

تحلیل این کتاب را ابتدا از نامش آغاز کنیم؛ اعترافات یک قاتل. آیا صرفا شخصی که جان و نفس کسی را می گیرد قاتل است؟ آیا کسی که انسانیت را از بین می برد قاتل نیست؟ آیا کسی که عشق و عاطفه را از بین می برد قاتل نیست ؟ آیا کسی که تخم نفاق و دروغ و بدی می کارد قاتل نیست؟ اشاره این کتاب به کدامین نوع قتل است؟ چیزی که نویسنده تا انتهای کتاب خواننده را در انتظار افشای آن میگذارد.
می گویند اغلب در محافل میگساری، افراد چیزهایی بر زبان جاری می کنند و خاطراتی را باز می گویند که تشخیص صحت و سقم آن ها را به سختی می توان تشخیص داد. حال در این میان شخصی خود را قاتل معرفی می کند و حضار را به گذشته خود می برد تا وصف قتل هایش را بازگو کند.
او خود را حرامزاده یک شاهزاده تزاری معرفی می کند که با گذشت سالیان و اطلاع از این امر برای کسب هویت واقعی خود تصمیم بر ملاقات با این پدر می کند.
هویت فردی و اجتماعی بارزه ی اصلی کتاب است. اینکه انسان اگر هویتی شاهانه داشته باشد هم در جامعه و هم در بین افراد و سیر زندگی کاملا متفاوت خواهد بود با یک انسان بزدل مفلوک حرامزاده، این را در بین سطور کتاب می توان به خوبی احساس کرد.
قاتلِ این داستان چنان سرگذشت پر فراز و نشیب و عجیبی دارد و اتفاقات مختلفی را از سر گذرانده که خواندن آن را برای مخاطبش بسیار جذاب می کند، او برای اثبات هویت خود جاسوس می شود، جاسوسی که خود نماد بی هویتی و هویتی چندگانه در مواقع مختلف است، او حتی هویت خود را در برابر پول و مال تغییر می دهد، هر کجا که به نفعش باشد از هویت مناسب با آن زمان و مکان استفاده می کند.
یوزف روت در لابه لای پیشبرد داستان، فضای سیاسیِ وقتِ روسیه را نیز مورد انتقاد قرار می دهد، جایی که پلیس های مخفی در لایه به لایه زندگی انسان ها نفوذ کرده و با فریب آنها به داشتن زندگی ای بدون مشکل در روسیه آن ها را به آنجا فرستاده و پس از دستگیری و به زندان انداختن، آنها را به سیبری تبعید می کنند.
هویت یعنی تعلق داشتن به چیزی، کسی، گروهی، شهری، مکانی. اگر شخص نتواند به هر نحوی هویتش را در این ها بیابد راهی جز هویتی چندگانه برایش باقی نمی ماند، این هویت چندگانه نام دیگری است برای واژه "جاسوس". و در ادامه این نتایج کارهای یک جاسوس است که به او لقب قاتل می دهد. به همین علت می توان کتاب را اعترافات یک جاسوس هم نامید..