ŷ������

«Ο Μαύρος Πρίγκιπας» είναι μια γιορτή, μια αρχαία τελετή, μια θεϊκή επιρροή αναφορικά με τα σκοτεινά, διφορούμενα και υπέροχα συναισθήματα της ανθρώπινης ψυχής.

Η συναισθηματική ανταπόκριση είναι αδιαμφισβήτητα η αρχή και το μεγαλείο της λογοτεχνικής κριτικής.
Η συγγραφέας σε αυτό το βιβλίο κάνει τις φαντασιώσεις της τέχνη, δημιουργεί χαρακτήρες πλήρως δομημένους και άθλιους, τόσο άθλιους και τόσο ανθρώπινους που φθάνουν στην έκσταση και θριαμβεύουν ως απόλυτα αποτυχημένοι.

Η Μέρντοχ γνωρίζει πολύ καλά την κόλαση.
Σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου ζουν εκεί. Απεικονίζει αριστουργηματικά την απελπιστική ανθρώπινη κατάσταση σε κάθε έκφανση της, μα κυρίως εισβάλει στην ψυχή του αναγνώστη έχοντας ως δούρειο ίππο τον Μαύρο Πρίγκιπα.

Μαύρος, όπως τα σκοτεινά αβυσσαλέα ψυχικά βάθη, Πρίγκιπας, όπως το τιμητικό και θριαμβευτικό αξίωμα, όπως ένας μεγαλειώδης τίτλος τιμής και εξουσίας που καθορίζει την ολοκλήρωση μέσα απο την αισθητική την αλήθεια και τον Μαύρο έρωτα.

Είναι ένα μυθιστόρημα προκλητικό, υπέροχο, ζοφερό και ιδιοφυές.

Σε περνάει σε ένα επίπεδο ταύτισης και αυτοσυνειδητότητας ακριβώς όπως πρέπει η τέχνη να σε περνάει σε άλλες σφαίρες παρηγοριάς, λύτρωσης και «διαλογισμού».

Οι αιώνιες αλήθειες διαχέονται μέσα στη γραφή της και φέρνουν πολυάριθμες επιρροές στους ήρωες του βιβλίου και στον αναγνώστη.
Η αγάπη, ως δύναμη ενοποίησης, η ομορφιά σε επίπεδο θεότητας, η αλήθεια που οδηγεί στον παράδεισο μόνο αν θελήσουμε να την ακολουθήσουμε, η επιθυμία, ο πόνος, η ευδαιμονία, ο εξευτελισμός, η δικαιοσύνη, έρχονται στον αναγνώστη τόσο οικεία και αδίστακτα όπως η ανελέητη βία.

Ο έρωτας, οι διφορούμενες αλήθειες, η τέχνη, το δράμα, το πνεύμα, η πολυπλοκότητα, το μίσος, η αποτυχία και η έκσταση της φαντασίας δαγκώνουν τον αναγνώστη θριαμβευτικά και υπέρλαμπρα.

Μέσα σε ένα μπερδεμένο πλέγμα ανθρώπινων αναξιόπιστων χαρακτήρων τοποθετείται ο ήρωας μας.

Ο αξιαγάπητος (προσωπική άποψη) και ασυμβίβαστος Μπράντλι είναι ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας.
Ένας ώριμος άνδρας που αρρωσταίνει απο έρωτα και εμμονή για ένα νεαρό κορίτσι.
Απο κει και μετά ξεκινάει ένα επίτευγμα κλασικής λογοτεχνίας.
Ένας καταιγισμός τέχνης, ζωής και θανάτου που αρχικά μας παραπέμπει στο Πλατωνικό Συμπόσιο και κατόπιν στο μαρτύριο του Άμλετ πιστοποιώντας έμπρακτα μέσω της εξέλιξης όλα τα αιώνια συμπλέγματα της ερωτικής και σεξουαλικής ανθρώπινης υπόστασης.

Ταυτίστηκα με τον Μαύρο Πρίγκιπα...όπως ταυτίζεται ο το μαρτύριο του έρωτα με το θάνατο και την λύτρωση.

Αφαιρετικός, απαγορευμένος, καταστροφικός και εξεχόντως απολαυστικός σαν την ουσία της ζωής.

Ουσιαστικά κάτι πέρα και πάνω απο την αγάπη είναι η ουσία αυτού του βιβλίου.

Στο τέλος της ιστορίας μας βλέπουμε τα γεγονότα που μας αφηγείται ο Μπράντλι απο την άποψη των άλλων κύριων χαρακτήρων της ιστορίας.
Αυτό απλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια συστροφή παραλυτικής έκπληξης για τον αναγνώστη και σίγουρα χαρακτηρίζεται ως εγκεφαλικό επεισόδιο ιδιοφυΐας.


Προφανώς,το λάτρεψα αυτό το βιβλίο.

Διαβάστε το
και θα καταλάβετε, ή μάλλον όπως είπε ο Μπράντλι σε κάποια στιγμή της αφήγησης του :
•Όποιος έχει αγαπήσει θα με καταλάβει ...��

🖤💔🖤💔🖤💔🖤💔🖤💔🖤💔🖤💔

Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.