ŷ������

نثر کتاب خیلی قشنگ و شاعرانه و دوست داشتنی بود و حس خوبی میداد به آدم خواندنش.
خود داستان در مورد دختر پادشاه اورشلیم است، یَکُلیا، که عاشق یه چوپان میشه و به قول متن "با او تا تاریک ترین زوایای خانه ی عشق" میره. و بعد شیطان میاد و براش داستانی رو از قوم اسرائیل میگه و اینکه چطور پادشاه اسیر هوس زنی بسیار زیبا و جذاب میشه و غیره. کتاب دوگانه ی شیطان/خدا رو زیر سوال میبره و خیر و شر رو وارونه میکنه، طوری که جایی میخونیم "آیا یعقوب مجانا از خدا میترسد؟" که یعنی ارادت و پذیرش خداوند از جانب انسان و محافظت خدا از انسان یه جور معامله س انگار.
و خب نقطه ی قوت کتاب اینه که دیدگاه نامتعارفی نسبت به انسان داره که گاهی خیلی منفی میشه.
مفهوم عشق رو مورد بحث قرار میده بارها و مثلن میگه "عشق را دو نفر نمی توانند داشته باشند و دلدادگان همیشه به خاطر نفر سومی به هم عشق می ورزند."
و خب پر از جمله های قشنگه مثل این "گریه برای کودکان که بیچاره و ذلیلند آفریده شد و اکنون همه ی بشر بدان محتاج است." و مثل این "زیر آفتاب زشتی ها نمایانترند." و جمله های دیگه.
ولی نقطه ی ضعفش اینه که کتاب اصلن در مورد یَکُلیا نیست. شیطان میاد و شروع میکنه برای یَکُلیا قصه گفتن و اصلن ماجرا چیز دیگه ای میشه که هرچند اهمیت مضمونی داره برای ماجرای یَکُلیا، ولی اصل داستان یُکُلیا رو محو میکنه.