ŷ������

.
در رقص چنگیز کوهن ابتدا با داستانی فانتزی رو به رو هستیم، روایتی اول شخص از طرف چنگیز کوهن، شبحی یهودی که تنها شاتس شن، افسر نازی سابق، به سبب صدور فرمان آتش او را می‌بین�� و ... اما در ادامه نویسنده پا را از دایره تمثیلات، توصیفات و کنایه ها فراتر گذاشته و با استفاده از نمادها، اساطیر و طنز تلخ مخصوص خودش ابعاد گسترده‌تر�� به داستان داده و ارتباط خواننده با واقعیت را قطع می‌کن��. البته به نظرم این تغییر روند داستان به نوعی برای خواننده غافلگیر کننده بوده و شاید به مذاق همه کس خوش نیاید اما بی اغراق، طنز گزنده گاری در این کتاب که به شدت بر اروپا و عقایدش می‌تاز�� و عقاید، فرهنگ، آثار هنری و مقدسات را به تمسخر می‌گیر�� را در کمتر ادبیاتی می‌توا�� یافت. ایدئولوژی آلمان نازی و حتی رنسانس و آثار هنری و فرهنگی که خود مدیون جنگ و قتل و عام هستند را به باد کنایه و تمسخر می‌گیر�� و این فرهنگ را که برای ارضای خودش، جان انسان می‌گیر�� در قالب زنی پرتمنا به نام لیلی به بهترین شکل نمادسازی می‌کن��.
در مجموع کتاب�� خوبی‌س�� مخصوصا اگر مثل من علاقمند به نثر رومن گاری باشید و قبل از آن طعم تمثیل و توصیفات او را در آثاری مثل «زندگی در پیش رو» و «پرندگان می‌رون�� در پرو بمیرند» و البته طنز شیرینش در «خداحافظ گاری کوپر» را چشیده باشید.