ŷ������

اگه همین الان یکی بزنه رو شونم بگه استاد حالا این کتابه که میخونی راجع به چیه؟, جوابم قطعا اینه که به والله اگه بدونم خودمم یا شاید بگم اسب. رسما هیچی نگرفتم ازش دیگه یه ۲۰ صفحه ای که از وسط کتاب رد شدم تعارف گذاشتم کنار با کتاب و گفتم ببخش ما به درد هم نمی‌خوری��. کاش فقط سخت خوان بودی، کاش فقط هفت خان بودی ولی داستانت کو بابا؟ مثلا اون اوایل که سلین میخوندم برام سخت بود ولی داستان داشت و کم کم آدم رو جذب خودش می‌کرد�� حتی من رو هم جذب خودش میکرد. باور کنید من آدم پلشتی هستم و نه فقط با آدم ها بلکه با کتاب ها هم رودرواسی دارم و نه نمی‌توان�� بگویم و امکان داره در همین راستا با یک کتابی که دلم باهاش نیست ازدواج کنم ولی آخه تو خیلی "من رو نخوان و سافستیکیتد" بودی و من زیر شکمم درد گرفت. البته که تو نوبل بردی و خیلی خفنی و من بیشعورم که ادامه ندادم و من رو بخاطر کم فرهنگی بودنم ببخش. در این کتاب نقطه وجود ندارد، یک جمله شاید ۳ تا ۴ صفحه یک نفس میراند و حتی آدم هم نفس کم می آورد و من که هستم. ترجمه؟ حالا من خیلی حالیم نیست ولی باور بفرمایید که برای ناتمام گذاشتن کتاب کاتالیزگر موثری بود. کتاب پر بود از ...، نه به سبک سلین‌ه�� نه، چون خود مترجم گفته بود که صحنه های نستی کتاب رو ... میکنم و نمیتونم بگم خط داستانی عوض نمیشه.