ŷ������

من کلا از احمد محمود زیاد خوندم،ولی این کتاب یه چیز دیگه ای بود،شخصیت پردازی فرامرز عالی بود،بگونه ای که نمیشد دوستش نداشت،برخلاف کتاب های دیگه احمد محمود که شخصیت اصلی مثلا خالد یک انسان کامل بود ولی اینجا فرامرز انسانی بود سراسر اشتباه که خودش و حوادث زندگی با کمک هم از اون چنین ساختن،در عین حال یک نجیب زاده ای بود که تحت هیچ شرایطی از بخشش دریغ نمیکرد،فرصت طلبی فرامرز در کل ظول داستان دیده میشه،اونجا که تبدیل به مامور بهداشت میشه،اونجایی که پزشک میشه و در نهایت تبدیل به یک روحانی میشه،که در نهایت از جهل مردم کمک میگیره و انتقام خودش رو از همه کسانی که در بدبختی اون شریک بودن میگیره.داستان در ابتدا تا قبل از اینکه فرامرز درب مغازه حسن جان رو به صدا در میاره سیال ذهنه،و بعدش شروع یک قصه هیجان انگیزه.