ŷ������

برای خاطره‌ا�� شنونده‌�� بدی هستم.
می‌خواه�� بی‌وقف�� به صدایش گوش دهم؛
اما من عصبانی می‌شوم�� اعتراض می‌کن��
گوش می‌ده�� و نمی‌ده��.
بیرون می‌روم�� برمی‌گردم��
و دوباره می‌رو��.
می‌خواه�� فقط و فقط به او توجه کنم
عکس‌ه�� و نامه‌ها�� قدیمی را با اشتیاق، جلوی چشمانم می‌گذار��.
اتفاق‌ه�� را باهم قاطی می‌کند�� مهم و بی‌اهمی�� را.
چشمانم را به سمت چیزهایی که نخواسته‌ا�� ببینم، می‌گرداند��
و آن‌ه�� را تا آخر عمر، به یادم می‌آور��.

در داستان‌های�� همیشه جوان‌تر��.
خب، این خوب است،
اما چرا همیشه همان داستان‌ها��
وقتی شانه بالا می‌اندازم�� عصبانی می‌شو��
و با پیش کشیدن اشتباهات قدیمی، انتقام می‌گیر��
اشتباهات مهمی که به راحتی فراموش شده‌ان��.
به چشمانم نگاه می‌کند�� عکس‌العمل�� را می‌بین��
بعد دل‌داری‌ا�� می‌ده��:
می‌توانس�� از این بدتر باشد.
می‌خواه�� فقط برای او و با او زندگی کنم
در یک اتاق تاریک قفل‌شد��.
اما من هنوز در فکر خورشیدِ امروزم
ابرهایی که در پیش‌ان��
جاده‌ها�� پیش‌ر��.

وقت‌های�� که از دستش خسته می‌شوم��
پیشنهاد می‌کن�� از هم جدا شویم،
از حالا تا همیشه.
بعد او با دلسوزی لبخند می‌زند��
چون می‌دان�� که این
پایانِ من هم خواهد بود.