ŷ������

وقتی کشتی ای غرق شدنی باشد موش ها پیش از همه آن را حس می کنند و از آن می گریزند. این میهن مقدس ما سرزمینی چوبین است. کشوری فقیر و ... خطرناک. کشوری که گدایان خودپسند در بالاترین طبقات آن جا خوش کرده اند و اکثریت عظیم مردم آن در کلبه هایی به سر می برند که بر تارک چوب پایه های لرزان بند شده است. آنها از یافتن هر گریزگاهی خوشحال می شوند. فقط کافی است که گریزگاه را نشانشان بدهید. تنها دولت است که هنوز می خواهد مقاومت کند. اما فقط چماقش را در تاریکی می چرخاند و ناگزیر بر سر نوکران خود می کوبد. اینجا همه چیز محکوم شده است. هیچ امیدی به بقایش نیست.