ŷ������

تاریخ:
از ویژگی های رئالیسم جادویی، پیدا کردن خلل در روایت رسمی از تاریخ است(مثل صحنه تیرباران معترضان در صد سال تنهايي).

دانشور نیز تلاش می کند با اشاره به همین امر، روایتی دیگرگونه از
تاریخ این سرزمین و تاریخ انقلاب ۵۷ ارائه کند:
"کتابفروش سابق دم صحن...دریافت این حکایت مثل آوازهایی که روی نوار بد ضبط شده باشد شروع به ریختن کرده است"
�ն�23��

دانشور این بازسازی تاریخ و جغرافیای
تاریخی را به کمک روایت ها و عناصر اساطیری انجام می دهد.

استعار��:
در رئالیسم جادویی، دنیای خیال چنان در امر واقع تنیده می شوند که گاهی به سختی می توان آن ها را از یکدیگر تفکیک کرد، و در حقیقت مرزهای را بسط می دهد
اما "خسرو خوبان"، چنان حضور عناصر اساطیری مشهود است که گاه از رئاليته ی بقیه داستان فاصله ی زیادی می گیرد، و با توجه به ظرفیت های موجود در این عناصر، اثر را به فضا و داستان های تمثیلی و "ادبیات استعاري" نزدیک می کند(و به همین نسبت از رئالیسم جادویی دور).


نثر:
به جرات می توان گفت که نثر "خسرو خوبان" جزو تکخال های نثرنويسي معاصر فارسی ست. نثری شاعرانه(بشدت همخوان با فضا و مضمون اثر)، محکم و خوش ساخت... (من نثر دانشور را از نظر قوت و فکرشدگي در ردیف نثر فدایی نیا و گلشیری قرار می دهم).

اما نقطه ضعف:
فکر می کنم ویژگی ابهام که در ذات روایات و عناصر اساطیری وجود دارد (در اسطوره شناسی ها ضعف به حساب نمی آيد)، همراه با این عناصر وارد ساختار داستان شده و موجب ابهام در روایت داستان شده اند.
همین امر موجب گردیده که داستان، دو شقه گردد؛ شقی رئال که روایتی نسبتا سرراست داریم و شقی اساطیری که گاها بشدت مبهم می گردد و بسختی می توان خط روایی آنرا دنبال کرد.



پ. ن. : پیرنگ اصلی داستان هنوز من را بشدت به یاد فیلم "اژدها وارد می شود" ماني حقیقی می اندازد.