ŷ������

خواندن زویا پیرزاد مثل سریال دیدن است. لحظه ای که سر از روی کتاب بلند می کنی انگار همۀ صحنه ها برای لحظه ای متوقف می شوند و تو از دنیایشان به بیرون پرتاب می شوی. هرچقدر نثر کتاب های او ساده به نظر برسد اما باز هم این هنر نویسندگی اوست که می داند کدام جزییات را تا چه اندازه ای و در چه مرحله ای از داستان هایش وارد کند. به اعتقاد همیشگی من او یکی از بهترین ساده نویسانی است که راه و روش کارش را می داند. اما در کل به نظرم کتاب دوم و سوم به مراتب قوی تر از کتاب اول بودند. نمرۀ من از این سه کتاب اول از همه و با اختلاف به یک روز مانده به عید پاک است بعد طعم گس خرمالو و اخر از مثل همۀ عصرها