Å·±¦ÓéÀÖ

Jakob ile tanıştığıma çok memnunum. Kolay kolay aklımdan çıkmayacak, hatta bazen bir rüya sonrası, bazen karmaşık düşüncelerle kendimi yıprattığım ve hemen ardından kendimi rahatlatmak için tüm varlığımı, iyilikleri, kötülükleri red edeceğim bir günün herhangi bir anında onu anımsayacağımı biliyorum.

Metin bana öyle garip ve gelgitli şeyler hissettirdi ki anlatması sahiden zor. Bambaşka metinlerin de içine attı farkında olmadan okurken. En güzel kısım da sanırım oydu. Jakob'un okuldaki arkadaşlarını kategorilendirme ve sembolize etme yönüyle Thomas Mann'ın Büyülü Dağ'ını hatırlattı mesela. Bir süre şunu düşündüm: karakterlerden biri olan Kraus büyüyüp karşımıza Ishiguro'nun Günden Kalanlar'ındaki baş uşak olarak çıkacak. Ve sonlara doğru Jakob efendi şovuna devam ederken, mantar yiyip de zehirlenmiş gibi zehir zeka zihninin düşüncelerini taramalı tüfek gibi bize savururken şunu düşündüm, bu çocuk büyüyünce Dostoyevski'nin Yeraltından Notları'nda bize meydan okuyacak.

Uzun lafın kısası, Jakob anlatılacak bir karakter değil, kendisiyle tanışmak istiyorsanız, kitabı okumanız gerekecek.

"Artık hiçbir şey düşünmek istemiyorum. Tanrı'yı da mı? Hayır! Tanrı benimle olacak. O'nu düşünmeme ne gerek var ki? Tanrı zaten düşüncesiz insanlarla düşüp kalkar."