ŷ������

اگر می توانستم تنهایی را تحمل کنم خوب بود. با خودم حرف بزنم. هیچ کس هم نباشد بشنود... البته می دانم تو هم چندان چیزی نمی شنوی... اما روزهایی هم هست که جواب می دهی... بنابرین من همیشه می توانم بگویم، حتی وقتی مه جواب هم نمی دهی، شاید هم هیچ چیزی نمی شنوی، می توانم بگویم که بعضی از حرفهایم شنیده می شود، که هیچ وقت مدت درازی حرف نزده ام، فقط با خودم، تو بر برهوت، چون این را هیچ نمی توانم تحمل کنم... این است که می توانم ادامه بدهم، یعنی به حرف زدنم ادامه بدهم.