آوانگارد| معرفی و بررسی کتاب's Reviews > آرامسایشگا
آرامسایشگا
by
by

«امّا توما که یکی از آن دوازده بود، وقتی که عیسی آمد با ایشان نبود. شاگردان دیگر بدو گفتند خداوند را دیدهای�. بدیشان گفت تا در دو دستش جای میخه� را نبینم و انگشت خود را در جای میخه� نگذارم و دست خود را بر پهلویش ننهم ایمان نخواهم آورد.»[1]
یک داربست فلزی عظیم. داربست خانهخان� است. خانههای� با پهلوهای مساوی. این صحنه� نمایش است و راهپلّها� در گوشها� و سندانی عظیم در مرکز صحنه؛ فضای یک آرامسایشگا.
بهمن فُرسی نمایشنامه� آرامسایشگا را در سال ۱۳۵۶ هجری شمسی نوشت؛ با عنوانی تککلمهای� ساخته� خود نمایشنامهنوی�. در همان سال به سفارش اداره� تئاتر وزارت فرهنگ و و هنرِ وقت، به مدت یک ماه به کارگردانی خود نویسنده به روی صحنه رفت و بازیگران آن علی نصیریان، آذر فخر، مهین شهابی، خسرو شکیبایی، محبوبه بیات و دیگران بودند.
نویسنده، منتقد و نمایشنامهنوی� ایرانی، در سال ۱۳۱۲ در تبریز متولد شد. داستاننویس� را در کنار نمایشنامه و نقد در همان دوران جوانی آغاز کرد و رمان ممنوعه� «شبی� شبدو� را نوشت و تعدادی داستان کوتاه و نمایشنامه نگاشت. در سالها� اخیر، نشر بیدگل اقدام به چاپ نمایشنامهها� پیشینِ این نویسنده� نامدار معاصر کرد و آرامسایشگا یکی از این نمایشنامهها� قدیم بود که دوباره چاپ شد. نمایشنامها� با عنوانی ساختگی که به ترتیب تداعیگ� کلمات روبروست: آسایشگاه، سایشِ تدریجی، آرامگاه. آنج� که باید مکانی باشد برای آسایش و آرامش بیمارانی که باید سلامت روان خود را بازیابند، اما در عوض تبدیل به مکانی هولناک میشو� که آنان را به فرسودگی تدریجی و زوال و سقوط میرسان�.
***
بخشی از مرور کتاب «آرامسایشگا» در سایت آوانگارد که به قلم «ماندانا حاجیحسینی� منتشر شده است.
برای خواندن کامل مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید:
یک داربست فلزی عظیم. داربست خانهخان� است. خانههای� با پهلوهای مساوی. این صحنه� نمایش است و راهپلّها� در گوشها� و سندانی عظیم در مرکز صحنه؛ فضای یک آرامسایشگا.
بهمن فُرسی نمایشنامه� آرامسایشگا را در سال ۱۳۵۶ هجری شمسی نوشت؛ با عنوانی تککلمهای� ساخته� خود نمایشنامهنوی�. در همان سال به سفارش اداره� تئاتر وزارت فرهنگ و و هنرِ وقت، به مدت یک ماه به کارگردانی خود نویسنده به روی صحنه رفت و بازیگران آن علی نصیریان، آذر فخر، مهین شهابی، خسرو شکیبایی، محبوبه بیات و دیگران بودند.
نویسنده، منتقد و نمایشنامهنوی� ایرانی، در سال ۱۳۱۲ در تبریز متولد شد. داستاننویس� را در کنار نمایشنامه و نقد در همان دوران جوانی آغاز کرد و رمان ممنوعه� «شبی� شبدو� را نوشت و تعدادی داستان کوتاه و نمایشنامه نگاشت. در سالها� اخیر، نشر بیدگل اقدام به چاپ نمایشنامهها� پیشینِ این نویسنده� نامدار معاصر کرد و آرامسایشگا یکی از این نمایشنامهها� قدیم بود که دوباره چاپ شد. نمایشنامها� با عنوانی ساختگی که به ترتیب تداعیگ� کلمات روبروست: آسایشگاه، سایشِ تدریجی، آرامگاه. آنج� که باید مکانی باشد برای آسایش و آرامش بیمارانی که باید سلامت روان خود را بازیابند، اما در عوض تبدیل به مکانی هولناک میشو� که آنان را به فرسودگی تدریجی و زوال و سقوط میرسان�.
***
بخشی از مرور کتاب «آرامسایشگا» در سایت آوانگارد که به قلم «ماندانا حاجیحسینی� منتشر شده است.
برای خواندن کامل مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید:
Sign into ŷ to see if any of your friends have read
آرامسایشگا.
Sign In »
Reading Progress
Finished Reading
April 17, 2020
– Shelved