ŷ������

طلسمات برای من کتاب بسیار شیرینی بود. امسال این دومین رمان فارسی بعد از سووشون از سیمین دانشور است که من خواندم. براستی که طلسمات را یکی از بهترین رمان های فارسی یافتم.

چیزی که بیشتر از همه مرا مجذوب این اثر کرد روایت عشق و نفرت، افسانه ها و خیالبافی های گنج در غار شیردوقورت در کنار واقعیت های تلخ و تاریک زمان بود که تصویری غم انگیز و رویایی از آن زمان را ارائه میداد.
شخصیت نیکه بیانگر رندی، خوی مبارزه، عشق و نفرت است.

گوشه ای دیگر از این داستان روایت تلخ جایگاه زنان را شخصیت چمن و بیگم به دصویر کشیده است. بیگم که خود را در اصلی ترین نقش یک زن، یعنی بچه دار شدن ناتوان می بیند، چشم دیدن چمن و نیکه را ندارد و داستان دشمنی این دو زن نوعی بیانگر تقلای یک زن برای حفظ جایگاه در خانواده است.

آنچه که برای من بسیار متاثرکننده بود تصویر مرگ بود که در شخصیت ملا یعقوب می توان خواند. در جایی از کتاب اینگونه آمده است که «هر چند زندگی به خودی خود ارزشی نداشت اما چون به مرگ می انجامید میشد بخشی از مرگ حساب کرد و برایش اهمیت قایل شد».

از سویی دگر خواندن قسمتی از داستان که روایتگر سختی های برفکوچ، قتل دنگر اوغان، ظلم حکومت و ترس کوچی بیانگر ظلم و استبداد و مشقت های مردم است. به نظر من نقل داستان هایی همچون گرگ های کشمیری و گل سرخ دل افگار جدابیت این نوشته را دوچندان می نماید.

من این کتاب را دیوانه وار و در عین مصروفیت در مدت یک روز خواندم.