ŷ������

قلم آگوتا کریستوف رو دوست دارم؛ یه جور عجیب و دل‌نشین�� می‌نویسه�� طوری‌ک�� دائم مشتاقی یه صفحه بیشتر بخونی ببینی در ادامه قراره چی بشه. برای همینه که کتاب رو در عرض یکی دو روز تموم می‌کن�� :)
البته ترجمه‌�� روانِ اصغر نوری هم تاثیر کمی نداره. در مورد خود رمان "دیروز" هم هر چی بگم، میتونه اسپویل تلقی شه پس پیشنهاد میکنم خودتون بخونیدش.

از متن کتاب:
"حالا امید کمی برایم مانده است. قبلا جستجو میکردم، مدام جا عوض می‌کرد��. منتظر چیزی بودم. چه چیز؟ هیچ نمی‌دانست��. اما فکر می‌کرد�� زندگی نمی‌توان�� همین چیزی که هست باشد، یعنی هیچ. زندگی می‌بایس�� چیزی می‌بو�� و منتظر بودم آن چیز از راه برسد، دنبالش می‌گشت��. حالا فکر می‌کن�� چیزی نیست که منتظرش بمانم، پس در اتاقم می‌مانم�� نشسته روی یک صندلی و هیچ کاری نمی‌کن��.
فکر می‌کن�� آن بیرون یک زندگی هست، اما در آن زندگی، هیچ اتفاقی نمی‌افت��. هیچ اتفاقی برای من. برای دیگران شاید اتفاق می‌افتد�� امکانش هست، دیگر علاقه‌ا�� به این موضوع ندارم."