ŷ������

یک داستان کوتاه درخشان و شگرف
رومن رولان، خواننده رو در این داستان شگفت زده میکنه.نویسنده در صفحاتی کم، در بستر داستانی به ظاهر ساده، از عمیق‌تری�� ومهم‌تری�� دردهای انسان و جامعه حرف میزند.همچنین تصویرسازی ها، تشبیه ها و توصیف ها در این داستان درخشان هستند. در این داستان خواننده متوجه میشه جنگ تا چه حد مخرب و ویرانگره و صرفا مرگ انسان ها تنها نتیجه ی جنگ نیست
توصیه میکنم این داستان را در فضایی آرام و با تمرکزی بالا بخوانید
نکته: اگر میخواهید بدون پیش زمینه ی قبلی به سراغ داستان بروید از این قسمت به پایین را نخوانید
-------------------------------------------
داستان در ۵۹ روز اتفاق میفته.از غروب ۳۰ ژانویه تا ۲۹ مارس ۱۹۱۸.یعنی تقریبا هفت ماه پیش از پایان جنگ جهانی اول
در پس زمینه ی داستان دردی عمیق حضور داره؛چهارمین سال جنگ جهانی اول، نفوذ روز افزون آلمان ها به خاک فرانسه، پاندمی تیفوس و آنفولانزا، یاس و نومیدی مردم و درنهایت فرسایش و اضمحلال اخلاق در جامعه (که نتیجه ی انکارناپذیر جنگ است)

فردا!... برای آیندگان به آسانی قابل تصور نیست که این واژه در چهارمین سال جنگ تا چه حد تداعی‌گ�� یاسی گنگ و ملالی بی پایان می نمود ... ملالی وصف‌ناپذی��! بارها و بارها امیدها بر باد رفته بود! صدها فردا که به‌دنبا�� یکدیگر آمده بودند،همچون دیروز و همچون امروز، هریک چون دیگری محکوم به نیستی و انتظار، محکوم به انتظار نیستی.زمان دیگر نمی گذشت. (صفحه 41)

در این روزگار وانفسا، خواننده با پی‌یر،نوجوان�� در دوران بلوغ و اوج بحران های روحی و روانی،همراه میشه.اتفاقاتی دست به دست هم میدن و عشقی شکل میگیره.عشقی پاک و معصومانه یا به عبارتی دیگر عشقی فرازمینی.عشقی که دو نوجوان مانند طنابی نجات بخش بهش چنگ میزنند و ...